hiçbir yere ait olamamak

bu hisse, monachopsis diyorlar. gün içinde istiyorsan binlerce insanla iletişim halinde ol. gece kafanı yastığa koyduğun zaman "çok yalnızım lan ben.." dedirten şey bu işte. hiçbir yere ait olmamak değil de ait olmayı bilmemek bu. o kalabalığın içinde yalnız olup oradakiler kadar yalnızlıktan korkmamak. ihtiyaçlar hiyerarşisindeki hiçbir basamağa sahip olmamak, olamamak.

hemen charles baudelaire'den bir alıntı: "her nerede değilsem orada mutlu olacakmışım gibi gelir."