adı yok namı var yazar profili

izlerken utandığım rezalet açıklamalardır.

madem acıdan anlamıyorsun, empatiden yoksunsun konuşma be adam. insanları daha fazla kızdırma.

herkesi kendileri gibi “betonatapan” sanıyorlar. kehkehler eşliğinde lütufmuş gibi verileceğini söylediğin evler için kim bilir kaç senesini ipotek edeceksin garibanların. her şeyi geçtim bu adamlar hayvancılık yapıyordu, hayvanları öldü. çiftçilik yapıyordu, tarlaları yandı. anıları yandı be adamların anıları…

vicdanınız yok, insan değilsiniz.

intihar en nihayetinde bir tepkidir. birçok sebebi olabilir. en akla gelmeyecek sebeplerden ötürü intihar edenler görüldüğü gibi, empati yapıldığında bir nebze hak verilen intihar eylemleri de vardır. maalesef günümüzde daha çok ekonomik sebeplerden ve geçim sıkıntısı içerisindeki kişilerden bu üzücü haberleri almaktayız. günümüz türkiyesi maalesef yurttaşlarına kendilerini “işe yaramaz ve değersiz” hissettirmede bir hayli başarılı. her ne sebeple olursa olsun işte bu “değersizlik ve özsaygısını kaybetmişlik” bana göre intihara yönelten en itici güçtür.

ismet özel şöyle demiş: “ 40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. bana göre
intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını
düşününce de intihar etmiyorsun.”

aklına gelen, düşünen varsa diye söylüyorum gerçekten değmez arkadaşlar. sizi anlayıp takdir edecek kişiler olduğunu bilseniz dahi hayat her koşulda yaşamaya değer. kıymetini bilin.

lt. col. frank slade : out of order. ı'll show you "out of order"! you don't know what "out of order" is, mr. trask. ı'd show you, but ı'm too old, ı'm too tired, ı'm too fucking blind. ıf ı were the man ı was five years ago, ı'd take a...
[slams his cane on the desk, screaming] flamethrower to this place! out of order? who the hell do ya think you're talking to? ı've been around, ya know? there was a time ı could see. and ı have seen. boys like these, younger than these. their arms torn out, their legs ripped off. but there is nothing like the sight of an amputated spirit. there's no prostetic for that. you think you're merely sending this splendid foot solder back home to oregon with tail between his legs, but ı say you are executing his soul! and why? because he's not a baird man. baird men. you hurt this boy, you're gonna be baird bums, the lot of ya. and harry, jimmy, trent, wherever you are, fuck you too!

(bkz: scent of a woman)

çok basit; mutluluk ya mutluluk.

o kadar okuduk, maddi olarak belirli bir düzeye geldik. yediğimiz önümüzde yemediğimiz ardımızda. hatta evlendik, çocuğumuz oldu ancak anneannemizin hazırladığı salçalı ekmekleri alıp kırlarda maç yapıp yorulduktan sonra arkadaşlarla yemek mutluluğuna bir daha erişemedim. zalımsın yıllar.

maalesef dahil olamadığım gruptur. sanki 6 yıllık sevgilimden ayrılmışım da yeni birisiyle tanışmaya çalışıyor gibiyim. aklım hep orada. bilinçsizce telefonu alıp açtığım zamanlarda kendimi hep ekşideyken yakalıyorum. sanırım bağımlı oldum.

edit: çaylak olduğum halde kendimi yazar sanmıyorum. hem çaylağım hem yazar hesabım var. (bkz: bende de beş as var)

aynı zamanda nick babam da olan unutulmaz kurtlar vadisi karakteri. feyz alınması gereken birçok diyalogu vardır. özellikle son sorgu sahnesi devletin sistemine dair ağır bir eleştiri barındırıp insanın kafasında birçok soru işareti oluşmasına sebebiyet verir.

(bkz: yazıp yazıp korkudan silinen entryler)

aklıma direkt bumerang programında krize giren sunucuyu getiren başlıktır. sanırım bu konunun en uç örneği bu videodur. o kadar pis bir durumdur ki gülmemeye çalıştıkça kontrolü daha zor ataklarla karşılaşılabilir. kişi durumun vehametinin farkındadır ancak yapabileceği çok fazla bir şey yoktur. bilmeyenler için link:buradan

bir ekşi sözlük çaylağı olarak buraya büyük umutlarla geldim.

3 senedir mikrofonu bize de verirler diye bekliyoruz ama olacağı yok. sözde kaliteli yazar kitlesi olsun, önümüze geleni almayalım, formatı ihlal edenler yazar olamasın düşünceleriyle başlatıldığını düşündüğüm bu uygulama günümüzde maalesef amacından hayli uzaklaşmış durumda. bir günlük çaylaklığının ardından hemen yazarlığı kapan first ladyler, bu durumu eleştiren yazarları uçuran moderatörler, daha doğru düzgün yazım kurallarına uyarak yazı yazmayı bile öğrenememiş yazarlar... hangi birini sayayım?

özetle ekşi sözlük o çok eleştirdiği liyakatsiz ve beceriksiz yönetim anlayışının hakim olduğu adeta küçük bir türkiye simülasyonu haline geldi ama serde sadakat te var. kızdığım bu mecra sayesinde senelerdir birçok bilgi edindim, sorgulamayı öğrendim hatta bunun da ötesinde yeni bakış açıları kazandım. nankörlüğün alemi yok ama kırgınlık var tabii ki.

sonuç olarak bir kaybedeni olmasını istemediğim versustur. her iki platform da elbette kıymetlidir. umarım o özlediğimiz ortam ikisinde de oluşur ve bu iki sözlük te kullanıcılarını kucaklar.