68 kuşağını çok güzel anlattığını düşünüyorum, zira filmde bahsi geçen ilişki sadece kardeşlerden değil dönemin ruhundan da kaynaklanıyor
biraz tepkisel yani. bana göre bertoluccinin en iyi işi diyebilirim
içindeki metaforların çok güçlü olduğunu düşünüyorum çünkü karakterlerin temsil ettikleri şeyler var, yalnızca öyleli bir erotik film değil yani
hatta izlemesini bilene erotizm arka planda bile kalıyor diyebilirim.
ayrıca theonun düşünceleri film boyunca çok hoşuma gitmişti.
"a revolution isn't a gala dinner, it cannot be created like a book a drawing or a tapestry.
ıt cannot unfold with such elegance, tranquility and delicacy"
isabelle ve theo matthew kadar ruhsuz değiller bence
matthew çok kuru bir şeyin peşinde
asıl yaşayanlar theo ve isabelle.
bu üçlünün aralarında yaşadıkları devrimin bir yansıması
matthew her şeyi daha ılımlı hale getirmeye çalışıyor bu aslında onun devrim hakkında görüşlerini de yansıtıyo yani ilk başta her şey güzel, sinema, seks ve müzik
onun devrimi bunla sınırlı
ama işler onu rahatsız etmeye başlayan noktalara gelince cayıyor
son sahnede de gidişini görüyoruz zaten ki bu aynı zamanda amerikalı olmasıyla da gayet ilişkili.
sonuç olarak gayet öneririm.. özellikle sinemada kesinlikle öneririrm çünkü arada bi gösterime giriyo
devamını gör...