ilkokuldan akılda kalanlar

belki o beni unutmuştur ama ilk dostum ve bende baki kalacak tek dostum...hasna...hep yorgun bakardı.saçlarını dağınık şekilde at kuyruğu yapardı,çok güzeldi.lacivert önlüğünün üzerine hep mor veya yeşil süveter giyerdi,garip bir şekilde çok yakışırdı ona.çok cesurdu,adildi,asla kötülüğe tahammül edemezdi.birinci sınıftaydık ve birbirimizden ayrılmazdık.okumayı öğrendiğimiz gibi sınıf kitaplığından kitap kapar teneffüslerde bahçenin menekşe döşeli kısmına oturur,okurduk.sonra değiştire değiştire hep okurduk.bazen sesli olarak birbirimize okurduk.çok güzeldik.dostluğumuz çok güzeldi...ikinci sınıfta aniden gitti.veda edemedik birbirimize.sarılamadık,sevdiğimizi söyleyemedik.o gitti ve kimse onun gibi güzel,masum sevmedi beni.o gitti ve ben hiçbir dost için yüreğimi açmadım.o gitti ve bende sadece adı kaldı,anılarımız kaldı...güzel kal hasna,güzelliklerle kal...