normal sözlük yazarlarının karalama defteri

eski eşyaları tavan arasına koyar gibi sıkış tepiş dolduyoruz içimize tüm duyguları.. ne kırgınlıklarımızı dile getirebiliyoruz, ne yoruldum diyebiliyoruz ne de sevgimizi gösterebiliyoruz korkusuzca..
sonu mutlu biten filmlerle avunuyor derin bir iç çekiyoruz.. bazen bir söz içimizde yankılar uyandırırken bazen de öfkemize yenik düşüyoruz..
zamanın anlaşılmaz dönemine denk gelen bir nesiliz biz.. insan suretinde yaşayan zavallılarda bu dönemde, insandan daha faydalı olan duygusuz robotlar da.. herşeyin yapılmasının mümkün olduğu bu devir de en basit şeyi yapamıyoruz, zarar vermeden sevgi içinde yaşamayı..