callmegrimalkin - öne çıkan tanımları (1. sayfa)

ya ben bu diziyi çok seviyordum ya. gerçekten dördüncü sezondan sonra kaybolan hevesim, moffat'ın da gidişiyle ekşiyen surata dönüştü. yeni bölümlerde ne olduğunu merak bile etmiyorum, ne zaman doctor who özlemi çeksem ilk dört sezondan rastgele bölüm izliyorum.

ya arsen lupen/lupin ne kadar romantik karakterdi, bakın romantik derken ''ona da çiçek veriyim, şuna da öpücük göndereyim.'' değil, büyüleyici anlamda romantik. başrolün hayalimden çok farklı olması garip, ama çok da önemli değil, ama büyüyü koruyamadıktan sonra bunların ne önemi var?

kısaca netflix yine şaşırtmıyor.

kıyamet gösterisi adlı bir kitaptan uyarlanmış dizidir, masal tadındadır. dizinin şeytanı crowley'in insanları günaha sokmak için yaptıkları akıl almaz derecede mantıklıdır. aziraphale ise kıyafetinin üzerindeki lekeyi mucizeyle kaldırmayı reddeden, sebep olarak da ''o lekenin hep orada olacağını bilmesini'' gösteren aşırı tatlı bir melektir.

ilk planlandığı gibi 5.sezonda final yapması gereken ama uzatıldıkça uzatılan dizidir, sonunda final yaptı, kaç sezon oldu hiç bilmiyorum.
winchester kardeşlerin hikayesini anlatır, nasıl olduysa incil'den her karakter bir noktada diziye dahil olmuş, yetmemiş çeşitli aile üyeleri girip çıkmıştır. konusunu sadece incil'den değil, her türlü halk efsanesinden alır. en sevdiğim bölümleri dizinin kendini tiye aldığı bölümlerdir.
dean ve ımpala arasındaki ilişki dizideki en kayda değer ilişkidir.

oldukça karizmatik bir karakter olan heathcliff'i hayatımıza katmış olan kitaptır. kitabı okurken kendinizi sürekli soğuk rüzgarın ortasında hissedebilirsiniz, çünkü genelde pembe tonlarıyla tasarlanmış basımlarının aksine hiç de ''tatlı'' bir hikaye değildir, aslında kitap başlı başına heathcliff'in karanlık ruhunu anlatır. bence cath, hiç de iyi bir insan değildir ve başına gelmiş olan her şeyi hak etmiştir. heathcliff, iyi bir insan olmadığımızı kabul etmezsek başımıza geleceklerin emily bronte tarafından kelimelerle oluşturulmuş halidir.

yeni serinin (9.doktor ile başlayan) ilk dört sezonu harikadır. russell t. davies'in yazarlığı, steven moffat'ın o dönemde sazı eline almamış olmasından dolayı çok daha iyi senaryolar yazması ve oyunculukların harika olduğu bu sezonlar gerçekten izlenmeye değer. gerçi görsel efektlere takılan birisi iseniz sizi sarmayacaktır, çünkü bu sezonların bütçesi oldukça düşük.
beşinci sezon ve sonrası genel olarak bir peri masalı havasındadır. 12.doktor, özlediğimiz 9.doktor havasını geri getirmiş olsa da bölümlerin aynı tadı verdiğinden bahsedemeyiz.
bu arada dizinin birkaç spin-offu vardır, bunlardan biri de torchwood'dur. torchwood'un yazarı yine russell t. davies'tir ve doctor who'nun aksine daha ''yetişkin içerikli'' bir dizi olduğu söylenebilir.

kişisel olarak söylenmeden edemeyeceğim:

moffat, iyi birisi değilsin.

küçücükken izlemiştim ben bunu. ilk aşkım zuko idi benim. geçen günlerde yeniden izledim, zuko'ya olan sevdam değişmedi, ama bir şeyi fark ettim; bize neler izletmişler! dizi aşırı tatlı ve çok iyi dersleri var evet, ama bir yandan da çok ağır konular, soykırım gibi, işlenmiş. ben de geri kalan tüm hayatımda yaptığım seçimleri özetleyecek biçimde gidip zuko'yu sevmişim.

filme dair her şey çok güzeldir. heykellerin hareketlerine her seferinde bayılırım. keanu bey'i takım elbise içinde görmeye yıllar içinde alışmış olsak da burada gençliğiyle ayrı bir güzeldir.

--! spoiler !--

keanu'nun "özgür irade, değil mi?" repliği ve kafasına sıkması harikadır. tabi sonra bunlar hiçbir işe yaramamıştır, şeytandan kaçılamamıştır.

--! spoiler !--

yıllarca televizyonda gördüğüm yerli dizilerin beni televizyondan iğrendirmesinden sonra kendimi netflix'de behzat ç. izlerken buldum. klasik bir yerli dizi denemez, çok daha iyisi.