hayattaki küçük mutluluklar

dün gece çıktığım yürüyüşte öyle güzel bir şey gördüm kiiii, mutluluktan deli olacaktım! yok kenarındaki çalılıkların içinde bir sürü ateş böceği olmasın mı? allaaahım o nasıl bir güzellikti anlatamam. bir de bu yaşıma kadar hiç ateş böceği görmeyen bendeniz için, inanılmaz bir şeydi. ve (bkz: sen hiç ateş böceği gördün mü) filmini izlerken “amma da abartmışlar! ateş böceği böyle mi görünür?” diye kendimce söylenmiştim. cidden de aynen o filmdeki gibi bir görüntüyle karşılaştım.
sonra bir köşeden uzun uzun izleyip, içime muazzam bir mutluluk doldurup yoluma devam ettim.*

işte hayat böyle, aniden gelen küçük şeyler mutlu etmeye yetiyor insanı. zaten büyük kavgalar da hep küçük şeyler için değil mi? çünkü insanı mutlu eden de, hep küçük şeyler efendim. *