yazarların bugünkü mutsuzluk sebebi

tam sayılmaz ama annemleri bahçede oturmaya ikna ettim (soda + müzik). babam elektrik faturasını ödetti. bunun birlikte babama bağlanan annem telefon faturasına ödetti. iyi hoş, şarkı açmaya geldim annem youtube' den şarkı açtı. şarkılar aşıklar içinken baydığım yetmiyormuş gibi bir de şarkıda geçen bir kısımda annem bana bakarak "amin." dedi, dedim "ne amini allah korusunnn, bir şarkılardan bu konuya girmediğin kalmıştı. nasıl her şeyi oraya bağlıyorsun anlayamıyorum."
sonra "fena mı olurdu (elleri ellerime) bu kısımda sen de birinin elini tutsaydın?" sinirden kahkaha attım. "beni yoldunuz, yerime müzik açtın (kırmızı çizgim) ve moralimi bozacaksın öyle mi?" tabi bunu derken öbür taraftan babamın koluna girdim. babamın kolunu işaret ederek "bu kol'a girebilmek bana yetiyor. hem omzu da rahat mis gibi. hem bana ne elin elinden, el değil kol seviyorum bennn." sonra kalkıp "anladım ben, sizi gidi, tamam izin veriyorum yalnız takılın ama abartmayın, saat 21.00' da evde olun." ben kahkaha atarak giderken bu sefer annem bozulmuştu...