double cross yazar profili

k9 köpeğidir.

"neden?" diye soramayan insan ile işiniz olmasın. ayrıca karşı tarafa gelirsek, düzgün kadın, erkeğinin canını tehlikeye atmaz, aksine, onu korur. aynen düzgün adamın yapacağı gibi.

ne zaman piyasadan kalkacak, merak ettiğim para.

10 kuruş bile bir boka yaramıyor olum, bi tane kutum var, içi 5 ve 10 kuruş dolu. götürüp tümleticem 3 harfliye.

six feet under ile birlikte, dünyanın en iyi 2 dizisinden birisidir.

hazırı çıkmış besin. 3 harflilerde satılıyor.

markası da taksim.

açıkçası alırken gayet kötü bir şey bekliyordum, ama bir hazır yemeğe göre gideri var. airfrier'da, ızgarasının üzerinde ısıttım, haznenin dibine, ızgaranın altına da bi tabak içinde su koydum. fena olmadı. yoklukta yenir.

kanatlı fare.

ayrıca ben hayatımda bu kadar beyinsiz bir yaratık görmedim. bir sürü "eve girme" anılarından birini anlatayım;

zaman 1-2 sene öncesi. zaten olayın öncesinde, bu gerizekalılar girmesin diye balkona file takmıştık. zamanla bu filede, hemen hemen yumruk büyüklüğünde bir delik açıldı.

neyse, odamda oturuyorum, tam iş yeni bitmiş, oyun açmışım.

yan taraftaki mutfaktan, panik içinde, flap flap flap diye kanat sesi duyuyorum. anlıyorum artık. "hsktr... yine." diyorum sadece.

kabullenmiş bir şekilde mutfağa gidiyorum.

bu beyin özürlü moron o delikten girmiş, şimdi geri çıkamıyor. panik yapıyor tabi. daha da çok fileye dolanıyor. neyse zorla ayağını kurtarıyorum bir şekilde. ama hayvan resmen deliriyor. ölecek vajinasına koyayım korkudan.

neyse, bari kendi çıksın diyerek ona yol yapıyorum. tüm kapıları kapatıyor, sadece salon ve mutfak kapısını açık bırakıyor ve salon penceresini açıyorum.

arada 15 metre mesafe var. yolunu bulup gidecek değil mi?

değil.

bu bilal gitmiş, hala filedeki delikten çıkmaya çalışıyor.

kırmızı vileda sopasıyla dürte dürte antreye kadar götürüyorum, aradan kaçarak geri mutfağa uçuyor, her yere çarpıyor, fileye takılıyor.

tekrar sopayla dürte dürte götürüyorum, yine kaçıyor. yok abi allahın salağını salonun açık penceresine yönlendiremiyorum.

halbuki başını 45 derece çevirse, dibindeki açık pencereyi görecek.

en sonunda yoruluyorum. tüm kapıları kapatıyorum, ve mutfağın karşısındaki apartman kapısını açıyorum. mutfaktan çıkınca tam karşıda ve 2 metre mesafede.

en sonunda tekrar dürte dürte mutfaktan çıkarıyorum, kapıdan uçup gidiyor.

1 saat civarı uğraştırıyor, ter içinde kalıyorum.

ancak artık apartmandakilerin problemi, beni ilgilendirmiyor.

hayatımda gidip, seçip aldığım bir meyve (sebze?) değil.

ancak alacak olsaydım kesin olarak şap şap vurarak anlıyormuş gibi yapardım. "hmmm" falan der, başkasını da şaplatırdım. iyice keyfini çıkarırdım o hareketin.

hakkında şöyle bir iddia olan provakatör;



iyidir inşallah hehheh. kendisine papatya çayı tavsiye ediyorum, sinirleri yatıştırır.

(bkz: transhümanizm)

kesinlikle süper mantıklı bir tekliftir.

oralardan vatandaşlık verilsin, herhangi bir iskandinav erkeği ile yerimi değiştirmeye kesinlikle hazırım.

ben okeyim abicim. aday oluyorum.

size kalsın bu ülke.

büyük ve sivri kazıklar fırlatan bir silah. scorpion.

(bkz: tüfek) ve (bkz: top) arasındaki ilişki ne ise, crossbow ile scorpion arasındaki ilişki de odur.

"daha büyüğünü yapalım" mantığı ile üretilmiştir. aynı mekanizmayla işler.

icad edildiğinde, yıllarca eğitim alınmasını gerektiren, disiplin isteyen klasik okçuluk karşısında inanılmaz bir avantaj getirmiştir.

normal oklar, plate mail üzerinden zararsızca seker giderken, crossbow plate mail'i * deler.

elitleri korkutmuş, kiliseyi kızdırmış ve bir köylünün bile eğitim almadan zırhlı bir asilzade şovalyeyi indirebilmesini sağlamıştır.

"tüfek icad edildi, mertlik bozuldu" geyiğinin atasıdır.

(bkz: ne anlattığı anlaşılmayan başlıklar)
(bkz: data kirliliği)

(bkz: nisâ suresi 34. ayet)

almayalım kardeşim "kadını dövün" diyen dininizi.

iran'ın içinden geçmiştir.

1 hafta içinde 2 genelkurmay başkanı öldürdüler.

ilkini, üst ve alt komşuya zarar bile vermeden, odaya füze sokarak yaptılar.



ikincisini, daha göreve geldikten 2 gün sonra, götü koltuğu bile ısıtmadan öldürdüler.

tüm nükleer tesislere 1 günde tek attılar.

nükleer programdan sorumlu tüm bilim insanlarını teker teker öldürdüler.

generaller dahil bir çok üst düzey askeri personel 1 hafta içinde nokta atışlarıyla öldürüldü.

iran'ın hemen hemen bütün füze rampaları yok edildi.

insanlı ve insansız hava araçları şu anda iran üzerinde fink atıyor, iran tarafının değil atacak bir karadan havaya füzesi, ateşleyecek uçaksavarları bile yok.

savaş doktrini konusunda teknolojinin ne kadar önemli ve belirleyici bir faktör olduğunu tekrar tekrar gösterdiler.

ha iran mı?

(bkz: rezillik)

bir şey satın almak değil. ihtiyaçlarıma çoğunlukla sahip olduğumu düşünüyorum. zaten mal mülk parada gözüm olmadı hiç.

ama özel birini alıp yurtdışına çıkmak güzel olurdu.

günde 39274367 kere yaşanan bir olayın başlığı. yazar haklıdır, ancak gerçekten kimsenin umrunda değil. yemeksepeti de aynı hikaye. başlıklık bir olay değil. "oooooh anasını satayım bu ne?!!?!" olayı hiç değil.

bunun nasıl bir his olduğunu çoktan unuttum. zaten uykusuzluk kendimi bildim bileli vardı, ancak iyice çığrından çıktı, bokunu çıkardı hatta.

sokaktalarda oturup bilincini kaybetme durumlarına kadar gidiyor. ve uykusuz da hissetmiyorsunuz gün içinde, çat diye gidiyor. hastaneler mi dersin, kafayı bir kaldırıp etrafında bir sürü insan mı dersin.

doktorun yazdığı ilaç da işe yaramıyor. at bayıltan vermiş. 10 saat yatağa çakıyor, ama uyutmuyor, bayıltıyor direkt. dinlenme yok yani. 2 kullanıştan sonra bıraktım zaten.

6 saat yatakta kalsam, her saatin 30 dakikası yarı uyanık (ama bilinçli, dışarıdan gelen sesleri duyuyorum, konuşmaları dinleyebiliyorum, tv açık ise programı duyarak takip edebiliyorum, ama tam uyanık değilim), diğer 30 dakikası da bölük pörçük (yemin ediyorum 3-5 dakikalık ve rüyalı) uykular ile geçiyor.

bir saat içinde abartmadan söylüyorum, 5-6 kere uyanıyorum.

diyelim ki iş için saat 10'da kalkmam lazım, bu uyanmalardan birinde saate bakıyorum, "iyi saat 9 buçukmuş" diyorum. sonraki uyanmamda "hasktir geç mi kaldım" diye panikle saate tekrar bakıyorum, 09:33.

ne bok yiyeceğim hiçbir fikrim yok. vitamin kullandım değişmedi. ilaç kullandım değişmedi.

insomnia'nın kendisini değil, lordunu, kralını yaşıyorum. benim gibi bir tane insan ile tanışmadım da, tanışsam konuşacağım. sadece okudum internette o kadar.

safran supplament öneriyor doktorlar. onu deneyeceğim son çare olarak, sonra da salıyorum artık, ne olacaksa olsun.

babadan dededen bir şey kalmadıysa, bu ülkede insanların %95'i için imkansız hale gelmiştir. maaşla çalışarak belki 5-10 senede araba alınabilir. ancak kim 5-10-15 milyon biriktirebilir, artık emin değilim.

geçmiş olsun hepimize.

savaşın korkunçluğunu gösteren durum.

hayatım boyunca, balistik füzelerin gerçek hayatta kullanıldıklarına şahit olacağımı düşünmezdim. o da oldu.

www.reddit.com/r/CombatFoot...