ceviz yazar profili

adam, arkadaşlarına on bin yıldan yaşlı olduğunu anlatıyor. 35 yaşında gibi göründükten sonra hiç yaşlanmadığını, yaralarının, hastalıklarının tamamen iyileştiğini söylüyor. ölme ihtimalinin olduğunu ama henüz ölmediğini söylüyor. şaka mı yapıyor yoksa gerçeği mi söylüyor diye sorguya çekiliyor. anlatmaya devam ediyor. adam buda'nın öğrencisi olduğunu, öğrendiklerini anlatmaya çalışırken hz isa olduğunu vs söylüyor. (hz isa'nın kendisi olduğunu söylüyor.) ki hz isa'yı bu şekilde, uyduruk bir hikayeye katmalarından hiç hoşlanmadım. film her ne kadar sürükleyici bir masal olsa da gerçek bir peygamber hakkında bu şekilde konuşulmasını sevmedim. filmde adam yaşadığı yıllar boyunca dinlerin ortaya çıkıp kaybolduğunu gördüğünü, kendisinin ateist olduğunu söylüyor. senaristler yani film bir bakıma ateistlik propagandası yapıyor. sonunda arkadaşları adamın çok üstüne gidince, bütün söylediklerini kendisinin uydurduğunu, onları denemek için yaptığını söylüyor, böylece işin içinden çıkıyor. ama film sonunda -ki sürpriz son filmi daha çok akılda kalmasını sağlıyor- adamın doğruyu söylediği ortaya çıkıyor. güya. ( sürpriz son da, adamın konuştuğu kişilerden 60lı yaşlardaki birisinin onun oğlu olması ve bunu öğrenince kalp krizinden ölmesi. )

kitapta kurgu dünya 2 ayrı yarımküre devlet şeklindeydi. ikisi de aynı anda birbirlerine nükleer silahlarla saldırıyordu. sadece çocuklar hayatta kalıyordu bir şekilde, ve iki yetişkin de galiba. korkutucu olan kısım sondaki maymunların olduğu kısımdı.

bu kitapta bitkilerle konuşup anlaşan bilgin bir genç ve parbat dağında yer altında, dünyadan saklanmış halde yaşayan, bitkilerle anlaşıp onları bilgisayar gibi kullanan bir insan topluluğu var. soru sorup cevap alıyorlar. birbirleriyle en ufak kavga etmiyorlar. dış dünyadaki insanlardan habersizler, kendilerini tek insan topluluğu sanarken sonunda öğreniyorlar ki dışarıda milyarlarca insan var. bitki bilgini genç bunlarla tanışıyor falan...