köyde hiç yaşamayanların bilemeyeceği şey

dünyanın en güzel şeyi kesinlikle çocukluğu köyde yaşamaktır. tabii ben sürekli durmadım her kış on beş yirmi günlüğüne giderdim ama o bile ayrı bir güzeldi. yine de kış soğuğunda tuvalete gitmek ölüm gibiydi o yüzden ben de tuvalete gitmemek için yemek yemiyordum..

kış günü sobada kestane pişirmek, ekmek kızartmak, portakal kabuklarını ev güzel koksun diye sobanın üstüne koymak çocukluğumu en üst noktalara çıkarttı... sabah altı kokusu, karın kumlardaki o bembeyaz görüntüsü, sürekli dizlerime kadar çıkan çamurlar...

çok mutlu günlerdi ve ben de mutluydum.