çav bella

kasıklarına kadar suyun içinde pirinç toplayan kadınların söylediği bu anonim halk şarkısı, mussolini döneminde faşizme karşı mücadele eden partizanların marşı oldu. pirinç tarlasında çalışan bir erkek işçinin evde bıraktığı eşine ithafen yazdığı rivayet edilen sözler değiştirilerek faşizme karşı direnişe uyarlandı. şarkı bu haliyle antifaşist mücadelenin sembolü haline geldi. daha sonra ispanya iç savaşı’nda, vietnam savaşı’na karşı ve faşizme karşı yapılan her eylemde, her dilden söylendi.

işte bir sabah uyandığımda
çav bella, çav bella, çav bella
çav, çav, çav...
elleri bağlanmış bulduğum yurdumun
her yanı işgal altında
elleri bağlanmış bulduğum yurdumun
her yanı işgal altında
sen, ey partizan
beni de götür
çav bella, çav bella, çav bella
çav, çav, çav...
beni de götür dağlarınıza
dayanamam tutsaklığa
beni de götür dağlarınıza
dayanamam tutsaklığa
eger ölürsem ben partizanca
çav bella, çav bella, çav bella
çav, çav, çav...
sen gömmelisin ellerinle beni
ellerinle toprağına
sen gömmelisin ellerinle beni
ellerinle toprağına
güneş doğacak
açacak çiçek
çav bella, çav bella, çav bella
çav, çav, çav...
gelip geçenler diyecek merhaba
merhaba ey güzel çiçek
gelip geçenler diyecek merhaba
merhaba ey güzel çiçek.