nereye gidersem gökyüzü benimdir

şafak pavey'in 2011 yılında çıkardığı kitap. şafak hanım bu kitabında iran'ı anlatıyor. iran'da yaşarken başından geçenleri, karşılaştığı farklı olayları çok sadece bir dille anlatıyor. zaten kitabın ismini görünce insanın okuyası geliyor.

bu zamanda yine aklıma geldi bu kitap; bakanımız eskiden lgbt mi vardı demiş. bu kitapta da iran cumhurbaşkanı ahmedinejad katıldığı bir konferansta "bizim ülkemizde sizin ülkenizde olduğu gibi homoseksüeller yoktur" diyor. tabi şafak hanım da hemen tahran'da bulunan gay arkadaşını arıyor zira iran'da bu yayın izlenemiyor. ikisi de karşılıklı gülüşüyor çünkü şafak hanımın söylediğine göre dünyanın en sağlam yeraltı gay organizasyonları bu ülkede oluyormuş.

hiçbir zaman anlayamayacağım; neyden korkuluyor da bu insanlara hastalıklı gibi bakılıyor! bunun normal bir şey olduğunu ne zaman kabul edeceğiz? neyi inkar ediyoruz? aklıma bir şeyler geliyor da, neyse...