shakespeare lisede tanımaya başladığım ve o günden beri bende yerini kimsenin alamadığı yazardır. bir çok güzel sözü var ben bazılarını bırakayım buraya;
-güven ruh gibidir, terk ettiği bedene asla geri dönmez.
-yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını, yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı.
-ne zaman sana açılacak olsam, seni yalnız bulamıyorum. şans bu ya; seni yalnız bulduğumda, kendimi bulamıyorum.
-olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. gözü dönmüş talihin sapanına, oklarına için için kapanmak mı daha soylu yoksa bir dertler denizine karşı silaha sarılıp son vermek mi onlara?
-insanı yoran yaşadığı hayat değil, taşıdığı maskelerdir.
-bazen şiiri
-önce hayallet ölür, sonra insanlar.
-ne kadar acıdır başkasının gözüyle bakmak mutluluğa.
-kaybettiğin yerde bekleme, güçsüzler öyle yapar.
sana kapanan kapıyı bir daha çalma,
kapanan kapıyı acizler çalar.
-ve son olarak hamletten(en sevdiğim) bir alıntı ile bitireyim.
inanıyorum söylediğini candan söylediğine,
ama bugünkü karar yarın bozulur çoğu kez.
hafızanın kulu olmaz kararımız,
çabuk doğduğu için büyümeden ölür,
nasıl ki ham meyve dalında durur da,
oldu mu kendiliğinden düşüverir yere.
kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak,
en çabuk unuttuğumuz şeydir, ne yapsak.
tutku bitti mi, istem de biter gider,
ateşli sevinçler de kederler de
yeminleri yakarlar kendileriyle birlikte.
sevincin en coştuğu yerde dert en çok yerinir,
bir dokunmada dert sevince döner, sevinç dertlenir.
madem bu dünya bile yok olacak bir gün
sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
sevgi mi kaderi kovalar, kader mi sevgiyi?
kimseler çözemedi bu bilmeceyi.
düşen büyük adamı en sevdiği unutur,
yükselen züğürde düşmanları dost olur.
sevgi talihin peşindedir diyecek insan
bunca dost görünce büyüklere kul kurban!
başı darda olan dayanak aramaya görsün,
sözde dostları düşman kesilir bütün.
ama ilk düşünceme döneyim yine
isteklerimiz öyle çoktur ki kendimizle
bütün kurduklarımız yıkılır gider.
düşünceler bizim, olaylar bizim değiller.
devamını gör...