normal sözlük yazarlarının karalama defteri

bilmelisin ki tam şu an;
bundan sonra içinde alkol ve muhtevasını bulunduran, mayalı yahut mayasız, herhangi bir içeceği yudumlarken, seni hatırlamamak üzere nefsimle yapacağım bir anlaşmanın akdini; çok sevdiğimiz maçka parkı'nda sıcak sarı leblebi yiyerek ve buz gibi bir kaç tuborg gold şişesinin dibini görerek imzalamış bulunmaktayım...

ilişkimiz dediğin bu intihar girişimini 'boğulan bir küçük kadın' isimli oyununla bana seyrettirdiğin için sana minnettar olduğumu da bir gün hatırlayacağından eminim. umarım o gün geldiğinde; bugün olduğu kadar güzel gülümsüyor olursun...

bütün samimiyetimle söylemeliyim ki:
gözlerimin içine baka baka söylediğin o güzel şeylerin; kızıl, yaramaz bir şeytanın şakası olduğu gerçeğini anlamam en az, kokun kadar başımı döndürdü bak, gerçekten...

senin için son kez kıpırdattığım kalemimi, bu şakanın sonuna koyduğum noktayla birlikte kıracağımdan hiç şüphen olmasın. bu gecenin sabahında, sokakları çalıdan yapılma zimmetli süpürgesiyle adımlayan kadrolu bir temizlik işçisi, kırılan şişelerin ardında ikiye bölünmüş bir kalemi fark etmeyecektir belki de kim bilebilir... ama olsun... eğer olur da, gözün bu peşi sıra sıralanmış kelimelere takılır ve sonuna kadar okursan; herhangi bir yerde karşına çıkacak herhangi ikiye bölünmüş bir kalemde beni hatırlayacağını umuyorum...

yarana bir nebze tuz olduysam, ne mutlu bana...