zeytinyağına ekmek banıp yemek

marka olması şart değil hatta gerekli değil. güzel bir zeytinyağının üstüne, pulbiber ve kekik döküp, taze ya da bayat farketmeksizin, ekmeğin bandırılıp yenmesi eylemi.
o ne güzel eylemdir öyle. sabah olsa da, gerçekleştirsem dediğim eylemdir.

en egeli benim yarışması gereğince zeytinyağına en az baharat ile müdahalede bulunup mümkün mertebe olduğu haliyle tüketilmesi artı puan kazandıracak atraksiyondur.

orjinal zeytinyağı 6 dereceden aşağı sıcaklıkta donmaya ve rengi solmaya başlar. o kıvamda iken tadı daha keskin ve berraktır. hazır canım da çekmişken minik bir öğrenci işi çıkartayım;

1 adet pembe domates
göz kararınca ekşimik yahut damak tadınıza göre lor peyniri
az biraz maydonoz.

zeytinyağı ve limonla şenlendirip bir miktar tuz ile hasret giderdikten sonra kızarmış ekmekle dal çık hesabı yapabilirsiniz.

(bkz: çingene pilavı)