bebik yazar profili

seni seviyorum.her anımı seninle paylaşmak istiyorum ya da paylasabileceğimi bilmek istiyorum.
keşke her sey istediğimiz gibi olsa.

sevmek.kendi kendine geçmeden ne yaparsanız yapın bünyeyi terk etmiyor.

#1254735 dallar çiçeğe durmuşken dolu yağdı iyi mi!

çok yorgunum.
ruhum,zihnim,kalbim hiç olmadığı kadar yorgun.
ınsanın bazen ruhu yorulur, kolay kolay da geçmez ama geçmese de o hissi bastıracak başka meşgalelere yönelirsin.şu da vardı şimdi tam zamanı dediğin şeyleri halletmeye girişirsin. onlar da elinde kalırsa ne teselli eder insanı?nasıl toparlar kendine gelir?neye tutunur?
neden her şey üst üste gelir?
bu sorularla cebelleşmek de en az bu ruh hali kadar hırpalıyor.
derin bir ferahlığa ihtiyacım var sözlük.

yalnızlık
hayalkırıklığı

sen hayata karış ben daha da biteceğim.

birini gözünüzde çok büyüttüğünüzü fark ettiğinizde kalbiniz çoktan kırılmış oluyor. hayal kırıklığınızl baş başa kalıveriyorsunuz. en kötüsü de siz uykularınızdan olurken onun için her şeyin yolunda olması. karma, kozmos, ilahi adalet adı her neyse yapsın artık yapacağını!

öyle bir sarılmak sarmalanmak ki sanki dünya yıkılsa sana bir şey olmazmış gibi hissetmek

iki üç yıl öncesine kadar en çok özlediğim şeydi belki.hiç seçme şansımın olmadığı kalabalıklarda,etrafımda ne kadar insan varsa o kadar hayatı aynı anda yaşıyormuşum gibi hissettiğim hem müthiş kalabalık bir o kadar da yalıtılmış zamanlardı. o kadar fazla geliyordu ki benim dışımda herkes,her şey bana bu süreç sona erdiğinde sadece ben olayım istiyordum hayatımda, kedi bile geçmesin yanımdan. sonunda oldu,kendime ait bir köşeye attım kendimi. her şey çok keyifli,patron benim çünkü. evimdeki, hayatımdaki her şey "tek olma" hesaplı yapılmış.

bir süre çok keyifliydi. patron benim.canım sıkılıyor dediğimi hatırlamıyorum hiç. sonra bu salgın başladı kapandık evlere. her şey evde, dört duvar arasında. ıste o zaman anladım yalnızlığın manevi olarak güçlüysen tahammül edilebilir bir şey olduğunu. o zaman anladım her şeyin fazlasının zarar olduğunu, yanında sana güç veren,keyif aldığın şeyleri paylaşabildiğin,ufkunu açan senin de onun hayatında başka bir renk olduğun bir sen daha olunca her şeyin daha çekilir olduğunu.hiçbir şeyin sonsuza kadar devam etmediğini bir zamanlar ne zaman ne zaman diye yolunu gözlediğım seyin beni kemirmeye başladığını.
hicbir şeyi tek başına yapamayan, bir yerde oturup bi kahve içmek ya da ne bileyim bi sinemaya gitmek için yanına birini arayan biri değilim.bunları tek başına yapmak da çok keyifli ama bu hep kendini tekrar eder hâle gelince yavanlaşmaya başlıyor( kaldı ki bunlar neredeyse iki senedir yapılamıyor) ne de olsa insan sosyal bir varlık. bu doyumsuzluk mu, memnuniyetsizlik mi bilmiyorum. galiba insan nerede değilse orada olmak istiyor. işin aslı sevgili ekşiciler yalnızlık kötü bir şey değil,insan yalnız kalabilmeli ama yalnız gecirmemeli hayatını.

klişe masalı

böğürtleni çikolatalı kek
yeme atakları yaşıyorum, mutsuzum.
nolur depresyonun ayak sesleri olmasın bunlar nooluurr!!!!

30 büyük sehir+...

özlüyorum sözlük. onu mu özlüyorum yoksa onunla geçirdiğim günlerdeki beni mi,bilmiyorum. çünkü ona çok kızgınım kırgınım. tutarsızlığına, dengesizliğine, gamsızlığına...öyle bir şeyin içinde bıraktı ki beni zihnimin yuzde 70i bloke durumda. öyle kötü hissediyorum ki bazen öfke mi kin mi bu duyduğum ayırt edemiyorum. beddua da edemiyorum. yeniden başlamaya karar verdikten,başka hiç kimseyi istemiyorum dedikten bir hafta sonra "onunla daha iyi anlaştığımı fark ettim." dedi bana. içim oyuluyor sanki.hem üzülüyorum hem özlüyorum hem de kendime çok kızıyorum.
seni kimler aldı,kimler öpüyor seni?

(link: ::
madem soysuz gönlün bende yok idi niye doğru yoldan şaşırdın beni)

üreten bir ülke olmak. bunun için de düzeltmeye eğitimden başlamak gerek. ıci boş bölümler, apartman üniversiteleri açmak yerine gerçek uzman, kalifiye eleman vs yetiştirmek. her seyden önemlisi de eğitimin gerekliliğine toplumu ikna etmek. ahbap-çavuş ilişkisinin iş görmediği bir toplum inşa etmek.

meğer ne zayıfmışım, ne safmışım. uçan halıyı altımdan çekti ve fena çakıldım. kaldığım yerden devam edemiyorum. odaklanamıyorum. sürekli düşünüyorum. bu tatsızlığı hak edecek ne yaptım ben?kendimi özlüyorum sözlük umarım çabuk kavuşurum.

mantığıyla duyguları arasında kalmama, kalsa da duygularını dikkate almama özelliği kesinlikle gelmeli.

bunu sağda solda sosyal medyada duyan kız çocuklarının yaşayacağı korkuyu,endişeyi hiç mi düşünmediniz?
bu,kara propagandanın kralı.

şirinleri tv hoparlörünün içinde yaşıyor zannediyordum.

hassas ruhlu, depresif bir edebiyatçı.
kafasını fırına sokmak suretiyle hayatına son vermiş. tee üniversiteye hazırlanırken bir paragraf sorusunda okumuştum bunu.
çocuklarını odalarına kilitleyerek intihar etmiş.