anam bana köyden evlenilecek kız alacak yazar profili

çoğu insanın sahip olduğu özellikler.

eğer kim olduğunuzu bilmediğiniz bir zamanda , kendi benlik arayışınızı nasıl sonlandırırsınız ?

tam da beni tarif ettiniz diyorum

isteyene vereyim hesabımı yazsın kimseye referans olamam ben torpile hayır....

*

daha önce bunlar kaç kişi kaldıydı?
kaç kere silah bırakıp hendek kazıldı?

sen de bunu yedin...

mağarama daha internet gelmediği için tanımıyorum ki.

yapay zekaya köy ortamından çiz dedim hayallerimin kadınını ve çizdi.

erkek çirkin ise ve konuşmaya çalışırsa bu tanıma girer ama yakışıklı ise samimi dobra ve sempatik olur olay budur. zaten ben köyden kız bakıyorum bana ne tartışmaya girmek istemem.

#3556156

tanımadan aşık oldum ya....
hem baktım senin köyün yok annem almaz seni bana. şansına küs be.

zalim kadınlar bağlanmaz sadece bağlanmış gibi yaparlar.

bakım en büyük aşk hikayelerine mecnun dellenip çöllere düşmüş, ferhat dağları delmiş, kerem dağları delmiş. leyla da şirin de aslı da evde oyurup durmuş.

neden biz uğraşıyoruz ki kadınlar uğraşsın bizi kendilerine bağlamak için .
hem ben ilgilenmiyorum anam köyden kız alacak zaten bana.

sabah sabah biraz hüzün biraz neşe ....
şu an tam üsküdar'da bulunurken bu şarkının çalması ise ayrı manidar.

neşeli bir ortamda rakı sofrasında iseniz vazgeçilmez hicaz eserdir.



asmalarda üzüm
yosmalarda gözüm
biraz daha büyürsem
çapkınlıkta gözüm.

günaydın güzel insanlar hayata dair umutlarınız yemyeşil kalsın .

bu arada kendimi bulup deli gibi eşlik edeceğim bir şarkı ile güne başlamak çok iyi oluyor hafta sonu köye gidiyorum zaten.

sene 1997 daha bir çoğunuz doğmamışsınızdır.

sinan özen'in 1990 yılında çıkan leziz şarkısı...

fahrettin çimenli'nin eşsiz icrasından.

evdeki saat tıkırtısından başka bir ses yoktu. tüm gün boyunca çalışmayan televizyonun karşısında, hareketsiz bir şekilde oturuyordu. camın dışındaki dünya hareketliydi belki, ama onun içinde zaman durmuştu. gözleri, yıllardır temizlenmemiş perdenin arasından sızan puslu ışığa boş boş bakıyordu.

adını unutmuştu kendisi . bir işi vardı nefret ederek gittiği , dostları vardı, hatta bir kadına aşık olmuştu. şimdi hiçbirinin izi kalmamıştı. insan, unutulmanın nasıl bir şey olduğunu ancak gerçekten unutulduğunda anlardı. telefonu haftalardır çalmıyordu. gelen mesajlar sadece kampanyalardı. adını unutan adam, artık reklamlar dışında kimsenin umurunda değildi.

bir gün aynaya baktı. gözlerinin altında mor halkalar, yüzünde ise haftalardır tıraş olmamanın bıraktığı umursamazlık vardı. kendine yabancıydı artık. eskiden aynaya baktığında bir şeyler hissederdi belki pişmanlık, belki öfke, ama şimdi... hiçbir şey. tam bir hiçlik.

yalnızlık öyle sinsiydi ki, önce içini boşaltırdı insanın. sonra sesleri sustururdu. en sonunda da düşünceleri boğardı. adını unutan adam düşünemez olmuştu. sadece hatırlıyordu. onu arayıp da nasılsın? diyen son kişiyi. kısa bir mesajla biten eski bir ilişkiyi. soğuk bir ekim sabahında terk edilen bir masayı.....

artık gündüz ve gece arasında fark yoktu onun için. her şey tek renkti: solgun bir gri. uyumak için değil, unutmak için yatıyordu. ve her sabah uyandığında, hala burada olduğunu fark etmek, en büyük cezasıydı.

bir sabah pencereyi açtı. içeriye dolan soğuk hava yüzüne çarptı. uzun zamandır hissettiği ilk şeydi bu. üşümek... bir bakıma yaşadığını hatırlattı. ama aynı zamanda yalnızlığını da......

işte o an, sessizliğin ortasında bir çığlık koptu. gerçek değil, hayır. içindeydi. sessiz ama kulakları sağır eden bir çığlık. o an anladı: yalnızlık öldürmüyordu insanı, insanı kendine mezar yapıyordu.

ve adını unutan adam , kendi içinde gömülü yaşamaya devam etti...

seni kırda görmüşler.
saçına tel örmüşler

köyde yaşayan kadın yazarımız var mı?

benim bu..

30'lu yaşların ortasındayım ama ruhum 80'li yaşlarda.
çok iyi bir mesleğim ve kazancım olmasına rağmen kendim olamıyorum şu anda masanın üstünde duran bir kadeh rakı ile bunları yazıyorum. enerjim yok, aşık olasım var ama bana aşık olan yok yalnızlıktan kustum zaten,......

benim için kimin köyü varsa, kim gözleme yapıp tırpan nedir biliyorsa ben derse sakıncası yoktur.