bir deliden bir deliye not yazar profili

şair, iyi bir şair, çok iyi bir şair; okunmalı, yazdıkları üzerine düşünmeli, memleketimizin vicdanı, vicdanın sesidir kendisi...

ülkemizi dünyada en iyi şekilde temsil eden ex libris sanatçısı da nurgül arıkan isimli hatun kişidir.

(bkz: turgut akaslan) tarafından yazılmış roman.

kaybetmek de kazanmak kadar güzel bir eylem, yaşanmalı, hissedilmeli, yapılan hataları bir daha yapmam demeden tekrar tekrar yapmalı, sürekli hata yapmalı, yaşamak işte o zaman kazanma/kaybetme güdümüne girmeden keyifli olabilir.

onlarca ülke, yüzlerce şehir gezmiş birisi olarak şunu söyleyebilirim şehirlerin en asilidir.
-ankara cumhuriyettir, mustafa kemal atatürk’tür.
-şehrin resmiyeti hissedilir.
-şehirde mutlak gri hakimdir.
-meydanları kalabalıktır ama insanlar yalnızdır.
-şehirde insanlar birbirine (korkuyla karışık) saygılıdır.
-şehri entelektüel birikimli insanların yaşam alanıdır (siyasi partiler ben tbmm dahil değil)
-insanlar bütün yalnızlıklarına rağmen birbirine sığınırlar.
-eylem ruhu yüksek bir şehir.
-sokaklarında var olan kitapçıları, sokak sanatçıları kolay kolay yer değişmezler.
-şehirde tiyatro, konser, sergi, müze, vs gibi sanatsal etkinlikler çok fazla yapılıyor.
-tiyatroları çok güzel.
-meyhaneleri güzel.
-balıkçıları güzel.
bu liste uzar da gider, özetle: şehir de içinde yaşayanları da çok güzeller.

içmesini bilene /zevk-u sefadır rakı/içmeyi bilmeyene/cevr-ü cefadır rakı.
*bir münasip mikdarı/muhabbet anahtarı/kaçırırsan ayarı/cana ezadır rakı.
*ne dert kalır ne keder/içeni mesut eder/içebilirsen eğer/ruha ciladır rakı.
*ham ervahsan yanaşma/arifsen ondan şaşma/iç ama haddin aşma/ferahfezadır rakı.
*yarattığı ahengi/ne saz verir ne çengi/terbiyenin mihengi/dense sezadır rakı.
*beyaz peynir domates/yanına bir kavun kes/çiğköfteyle ne enfes/bir iptiladır rakı.
*biraz tuzlu leblebi/kadehin billur lebi/dudakları öpmeli/yoksa hebadır rakı.
*ehl-i kemal olana/zevkle hemhal olana/sohbette tad bulana/yarı vefadır rakı.
*misten ala kokusu/ana sütü gibi su/şu ki sözün doğrusu/müstesna madır rakı.
*dost bezminde sohbete/neşe-i muhabbete/her manevi lezzete/bir vasıtadır rakı.
*nükte, cinas anlayan/ahengi bezme uyan/içip zırvalamayan/işte onadır rakı.
*eşşek içince zırlar/köpek içerse hırlar/kedi içse tırmalar/insanlaradır rakı.
*al kadehi eline/dokun gönül teline/muhabbet alemine/bir merhabadır rakı.
*adabı, erkanı var/zamanı, mekanı var/kimin ki izanı var/ona şifadır rakı.
*gönül dargınlarına/vefa kırgınlarına/hayat yorgunlarına/haza devadır rakı.
*mirkelamoğlu der ki/had bilmezsen eğer ki/öyle rüsva eder ki/başa beladır rakı."
(bkz: necip mirkelamoğlu)

“içmesini bilene /zevk-u sefadır rakı/içmeyi bilmeyene/cevr-ü cefadır rakı.
*bir münasip mikdarı/muhabbet anahtarı/kaçırırsan ayarı/cana ezadır rakı.
*ne dert kalır ne keder/içeni mesut eder/içebilirsen eğer/ruha ciladır rakı.
*ham ervahsan yanaşma/arifsen ondan şaşma/iç ama haddin aşma/ferahfezadır rakı.
*yarattığı ahengi/ne saz verir ne çengi/terbiyenin mihengi/dense sezadır rakı.
*beyaz peynir domates/yanına bir kavun kes/çiğköfteyle ne enfes/bir iptiladır rakı.
*biraz tuzlu leblebi/kadehin billur lebi/dudakları öpmeli/yoksa hebadır rakı.
*ehl-i kemal olana/zevkle hemhal olana/sohbette tad bulana/yarı vefadır rakı.
*misten ala kokusu/ana sütü gibi su/şu ki sözün doğrusu/müstesna madır rakı.
*dost bezminde sohbete/neşe-i muhabbete/her manevi lezzete/bir vasıtadır rakı.
*nükte, cinas anlayan/ahengi bezme uyan/içip zırvalamayan/işte onadır rakı.
*eşşek içince zırlar/köpek içerse hırlar/kedi içse tırmalar/insanlaradır rakı.
*al kadehi eline/dokun gönül teline/muhabbet alemine/bir merhabadır rakı.
*adabı, erkanı var/zamanı, mekanı var/kimin ki izanı var/ona şifadır rakı.
*gönül dargınlarına/vefa kırgınlarına/hayat yorgunlarına/haza devadır rakı.
*mirkelamoğlu der ki/had bilmezsen eğer ki/öyle rüsva eder ki/başa beladır rakı."

ekşi’de çaylak değil yazarım, gördüğüm başlık sonrası ‘kafa sözlük’ü merak edip buraya geldim, biraz kurcaladım, devamında da üye oldum.

‘yaşamak
iyileri ve kötüleri
ikiye bölmemektir
ölüme çare buldum
insanları sevmek
hiç ölmemektir’
dizeleriyle ölümsüzleşmiş, istanbul’un yüzü, birçok şiir kitabı olan büyük şair.

ispanyol şair, yazar. çok sevdiğim bir şiirini paylaşıyorum.

anlar
eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
ikincisinde, daha çok hata yapardım.
kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
çok az şeyi
ciddiyetle yapardım.
temizlik sorun bile olmazdı asla.
daha çok riske girerdim.
seyahat ederdim daha fazla.
daha çok güneş doğuşu izler,
daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
görmediğim bir çok yere giderdim.
dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
farkında mısınız bilmem. yaşam budur zaten.
anlar, sadece anlar. siz de anı yaşayın.
hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
gitmeyen insanlardandım ben.
yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
eğer yeniden başlayabilseydim,
ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
ölüyorum...

sosyal kargaşalardan uzak kaldığım (bir daha asla kullanmayacağım) son bir aydır her sabah güne bu şiirle başlama kararı aldığım günden beri hayat daha güzel...

ekşi sözlük yazarlarının bundan haberi var mı? sorunsalını akla getiren başlık.

neyzen tevfik’i ucundan kıyısından bu coğrafyada, hatta çevre coğrafyalardaki komşulara varıncaya kadar herkes tanır; kimi küfürlerini, kimi serkeş hayatını, kimi içkiye düşkünlüğünü, kimi nüktelerini, kimi dörtlüklerini, kimi felsefesini, kimi hikayelerini...
“takvimler 24 mart 1979’u gösterir, neyzen tevfik’in 100. doğum yılı. ptt bu vesileyle hatıra pulu çıkarır, trt’de çeşitli programlar hazırlanıp yayınlanır, unesco’nun kararı üzerine türk diyojen’i (neyzen) bütün dünyada çeşitli törenlerle anılır...” özetle, baskısı olmamasına rağmen nadir kitap ve sahaflardan bulma ihtimaliniz var, kitaplığınızda olmazsa olmaz eserlerden biridir, neyzen’i aslında hiç tanımadığımızı, onun halkında duyduklarımızın güneşin saçıntısı birkaç ışın olduğunu anlayacaksınız...
mahzar osman’ın bilindik bir anısı vardır,
-elindeki ne neyzen?
-rakı.
-hani söz vermiştin, içmeyecektin. hem de kiloluk, utanmıyor musun? dök onu hemen!
-dökemem doktor.
-neden?
-yarı parasını ibrahim verdi doktor, yarısı onun.
-o halde yarısını dök.
-dökemem doktor.
-neden?
-alttaki benim...
efsanesinin diğer kahramanı ibrahim çallı’nın da devrim büyük ressamlarından birisi olduğunu hatırlamak gerek.
neyzen “kırk hovardası olan bir orospuyum” derken tam da bunu anlatmak istemişti, o devrinin en yüksek makamlarındaki siyasilerinden, en ünlü sanatçılarına kadar, en fukarasından esrarcısına kadar hepsiyle dostluk kurmuş bir entelektüeldir.
ömrü meyhane masaları ile tımarhane duvarları arasında geçmiş, delilik ve velilik arasındaki çizginin müdavimi bir hiç.