donçiç yazar profili

ekşi sözlüğün trol kaynaması ve insanların canına tak etmesi ile eş zamanlı açıldı normal sözlük. küfürün olmayacağı, iyi bir denetime tabi tutulacağı söylenince de bazı insanlarda beklenti de oluşturdu. ben de belki karalarım bir iki bir şey diye yazar oldum.

ekşi sözlüğün kapatılmasından sonra bir bakayım dedim ama gördüğüm şey büyük bir hayal kırıklığı oldu. ülke depremden yıkılıyor, hükümet insanların hayatını umursamıyor, kendisine karşı olanlara hakaret ediyor, twitter, ekşi sözlük erişime kapatılıyor ama burada yazarların derdi tasası ilişki. ilişki dediğim de işte acaba birilerini ayarlayabilir miyiz düşüncesi. sözlük kurucularının hayal ettiği bu muydu bilmiyorum ama flört sitesinden öteye gidememiş maalesef.

eylül adlı oyunu yazan ve oynayan oyuncu. bu oyundan önce eylül cansın isminden haberim yoktu. oyuna da burada gördüğüm ilk entry üzerine gittim. gideceğim oyunlardan önce de yorumları okumayı tercih etmiyorum. oyun hakkında kısa bir bilgi ile gidip her şeyi orada öğrenmek istiyorum. bu oyuna da öyle gittim.

oyunun ilk perdesi güldürüyor herkesi. gülerken aynı zamanda aslında olayın traji komik olduğunu da biliyorsun ama. seyirci ile iç içe bir ilk perde oynuyor. hakimiyeti hiç kaybetmiyor. ikinci perdesi ve özellikle oyunun sonu ise insanı dağıtıyor resmen. bu kadar insanı etkileyecek, bu kadar duygudan duyguya sürükleyecek bir oyun kolay kolay izleyemezsiniz.

konusuna bakınca da herkesin kolay kolay oynayabileceği, cesaret edebileceği bir oyun değil eylül. uğur zaten çocukluğundan beri sahnelerde. iyi yerlere geleceği aşikardı ama bu oyunda muazzam bir performansı vardı. çok etkileyici, harikulade bir oyundu. hem cesaretinden hem de performansından dolayı tebrik ediyorum kendisini. umuyorum hem bu tarz oyunların devamı gelir, hem de uğur çok daha iyi yerlere gelir.

şafak pavey'in 2011 yılında çıkardığı kitap. şafak hanım bu kitabında iran'ı anlatıyor. iran'da yaşarken başından geçenleri, karşılaştığı farklı olayları çok sadece bir dille anlatıyor. zaten kitabın ismini görünce insanın okuyası geliyor.

bu zamanda yine aklıma geldi bu kitap; bakanımız eskiden lgbt mi vardı demiş. bu kitapta da iran cumhurbaşkanı ahmedinejad katıldığı bir konferansta "bizim ülkemizde sizin ülkenizde olduğu gibi homoseksüeller yoktur" diyor. tabi şafak hanım da hemen tahran'da bulunan gay arkadaşını arıyor zira iran'da bu yayın izlenemiyor. ikisi de karşılıklı gülüşüyor çünkü şafak hanımın söylediğine göre dünyanın en sağlam yeraltı gay organizasyonları bu ülkede oluyormuş.

hiçbir zaman anlayamayacağım; neyden korkuluyor da bu insanlara hastalıklı gibi bakılıyor! bunun normal bir şey olduğunu ne zaman kabul edeceğiz? neyi inkar ediyoruz? aklıma bir şeyler geliyor da, neyse...

2005 yılında gösterime girmiş film. filmin senaristliğini ümit ünal üstlenmiş. film istanbul'daki insanların hikayelerini anlatıyor. aslında fareli köyün kavalcısı, pamuk prenses, külkedisi, uyuyan güzel ve kırmızı başlıklı kız'ın istanbul'a uyarlanması. her hikayeyi farklı bir yönetmen çekmiş.

özgü namal, mehmet günsür, altan erkekli, erkan can, azra akın, vahide perçin, çetin tekindor, nejat işler, yelda reynaud, güven kıraç, şevket çoruh, ismail hacıoğlu, hasibe özlem eren, selen uçer, nurgül yeşilçay, erdem akakçe, idil üner, fikret kuşkan, ahmet mümtaz taylan, serkan ercan gibi çok iyi bir oyuncu kadrosuna sahip.

tek sıkıntısı; eski film olmasından dolayı görüntü kalitesi iyi değil. onun haricinde mutlaka izlenmesi gereken bir film.

1965 doğumlu senarist, yönetmen.

berlin in berlin, teyzem, piyano piyano bacaksız, arkadaşım şeytan gibi eski filmlerin senaristliğini yapmış ünal'ın en popüler filmleri: 9, ara, kaptan feza, nar, sofra sırları.

9 filmi türkiye'de baştan sona dijital çekilen ilk film olmuş. tek mekan filmleri de mevcut kendisinin.

genelde oyunculara göre veya konusuna göre filmleri izlerim ama ümit ünal filmlerini oyunculardan bağımsız izliyorum. iyi oyuncular oynuyor tabi ama kendisini senarist olarak da yönetmen olarak da başarılı buluyorum.

2014 yılında gösterime giren, flört grubunun oynadığı film. flört de sevdiğimiz bir grup olduğu için, arkadaşımla çıktığı gibi gitmiştik filme. filmlerde müziğin yerinin herkes farkındadır; kötü bir filmi bile belli bir seviyeye çıkartabiliyor. biz de ne kadar kötü olabilir, en azından müzikle kurtarırlar dedik ve gittik. sonu tabi hüsran oldu; sinemada izlediğiniz en kötü film diye sorduklarında direk söylediğim film oldu. ama en azından sevdiğimiz bir gruba para kazandırmış olduk diye kendimizi avutuyoruz.

genelde kendini bozduğu söylenen rap'çi. eski tarzında yazmıyor ama ben gayet başarılı buluyorum. zaten herkes müziğini yeniliyor. çok iyi bir rap dinleyicisi olduğum söylenemez ama bu aralar kaan boşnak ile yaptığı şarkıyı fazlasıyla beğeniyorum. sebebini anlayamadığım şekilde de dinlerken duygusallaşıyorum.

yazarların dikkat etmemesinden kaynaklı olan durum. yani pek umursanmıyor açıkçası. herkes hata yapabilir de dikkat ederseniz minimuma iner bu hatalar. sözlükler de bu hataları minimuma indirmek için çok uygun yerler; burada yazarak aynı zamanda öğreniyorsunuz. sadece yaptığınız yanlış size söylendiğinde "ben böyle yazıyorum" dememeniz gerekiyor. hatayı düzeltmek bir dakikanızı bile almaz.

1932 yılında doğmuş ve 1 kasım 2020'de hayata veda eden eski basketbolcu, antrenör, yönetici ve gazeteci.

yalçın granit basketbolun her evresinde görev almış bir isim. türk basketbol tarihinin en önemli ismi ve herkesin söylediğine göre onun gibi birisi de gelmez.

yalçın granit henüz 17 yaşında (bkz: galatasaray)'ın ilk profesyonel basketbolcusu olmuş. 1955 yılında fransa'ya transfer olarak avrupa'ya transfer olan ilk oyuncu olmuş. 25 gibi çok erken bir yaşta basketbolu bırakmış ve antrenörlüğe başlamış. darüşşafaka basketbol takımının da 3 kurucusundan biri kendisiymiş. yine zamanının en iyi takımlarından eczacıbaşı'nın da basketbol şubesinin kuruculuğunu üstlenmiş.

yalçın granit hep öğretmek isteyen birisiymiş ve basketbol tutkusunu, sevgisini hiçbir zaman kaybetmemiş. sokakta gördüğü çocuklara bile bir şeyler öğretmeye çalışan birisiymiş.

kendisi hakkında oğlu tarafından yazılmış bir kitap mevcut. * bu kitapta türk basketboluna kattıkları detaylı olarak anlatılmış.

*

ali granit'in yazdığı, yalçın granit'in hayatını konu alan türk basketbolunun ansiklopedisi. basketbolu seven herkesin alıp başucu yapması gereken bir eser.

2019 yılında, netfix'te yayınlanmaya başlayan belgesel. 2 sezon geride bırakıldı ve muhtemelen de devam edecek. iki sezon da 10 bölümden oluşuyor ve formula 1 sezonunun takımlar, pilotlar gözünden ilerleyişini izliyoruz.

formula 1 özellikle michael schumacher sonrası yavaş yavaş popülaritesini kaybetmiş ve bundan birkaç yıl öncesine kadar da çok az takip edilmeye başlanmıştı. bu belgesel insanlara güzel hikayeler sundu ve formula 1'in tekrar canlanmasına sebep oldu. tabi yeni nesil pilotlar da insanlarda tekrar heyecan uyandırsa da özellikle pilotlar arasında yaşanan çekişmelerdeki ayrıntıların yer alması insanlarda ciddi merak uyandırdı.

şahsen ilk sezonunu daha başarılı bulsam da iki sezonu da izlemeye değer. fark etmediğiniz, göremediğiniz konulara değiniliyor. güzel bilgiler ve ayrıntılar var. bu arada pilotların ama daha çok takım patronlarının netflix'ten rahatsızlıkları da dikkatten kaçmıyor. *

2020 yılında netflix'te yayınlanan 10 bölümlük michael jordan belgeseli. jordan ve takımı arka arkaya 3. ve toplamda da 6. şampiyonluklarına giderken takım içinde neler yaşandığını anlatıyor. ayrıca önceki sezonlara da değiniliyor.

tabi bu belgesel beraberinde birçok tartışma da getirdi:

belgeselde olaylara jordan gözünden bakıldığı için bazı yerlerin yanlış aktarıldığı söylendi. bir nevi jordan'ın kendini bazı konularda aklamaya çalıştığı söylendi.

lebron james 4. şampiyonluğunu kazanırken yayına girdiği için kendisini tekrar hatırlattığı söylendi. iki oyuncu çok karşılaştırılıyor tarihin en iyisi konusunda. jordan da lebron şampiyonluk sayısında kendisine yaklaşırken stratejik bir hamle ile bu belgeseli yayına soktuğu söylendi.

takım arkadaşlarının bazıları kendilerinden yeteri kadar iyi bahsedilmediğinden şikayetçi oldu.

daha başka da eleştiriler geldi ki yer yer hepsinde de haklılıklar olabilir fakat sonuç olarak 10 bölümlük çok güzel bir yapım ortaya çıkmış. basketbolu izlemeyenler için bile izlenebilecek, kaliteli bir yapım. tavsiye edilir.

kobe bryant'ın oscar kazanmasına sebep olan kısa animasyon filmi. 2017 yılında yapılmış bu film kobe'nin basketbolu bırakacağı zaman yazdığı bir mektuptan çıkıyor. kendisini tanıyan herkesin izlerken duygulanacağı bir iş.

özellikle fazla sayıda entry girilen başlıklarda göze çarpan durum. tanım yapmayı geçtim bayağı muhabbet ediliyor başlık altında. burayı bir kalıba sokmak değil amacım da yani mesaj seçeneği de var bunun için.

not: beğenmiyorsan okuma ya da git diyebilirsiniz fakat benim amacım buranın daha okunabilir, daha güzel bir yer olması. kendimce yanlış bulduğum için söyleme ihtiyacı hissettim.

sözlükten beklentilere göre değerlendirilmesi gereken durum. insanlar pandemi nedeniyle sosyallikten uzak bir hayat yaşıyor ve bu tarz başlıklarla birbirleri ile etkileşime giriyorlar. bu tür başlıklar olacaktır da ama sıklığı bana fazla geldi. bu durum da biraz sözlüklükten çıkıp forum havasına sokuyor burayı. tabi bu durum kişiden kişiye de değişir ama bu tür yerlerin geleceğini bu tür ufak nüanslar belirler.

ülkemizde normal karşılanmayan durum. ki buna da şaşırmamamız gerekiyor zira nerede yaşadığımızı bu zamana kadar anlamış olmamız gerekiyor. halbuki alt tarafı kızının resmini paylaşmış. şimdi erkekler sünnet olduğunda neler paylaşılıyor sosyal medya hesabım olmadığı için bilmiyorum ama eskiden herkes pipimizle hatıra fotoğrafı çekilirdi. onu normal gören bunu da görmesi lazım ama zamanla da olacak şey değil.

benim üzüldüğüm; bu hanım kızımız rahatsız ve annesi de üstüne titriyor kızının. ceyda hanımın eşi de aynı şekilde ama sanki çok düşüncesizlermiş gibi tepki geliyor. inanın sizlerden daha çok düşünüyor ve akıl ediyorlardır bazı şeyleri, hiç merak etmeyin.

elle tutmanın çok keyifli olduğu etkinlik. biraz yorucu oluyor; sürekli bir aksiyon halindesin. biz gittiğimizde en az 5-6 saat zaman harcıyoruz. derin yerde dalman gerekiyor, kayaların altından yılan çıkabiliyor, yengeç parmağından bir parça koparabiliyor. her kayanın altı farklı bir hikaye yani. tabi öyle elimi attığım gibi çıkardım diye bir şey yok. alışana kadar çok da zor oluyor tutması. kolların, sırtın çiziliyor, yaralanıyorsun ama aldığın keyif bambaşka.

rize'nin pazar ilçesinin 1928 yılı öncesi adıdır.

eğer geçim kaynağınız fındık değilse ve yazın akrabaların çoğu bir araya geldiyse keyifli bir aktivitedir. fakat geçim kaynağınız fındıksa ve birkaç ton fındığınız varsa sizi fazlasıyla zorlar. sadece toplamakla da bitmiyor zaten iş. bakımı da toplaması kadar zor.

bazı yerler düz ve zemini temiz oluyor. o tarz yerlerde yerden toplanır fındık ve ağaçtan toplamaktan daha kolay olur fakat bazı yerlerde yokuş olur ve zemin ne kadar temizlesen de düzgün olmaz. bu tarz yerlerde toplamak cidden zordur. özellikle de dökülmeye başladığında yerde fındık aramak zulüm oluyor.

bir de bu zorluklardan sonra hak ettikleri fiyatı alamıyor fındık üreticisi. umarım hak ettiklerini aldıkları günleri de görürüz.

ed stafford'la kurtuluş öyküleri programı ile tanıma fırsatı bulduğum kişi. ilk izlediğim programda anında beni yakalamış ve takipçisi olmuştum. bu programda kendisi 10 gün yalnız başına bir yere bırakılıyor ve hayatta kalmaya çalışıyordu. çekimleri yapabilmek için her yeri iki kere kat etmek zorunda kalıyordu.

kendisini twitter'dan da takip etmiştim yaklaşık 6-7 yıl önce. bana özel mesaj ile teşekkür etmişti takip ettiğim için. daha da sevmeme sebep olmuştu bu davranışı.