gündoğmuş belediye başkanı'nın yaptığı açıklamalar

sinirden kriz geçirmenize sebep olacak açıklamalardır.
içinde keşke bizim de evimiz yansaydı diyecekler gibi bir cümle geçiyor.

twitter.com/bulendecevit/st...


yüzsüzler. şeref yoksunları. iş bilmez adiler.

çok istiyorsa kendi evini arabasını yaksın

mahalle yanarken saçını tarayan birinin akıllara zarar açıklaması. ulan hangi insan keşke evim yansaydı der allahım aklıma mukayyet ol.

senin kafan yanmış kardeşim.

köy insanı onlar. sizin gibi paraya tamah etmezler.

aylık gelirleri ve giderleri eşittir. yaşadıkları ev babalarından kalmadır. muhtemelen pek çoğu o evlerde çocukluğunu geçirmiştir. o evin yanması o insanların anılarını yakmaktır, gerçi siz anlamazsınız.

neyse sizin anladığınız dilden de konuşalım.

idare hukukunda sosyal risk ilkesi denen bir ilke bulunur. buna göre terör eylemlerinden kaynaklı zarara uğramış insanlar, devlete tazminat davası açıp, zararını faiziyle devletten alabilirler.

yani yok öyle, insanların hakkını gasp edip; gasp edilmeyen kısmı lütuf olarak göstermeye çalışmak.

biz bu yüzden diyoruz oy namustur! böyle namussuzlar başkan olmasın diye!

işte güncel olaylara tipik bir gerizekalı bakış açısı. bu insanlar hayatta hiç bir gerçek acı yaşamadılar mı diye sorguluyorum hala. bir insan nasıl bu kadar vicdansız , karaktersiz ve aşağılık olabilir ki?

buradan

ah başkanım, seni şöyle doya doya bir sevebilseydim başkanım dedirtti. sırıtarak konuşuyor bir de ya, dişlerimi sıkıyorum.

evi yananlara özeniyorum diyecek utanmasa. kafasını rendelediğimin amipi!

utanıyorum.
hissettiğim tek his büyük bir utanç.

arkadaş kendi evini yaksın o zaman millet bir göz odasından gayet memnun.

şecaat arz ederken merd-i kıbtî sirkatin söyler.

artık söyleyecek bir şey yok. biz burada sinirleniyoruz, üzülüyoruz ama bu adam seçilip gelmiş. seçenler umarım ders alırlar. sadece burada değil tüm ülke bu halde aslında. merakla gündoğmuş seçim sonuçlarını bekliyorum.

pişkinliğin de bu kadarı dedirten saçmalıklar silsilesi.

ülkede utanma diye bir duygu kalmadı. lağım zihniyetli insanları sınırlayan utanma duygusu olmayınca yüzsüzlüğün de sınırı olmuyor haliyle.

sizin çirkin betonlarınızda barınamaz o köy insanı!
hani ağacı, kuşu, çeşmesi?
arıları yok artık bal yapmaya, bir kaşığı için bin çam gezen.
pamuk kuzuları simsiyah olmuş.
iki göz odası huzuruydu onun bayım, seni güldüren ne söylesene!

köyleri yanan, tek geçim kaynağı çiftçilik olan bu insanlara 20 yıl vadeli düşük faizli kredi vererek ev sahibi yapacaklarmış. 20 yıldır iktidardasınız. herkesi ev sahibi yapacağınıza iş sahibi yapsaydınız bu ülke daha farklı olurdu.
ülkenin diplomalı, entelektüel, iyi eğitimli vatandaşları avrupa'ya kaçıyor. sizden kaçıyorlar.
önce iş, önce iş, önce iş. sonra aş, sonra eş.
3 çocuk yapın dyorsunuz, herkesi ev sahibi yapıyorsunuz, makarna-kömür dağıtıyorsunuz.
peki iş nerede? fabrikalar açıyor musunuz?

bankalara fabrikanın temelini gösterip kredi alıyorsunuz. sonra fabrika inşasını bırakıyorsunuz. batık kredileri halka ödetiyorsunuz.
pandemi oluyor iban paylaşıyorsunuz; sel oluyor iban, deprem oluyor iban, yangın oluyor iban, filistine füze düşüyor iban, somaliye yardım gidecek iban...

be a.... koduklarım. halkın servetini emdiniz. kene bile midesi dolunca bırakıyor. siz bi asalaktan bile daha fazlası oldunuz.

bozulduğunda insandan daha kötüsü yoktur.yanan saraylar olmadığından böyle gevşek konuşursun.

adilik kallesliktir. sen yak evini o zaman al o krediyi saka misiniz ya yetti artık.

abimiz sağlam tinerciymiş torbacısının telefon numarasını bana vermesini istiyorum.

mayası bozuk ne demek onu gördüm bu video da. keşke izlemeseydim görmeseydim. utandım resmen.