sürekli köy özleminden bahsedip asla köyde yaşayamayan birey

modern zamanıların kısır döngüsünü yaşayan bireydir.
zaman zaman köy özleminden dem vursada şehirli olmanın getirdiği ve alıştığı ulaşım, sağlık, alışveriş, doğal gaz vs gibi her şeye kolay ulaşmanın konforundan asla vazgeçemeyecektir.

köye ev yapıyoruz prefabrik , minik bir ev güya hafta sonu gidip köy hayatı yaşayacağız,şehirden uzak mis gibi. ama evin içi birebir şehirdeki ev dekoru ,ev konforu erer adam nasıl oldu hani soba, hani tahta somya, hani yer yatağı diyorum boş boş bakiyor bana. hayallerim ve hayat yerle bir

bkz ben.

cok severim köyü ve gitsem mutlaka mutlu olurdum ama açlıktan 1 hafta sonra ölürüm.

oyle bir sektorde calisiyorum ki maalesef birakin koyu istanbul'un anadolu yakasina gecsem işsiz kalıyor bu sebepten o icimdeki koy ozlemini bastiramiyorum.

köy hayatı güzel, köy insanı acımasızdır.
o ege dizilerindeki " ne yapıp duruverin burda sen" diyen teyzeler köylerde yok bilginiz olsun.
bizzat her türlü rezilliğe şahidim.
doğrusunu yapan insandır.

(bkz: ben seni değil seni sevmeyi sevdim)