demdeme yazar profili

-eeyy usta. bize sürekli özdeyişler söylüyorsun ama açıklamasını- şerhini vermiyorsun?

-konfüçyus: biri size lokmayı çiğneyerek verse hoş olur muydu?


(bu da başka bakış açısı. kimi yazarların da tutkusu imiş tek cümle ile 10 cümle anlatmak vs)

öncelikle az önce kültüre-realiteye dair yazdığım girdinin silinmesi trajikomik bir durum. bu ne etiğe sığar ne de sözlüğün yararına olur. literatürü araştırınız- okuyunuz.
(vicdan yastığı ileride lazım olur herkese, hakkaniyete ihanetin farkına varıp yüzleşilince)

illa bir şeyleri silecekseniz içi kof ırkçı ve hakaretamiz girdilerden başlayabilirsiniz. böylelikle sözlük belki güzel bir yer olur biz de daha çok uğrarız. neyse.


t: birçok halkın kutladığı bayramın kürtçe kutlama biçimi.

pîroz bê *


edit not : önceki girinin silinmesi emojiden ötürü imiş. (rötarlı aldım mesaj-bildirimi)

bazı şeyleri değiştirmez gibi ama yine de ekleyeyim.*

önce yazmayı öğrenin. başlık imlası da üslup da düzelir.

(özel isimler ses olaylarından müstesnadır yazı dilinde ek alırken. ve kesme işaretine riayet etmeli, öğrenin dilinizi)


sonra bilgi ve irfan sahibi olun. devamında ar edip girişmezsiniz bu saçma başlıkları açmaya.

“terzi fikri öyle bir giysi dikti ki fatsa’ya
o gürcü öyle bir gürledi ki arkadaşlarıyla
noktalar, noktalı virgüller, askeri operasyonlar
kimseler çıkaramaz fatsa’nın sırtından,
emek hakkının sımsıcak çıplaklığını”

(can yücel)




ardından yazılan ve bestelenen ve dillerde söylenen eseri için (bkz: o sönmez)

edit: görsel

körelmesine panzehir olarak sözlükte ve sözlük dışında gruplar var deneyiniz öyleyse. deneyenler dermanını buldu genelde.

malum sanal ya da gerçek çevre önemlidir bu hususta, davranışçı psikoloji de geçerliliğini koyuyan bir yaklaşım hâlâ.

salt burada takılmak da akışa bakıp "kitap okumak boş bir iş" gibi kıt bir anlayışa düşmekten öteye götürmez kanımca. kolay gelsin.

frank zappa konseri

“seksenli yıllar, berlin olimpiyat stadyumu... alman gençler doldurmuş stadı.
çünkü 20. yüzyıl’ın en önemli filozof-sanatçılarından frank zappa konser verecek.
ama bir sorun var: konser saati gelmiş olmasına rağmen zappa yok ortada!

yarım saat, bir saat geçiyor, yok yok yok...
tam iki saat sonra teşrif ediyor nihayet ağır adımlarla sahneyi...
çıkıyor, mikrofonun önünde durup seyirciye bakıyor.
sonra eliyle bir nazi selamı çakıveriyor aniden: ‘heil hitler!’
stadyumda ölüm sessizliği... berlinliler şaşkın...
yavaş yavaş bir homurtu yükselmeye başlıyor.
sahnedeki adamsa hiç oralı değil.
tekrar çakıyor nazi selamını: ‘heil hitler!’
seyircilerin küçük bir kısmı, aynı şekilde bağırarak cevap veriyor ona.
ama sanatçı hâlâ memnuniyetsiz.
daha sert bir nazi selamı veriyor ve bağırıyor avazı çıktığı kadar: ‘heil hitler!’
bu sefer seyirci daha hazırlıklı... stadyumun yarıya yakını, sahnedeki adamın söylediği şeyi bir ağızdan tekrarlıyor.
ne var ki tatmin olmuyor frank zappa...
karşısındaki binlerce kişiye ters ters baktıktan sonra yine veriyor o selamı, yine bağırıyor: ‘heil hitler!’
kitle artık ne yapması gerektiğini anlamış durumda.
bir ağızdan; ‘heil hitler!’ diye cevap veriyorlar, bütün stadyumu inleterek...
bir sessizlik oluyor. kısa ama gergin bir sessizlik.
frank zappa’nın sözleri bozuyor sessizliği:
‘eyyyy almanlar, gördüğüm kadarıyla siz hâlâ akıllanmamışsınız.
yok size konser monser!’
dönüyor arkasını ve çekip gidiyor sahneden...”

sanalda kendisine isnat edilen resimlerin aksine ressamın cevabı şiirle olmuştur:




işte o zaman nazım,
yapardım mutluluğun resmini
buna da ne tual yeterdi;
ne boya...

uzun uzun yazayım diye düşündüm ama kısa yazacağım mümkün mertebe.

ilgili atasözünün yazımı doğrudur.(aksi zorlamadır)
halkın kullanırkenki algısı ve literaturdeki açıklama da "güzellikte" vs. iltifat üzerinedir

mesela "baldan tatlı dil" veya "çok tatlı bir nine", "öfke baldan tatlıdır" benzer tamlamaların ürünüdür diye düşünüyorum(anlam genelleşmesi bir nevi)

ama malum kitlesel algımız- halihazırdaki fesat zihniyet, kelime dağarcığımız haline gelmiş vaziyette. eski türkülerdeki kelimelere bile tuhaf bakabiliyoruz.


hamiş : sözü bir açıdan aratmayan atasözleri de mevcuttur( evlilik vs üzerine) ama onların dönemin koşullarına-töre ve geleneklere göre değerlendirilmeli diye düşünüyorum biraz.

malum atasozlerine de değiniriz uygun zamanda.

açılmayan kıymetli başlık o kadar çok ki. trolvari olanlardan vakit olmuyor sanırım. yahut bilgi eksikliğinden.

ukde doldurmayı önereceğim de o kısma da baktım pek düzgün bir şey göremedim çoğunluk olarak.


"sen yaz bari" demeyin zamanında az açmadık. * ayrıca bazen leşe dönmüş akıştan yazası gelmiyor insanın, bu duyguyu bilen bilir.

bir ilk ve beklenen olmasından iple çekip vizyona girer girmez gittiğim film.

korona sürecinde çekilen imece usulü bir film olduğundan pek bir beklentiye girmedim açıkçası. destek amaçlı idi biraz da. filmde konuyu bağlama vs. anlaminda kopukluklar olmuş biraz. ancak dediğim gibi başlangıç olarak ilk olması ve malum sebeplerden doğal.

ama kâh nazım'dan kâh türkülerden bildiğimiz destanına aşina olanlar için duygulu anlar yaşatıyor insana. zira sadık kalınmış davasına-hayatına-şiarına.

izlerken aklımda destan ve türkülerden sayısız dizeler gecti ezgili halleriyle:

"..oysaki onlar bu toprağı, bu kayalardan bakanlar onu
üzümü, inciri, narı, tüyleri baldan sarı, sütleri baldan koyu davarları
ince belli, aslan yeleli atlarıyla
duvarsız ve sınırsız bir kardeş sofrası gibi açmıştılar."

uzun açıklama yapmamıza gerek yok sanırım

sözlük için,

"şu yazarı kaybetmeyeyim iyi-dolu yazıyor, listede dursun. zamanım olup sözlüğe aktif takıldığımda incelerim düzenli" vs de olabilir.

genellemenin alemi yok yani.

uymayan tamlama.

olsa olsa kürtçe şarkı denebilir. *

doğrusu için de

(bkz: stran)
(bkz: kilam)


ha türküler ve stranlar kardeştir orası ayrı tabi.

birkaç kitapseverle(sözlükten bir bakıma bağımsız olarak) sanırım 7-8 aydır telegram üzerinden devam ettirdigimiz faaliyet.

şimdiye kadar hatırı sayılır kitap ve filmi geride bırakmış bulunmaktayız kiritize ederek.


alışkanlığa dair de paslanma veya tozlanmalara iyi geliyor gerçekten.

edit: normal sözlük dahil gruplaşma olunca dağılabilme özellği var tabi.

kürtçede 'imdat', 'çığlık', eyvah!, medet' gibi manalara gelen hüzünlü sözcük, bir ünlem.

orijinali hawar şeklindedir.

şair ahmed arif de şiirlerinde kullanmıştır:

'uy havar!
muhammed, isa aşkına,
yattığın ranza aşkına,
deeey, dağları un eder ferhadın gürzü!
benim de boş yanım hançer yalımı
ve zulamda kan - ter içinde asi,
he desem, koparacak dizginlerini
yediveren gül kardeşi bir arzu
oy sevmişem ben seni..."

vakti zamanda böyle bir başlık önerdiğimde her bir yazarın parselleyip ne isterse/ya da kendi alanında özgün şeyler yazabileceği (ve başka isimlere benzemeyen -kendinin seçtiği orijinal bir başlık adı altında olacak) bir yeri kast etmiştim.


böylelikle gereksiz-fazlalık başlıklar da önlenecekti belki. ve o yazarla bütünleşen başlığa başkası yazamayacaktı, nicki gibi başlığı tanıyan okuyacaktı falan.

şu haliyle itiraflar başlığı ile farksiz gibi. neyse.

ama görüyorum ki benzer türevleri olan sınırsız başlık açma prosedürü var halihazırda akışta. durumun zararına, aksinin faydasına değinmeyeceğim

zaten kurallar ortada. bu da benim iç döküşüm olsun bari mevcut başlığa riayet edelim( ettim de şu an)

bırakın irin saçıp havlasınlar dediğim, cahil cühela ahmak kitleyi de içinde bulunduran sözlük. *

buraya özgü bir zihniyet değil ayrica kenan evren ölmedi içimizde yaşıyor , her sözlük benzer. onlar ancak zanna uyarlar işte. sanırsın o kadar çok fikirlerimiz değişiyor ki yazılanları okuyunca(!) vaz geçiyoruz (takım tutar gibi oy verdiğimizden kaşa göze bakıp kritik düşünüp arastirmayan, okumayanlar olduğumuz için tabi(?))

2 gram mantik olsa zaten hdp'yi büyüten bir nedenin de bu nefret ve ayrıştırma kusan 90'lar faşizminin, zihinlere medyayla zerk edilmiş "tererorö pelesengi" olduğunu anlar.

mevcut konjonktürde %10 u -15"i rahat alabilecek, medya engel olmazsa uygun koşulda 20"yi dahi zorlayabilecek partiden söz ediyoruz. üstelik sanatçısının-aydının, egitmeninin, türk'ün de benimsediği çoğulcu bir parti.

velhasılı geçin bunları, görüntü kirliliği. mevzu bahis partinin de engel olmaya çalışıp kendini paraladığı (ve bedelini şu an gördüğü) verdiniz yetkiyi gördünüz etkiyi durumlarını birlikte çekiyoruz. hirsimizi-kinimizi yanlış yerde almayalım bence.


edit: cehalet konusunda teyit etmeniz de şaşırtmadı. sav çürütmeyi nickaltından yapmaya çalışmak da bu bilincin kârı elbette *

okumadığı kitap(lar) hakkında yorumlar yapan *
siyasi-edebi geçmişini bilmediği kişiler hakkında atıp tutan
dil kavramını, dil ailelerini bilmeyip diller hakkında sırf malum farkında olmadığı hastalığından ötürü saçmalayan
ve birçok nahoş cehaletin kol gezdiği yazarimsıların çoğaldığı mecralardır.

seçici olmakta fayda var tabi.

unutmak ne mümkün.

ancak din ve milliyetçilik afyonuyla konya'daki güruhun zihniyeti her yerde tezahür etmekte maalesef.

bu sebepten anmayı da kâh içimizde kâh insan kokusu gelen ortamlarda tercih ettiğimizden imtina ediyoruz çoğu zaman. zira cahilin her sözü bir baş incitir.

hesabı da bu divan olmazsa ulu divanda elbet..

"...bense volta'dayım ranza dibinde
ve hep olmayacak şeyler kurarım,
gülünç, acemi, çocuksu...

vurulsam kaybolsam derim,
çırılçıplak, bir kavgada,
erkekçe olsun isterim,
dostluk da, düşmanlık da.
hiçbiri olmaz halbuki,
geçer süngüler namluya.
başlar gece devriyesi jandarmaların...

hırsla çakarım kibriti,
ilk nefeste yarılanır cıgaram,
bir duman alırım, dolu,
bir duman, kendimi öldüresiye,
biliyorum, "sen de mi?" diyeceksin,
ama akşam erken iniyor mahpushaneye. .."