bengamze yazar profili

-insanlar için-
ben hep insanlar için sustum,
onlara olan nefreti kendi içime kustum.
kötülükten kaçtım, bencillikten kaçtım,
kendi dünyamı kurdum ve bir köşeye pustum.

zordu inandığım yoldan dönmek,
ne yaparsam yapayım değmeyeceğini bilmek.
adım başı hata, elbet bende de pay var,
benim en büyük hatam insanları bilip insanları sevmek

hayatın boş olduğunu ona yüklediğiniz hiçbir anlamın altını onca çabaya rağmen dolduramadığınızda anlıyorsunuz. bir dakika sonrası için “neden yaşamalıyım?” diye kendi kendinize sorduğunuzda ve bu soruya hiçbir cevap veremediğinizde hayatın boş olduğu gerçeğiyle yüz yüze geliyorsunuz.

ulaşmak için çaba harcadığınız her son aslında daha sancılı bir yolun başlangıcıdır. üzgünüm gerçek bu.