ortak olmak her sevince, her derde, kedere
ve yürümek ömür boyu, beraberce, el ele
olmayacak o ta içten gülen gözlerde yaş
bir gün geberip ayrılsak bile seninle arkadaş
(bkz: @acilivegankebabi)
erasmus programı ile yurt dışına çıktığımda sınıfımda çinli arkadaşlarım vardı. hocamız köpek etini neden yediklerini sorduğunda, toplumun fakir kesiminin köpek eti yediğinden bahsetmişti. köy yerlerinde, çin'de bir çocuktan fazlası yasak olmasına rağmen, 5-6 çocuklu ailelerin fakirlik içinde yaşadıklarını ve et bulmakta zorlandıklarını anlatmıştı.
çocukluğumda hatırladığım ilk anı: yaşadığım bölge çok sıcak olduğundan, yazları yaylalara çıkarız. yine yaylada olduğumuz bir sabah uyanmıştım. güneş ışınlarının, toprakta çiğ damlaları düşmüş çimlere ve papatyalara yansıması, yemyeşil bahçe ve kiraz ağaçlarının arasından dayımların evine ulaşmam ve bana orada kırmızı bir şerbet ikram etmeleri... çocukluğumda o içtiğim şerbet neydi, nasıl bir şeydi bilmiyorum ama o anı tekrar yaşamak isterdim.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.