geceye kendine ait bir şiir bırak

-insanlar için-
ben hep insanlar için sustum,
onlara olan nefreti kendi içime kustum.
kötülükten kaçtım, bencillikten kaçtım,
kendi dünyamı kurdum ve bir köşeye pustum.

zordu inandığım yoldan dönmek,
ne yaparsam yapayım değmeyeceğini bilmek.
adım başı hata, elbet bende de pay var,
benim en büyük hatam insanları bilip insanları sevmek