diko yazar profili

ilelebet payidar kalacak güzel ülkem. cumhuriyet bayramımız kutlu olsun.

çocukken ailecek kapıcılık yapardık. apartamanin merdivenlerini ben yikardim. hatırlıyorum ayda bir kez de olsa yıkamak çok yorardi beni. 12-13 yaslarindayim. epeyce bir süre böyle gitti bu yıllar. sonra toki benzeri bir olayla taksitle ev sahibi oldunuz dediler. akbelen konutevler de bir ev sahibi olduk. artık ne merdiven yıkamak vardı ne çöp toplamak. sevinçten havalara uçtum desem yeridir. yeni evimizin keyfini sürmekten çok kapiciliktan kurtuldugumuza seviniyorum. hayatımın en mutlu dönemlerinden biri de o günlerdir. yine böyle mutlu mesut okuldan dönerken annemin merdivenleri yikadigini görünce içime bir hüzün çöktü. ulan yine kurtulamadik desene kapiciliktan derken anacağızim anlamış olmalı ki "ne oldu yüzün düştü yine" dedi. ağlamakli bir halde "niye düşmesin anne ya buranın da kapıcısı bizmisiz" dedim. annem gülmüştü o anki halime. "yok oğlum, burada kapıcı olmadığından sırayla yikayacagiz apartmanı" demişti. nasıl sevinmiştim be. hatırladıkça içim burkulur. zor yıllardı zor. şimdi ogullarimin yaşamlarına bakıyorum bir de kendi çocukluğuma şanslı pezevenkler diyorum onlara.

askeliğimi doğuda yaptım. tamamı kürtlerden oluşan bir köyün tam karşısında bir sınır karakolunda. nizamiyeden girer girmez bizlere üstteğmenin söylediği ilk şey; ne bok yerseniz yeyin bir şekilde tolere ederim ama karşıdaki köye girdiğiniz anda alayınızı sikerim. tabi asker olarak sorgulama yapma durumumuz olmadığından emredersin komutanım diye gürledik. hatta sonraları şimdilerin amansız akepe savunucu olan ismail hakkı pekin paşanın bir tank üzerinde köylülere ''benim askerimin bir tanesinin burnu kanasın bu köyü dümdüz eder başınıza yıkarım''dediğine bizzat şahit oldum.
tabi sorguluyorsun haliyle, bayram zamanıydı, 3 kadar asker hem bayramlaşmak hem de bu durumu sorgulamak için köye gittik. muhtarı bulduk, okulu ziyaret ettik. bayramlaşma faslı, hal hatır kütür patırdan sonra muhtar emmi sizin için pkk sempatizanı deniyor. bizim buraya girmemiz yasak, sizin bizimle konuşmanız yasak. hatta geçenlerde karakola bir çuval kavun karpuz getirdiniz komutan yüzünüze bile bakmadı, kovdu sizi. nedir abi bu düşmanlık, neden böyle?'' diye sorduğumuzda vallahi adamcağızın gözleri doldu. ''bunu soran ilk sizlersiniz biliyor musunuz'' dedi. başladı anlatmaya. biz dedi pkk'lı değiliz. sempatizanı da değiliz. mecburen onlara şirin görünmek zorunda kalmış bir avuç naçar köylüyüz işte. eskiden burada bir karakol yoktu. sınırdan geçip ermenistan'a giden örgüt üyeleri köye uğrar bizden tehditle yemek, sigara varsa alkol alır giderlerdi. biz bu duruma önceleri kayıtsız kaldık. aman tadımız kaçmasın, vereceğimiz bir iki lokma bir şey biraz da sigara iste dedik. sonra bunlar işi azıttılar. para istemeye hatta sonraları çocuklarımızı istemeye başladılar. biz bu durumu alaya gidip anlattık. hiçbir şey olmadı. pkklılar gelmeye devem ettiler. sınırdan ellerini kollarını sallayarak geçmeye devam ettiler. sonra devlet bizi suçlamaya başladı. siz bunları bu hale getirdiniz oldu. şimdi ben sorayım asker ağa; sen olsan ne yapardın?
muhtar emmi sen bize üç çay söyle, biz çayımızı içip kalkalım dedim.

çocukluğumdan beri evde zeytin olmaması beni sinirlendiriyor. benim için kavga sebebi. öyle aman aman zeytin yiyen biri değilimdir ama evde zeytin kalmamışsa sakın kalamiyorum. zeytin yoksa huzur da yok bereket de yok barış da yok.

her yıl düzenlenen magazin gazetecileri derneği ödül gecelerinden biri. bu ödül gecesini farklı kılan o yılın en iyi protest müzik sanatçısı ödülünü almak için sahneye çıkan ahmet kaya'nın ''bildiğiniz gibi yeni bir kaset çıkarıyorum, kürt kökenli olduğum için kürtçe bir parça da okudum. buna bir de klip çekeceğim ve türkiye'de bu klibi yayınlayacak cesur insanların olduğunu da biliyorum. yayınlamazlarsa türkiye halkıyla nasıl hesaplaşacaklarını da biliyorum" demesinden sonra milletin bir anda galeyana gelmesi sanat camiasının ünlü simaları ahmet kaya'nın oturduğu masaya çatal bıçak fırlatılması ile ortalığın karışması. akabinde serdar ortaç'ın başını çektiği şarkıcı tayfasının sahneye çıkıp koro halinde 10. yıl marşını okuması ve ahmet kaya'nın apar topar salondan kaçırılması akıllarda kalandır.
ahmet kaya bu olaydan sonra 13,5 sene ceza ile yargılanmaya başlanmış yargılama aşamasında fransa'ya kaçmış ya da gitmiş bir süre sonra da vefat etmiştir.

kitabı okuduktan sonra yazar hakkında araştırma yaptığınızda aslında bu masalın 1900 lü yılların amerikasinin siyasi, ekonomik, kültürel durumunu belirten semboller kullandığını ogrendiginizde şaşkınlığını gizleyemeyeceksiniz.
bostan korkuluğunun aslında ezilen amerikan çiftçileri olduğunu teneke adamın da amerikan endüstriyel işçi sınıfının bir bireyi olduğunu öğrendiğimizde kitabın yazarının aslında bir çocuk masalından çok daha fazlasını kaleme aldığını anlıyor olacağız. bir solukta okunacak bu değerli eseri okumadan geçmeyin derim.