klasik olmasın olacaksa adam akıllı olsun diye düşünüp hareket ettiğim her şeyi elime yüzüme bulaştırıyorum ve bunların hepsi insanlarla olan ilişkilerimden ibaret bazen degil. genelde vardıgım sonuc hep hüsran halbuki hic bi sekilde art niyetim yok. normalde kendimi kimseye bağlamamayı tercih edip ilerlemek istediğim halde her defasında kendimi kötü olan benmişim gibi buluyorum. aynı yerde aynı noktada. böyle olmasın böyle bitmesin diye çabaladıkça ya yüzsüz damgası yiyorum ya da ikiyüzlü vesaire vesaire. ne kadar kendimi yakınlığa odaklasam da eninde sonunda yüzüstü bırakılıyorum ve bu benim sucum oluyor anlamıyorum nerde hata yaptığımı nerde ters hareketim olduğunu. belki bunların hepsi şüpheci biri olduğumdan insanlara yakınımsın dedigim halde alttan alttan bi güvensizlik duyduğumdandır diyorum ama elimden gelen ne varsa yapıyorum yani cok duyulan bi söz olacak ama hak etmiyorum bunları görmeyi haketmiyorum bunları yaşamayı. bunlar bi yana karşı taraf aramız bozulsun diye yapmadığını bırakmazken ben nolursa olsun hic bi sey olmamıs gibi arkasında durmaya devam ediyorum cünkü herkes olur böyle şeyler diyor . milletin lafına göre hareket etmeyeyim diyorum olmuyor ayak uydurayım diyorum yine olmuyor sacma sapan bir ikilem. üstesinden gelemiyorum . olmasalarda olur desem de hayatımı sikiyor hepsi her ilişki. ve ben atlatamıyorum.
devamını gör...