ziyan bey ve sükut hanım

aklı yalana doydu
iki kadeh keyfi vardı
o da bitti
akşam üstü
iki lafın belini aldı
kıyamadı
viski renkli
bir istanbul resmi daha koydu telefona

ziyan her şey adı gibi
küfretti beyoğlu'na
bir kafayı kaldırsa ziyan bey
yan masada bir kız duruyordu
aslında ziyan bey de o da
yalnızlığı yadediyordu

ah yan masaya bir baksa ziyan bey
gördüğüne inansa ziyan bey
kalbine yenilip bir cesaret
yanmasa da bir sönse ziyan bey

bıkkın önüne baktı
sükut hanım daldı gitti
yine sustu akşam üstü
güneşi pırıl pırıl saçına vurdu
ilk bakışta aşık oldu
sükut hanım ziyan bey'e
kırık kalbi durdu sanki
niyetlendi yüzleşmeye

bir cesaret kalktı sükut hanım
yan masaya ziyan bey'e doğru
tek gecede biter diye korktu
yine boyun eğdi ne yazık ki oturdu

ah yan masaya bir baksa ziyan bey
gördüğüne inansa ziyan bey
kalbine yenilip bir cesaret
yanmasa da bir sönse ziyan bey
yan masaya bir baksa ziyan bey
efkarı dağıtsa ziyan bey
kalbine yenilip bir cesaret
yanmasa da bir sönse ziyan bey