eowyn yazar profili

ego patlaması anlamına gelen ingilizce ifade.

duyduğum an agatha christie kitabının içindeymişim gibi hissettiren eylem. o kadar ingiliz, o kadar akşamüstü çiçekli minik kupalarla çay partisi havasında..

inanmadığım için kim yaptıysa eline sağlık diyorum. o kadar gülmeye ihtiyacım varmış ki.. bu abla bu kadar ateşli pozitifliğe rağmen hastalık belirtisi göstermiş sayılır mı, vaka diyelim mi diye sormak da isterdim.

benim için teoman’ın dediği gibidir: "derler ki bir yerden sonra acımaz daha fazla."

o kadar çok canınızı acıtıyor ve o kadar çabuk bir an önce iyileşmek istiyorsunuz ki diğer tüm sözler anlamsız kalıyor.

ekonomi çok büyümüş ve gözden uzaklaşmış sanırım. çünkü market alışverişlerinde karşıma sürekli fiyatı artan küçük ürünler çıkıyor. tuvalet kağıdının bile el yakan fiyatı gibi. ekonomiye söyleyelim de geri dönsün büyüdüğü yerden..

taylor swift’in çok güzel bir şarkısı. lana del rey havasında, sözleri hüzünlü sıcacık bir şarkı. mirrorball

haruki murakami

onunla neden arkadaş olduğumu sürekli sorgulatacak ve kendisinden yavaş yavaş soğutacak tiptir. hiç şaşmaz. bu tipler genelde sosyal medyada selfie paylaşımları ile bıktırır. bir mekanda onunla çekildiğiniz fotoğrafı eğer ki kendisini güzel bulmuşsa, fikrinizi almadan ve sizin yüzünüzün ekşi limon gibi çıkmış olmasına aldırmadan ‘sevenleri’ ile o an’ları paylaşmaktan çekinmez.

sosyal hayat ise daha zordur. sohbet sırasında mars’a kurulacak koloniden bahsediyor olsanız bile konunun hangi arada o’nun sevgilisi ile sorunlarına geldiğini anlamazsınız.

bir telefon ekranına fotoğraf koymaktan bu kadar genelleme olur mu demeyin, oluyor.

geçmişi de tıpkı görünüşü gibi çarpıcı olan muhteşem oyuncak bebek.
geçtiğimiz yıl 95 yaşında hayatını kaybeden allison katzman tarafından yaratılan bu kocaman kafalı büyük gözlü bebekler, maalesef 1972 yılında bir barbie bebek gibi güzel etki yaratmıyor. hatta çocukları korkutuyor.
bu oyuncak bebeğin çok popüler olma öyküsü ise new york’lu bir fotoğrafçının fotoğraflarını çekmesi ile başlıyor. o andan sonra yeni bir şirketin üretimiyle blythe doll üretimine başlanıyor. fanatik kitlesi sürekli büyüyen bu bebeklerin göz kapaklarından, saçlarına kadar sayısız seçenek yaratan tasarımlara açık olması yüksek fiyatlarına aldırmadan satın alacak koleksiyonerlerinin de oluşmasını sağlıyor. öyle ki şu anda bir blythe doll tasarımcısının değişik bir makyaj ve kıyafet ile yarattığı özel yapım bir bebek, satın alan kişiden başka kimsede olmuyor. fakat 1972 yılında ilk üretilen kenner şirketi üretimi blythe doll ayrı bir sanat eseri gibi de koleksiyonerlerin gözdesi.

son olarak, bu sene ben de alacağım seni koca kafa diyerek aşık olduğum bebeğimi tanıtmayı keseyim.

images.app.goo.gl/4JtRB5w8N...

asap rocky’nin harika şarkısı lsd adeta bu başlık için yaratılmış.. seneler oldu ama hala zevkle dinleniyor.

stranger things eleven.

haydi ondan sonra sıkıysa bana ya da sevdiklerime birisi bir yamuk yapsın.. ama en güzeli ‘o şu anda ne yapıyor?’ merakımı giderecek olmam. diziyi izlerken aklıma ben de şu an sevdiğim insan ne yapıyor bir gidip bakayım demiştim. bir de waffle yiyerek sonsuza kadar zayıf kalarak yaşamak çok güzel olmaz mı?

amerikalı ressam edward hopper dünyaya öyle eserler bırakmış ki, bir tabloya değil kısa bir sanat filmi izliyormuşum gibi hepsi bir an için ayaklarımı yerden kesiyor, beni içine çekiyor. en sevdiğim de bu tablosu. kahvenin yalnızlığımızda hoş bir tadı varsa, melankolisini de hopper ortaya koymuş.
images.app.goo.gl/yLtT4uLN2...

tartışmasız anime tarihinin en karizmatik üyesidir. kederli yüzü bir tarafa gizemli ve mesafeli tavırları ile cool erkektir, izleyenleri aşık eder kendisine.

büyük birader önderliğinde ki iktidar partisi.. korku rejimi.. farklı düşünmenin, sevmenin, nefes almanın yasak olduğu, her şeyden korkan beyni yıkanmış insanlar haline gelinmesini anlatan başyapıt diyeceğim ama ‘başyapıt’ demek yetersiz. ‘eee ama biz 1984?’ diyesim geliyor. öyle bir kitap. aslında içinde yaşanmaması sadece okunması gerekirken maalesef "aslında hiçbir şey yasadışı değildi, çünkü artık yasa diye bir şey yoktu." diye satırlar arasında ki gerçeklerle kahroluyorsunuz.

öyle bir başyapıt.

ingilizcedeki en güzel kalıplardan birisidir. burnunu kendisini ilgilendirmeyen her konuya sokan ve abuk sabuk sorularla sizi meşgul edenlere “merak kediyi öldürdü” diye yapıştırıvermek çok güzel.

içinde marul, roka, maydanoz olan su dolu kapların su içmesi için değil salata yapmak için mutfakta bulunduğu gerçeği..

onu değil, olduğunu sandığınız kişiyi sevdiğinizi anladığınız an.

charlie puth ve selena gomez ortak yapımı harika bir şarkı. melodisi kulağa hoş gelse de hem sözleri ile hem klibi ile ‘ayrılık’ kelimesini insanın içine işletmeyi başaran nadir şarkılardan..

klipte birbirlerine mesaj yazıp göndermiyorlar ya, o kısımlarda ağlamamak için zor duruyorum.

sözlerde ise, insanı belki de en çok vuran “neden tıpkı senin gibi kolayca devam edemiyorum?” sorusu...

o ses türkiye yarışmacısı sevgi fırat’ın şarkısı. 2021 o ses türkiye yılbaşı özel programında şarkısını daha geniş kitlelere duyurdu. benim tarzım değil ama yine de banyo yaparken günlerdir ağzıma takılıyor tekerleme gibi şu sözleri:
“o giden bir gün geri dönecek
benden almıştı beni geri verecek
bana da her şey müstahak gibi
bu kalbim aptal seni sevecek..”

kaybedenleri ve kaybetmeye mahkum tipleri tüm çıplaklığıyla anlatıyor. izlediğim filmlerinde olaylara hep müdahale etmek istediğimi fark ettim. hani televizyona terlik atmak isteği gelir ya, öyle. ya da ben çok sinirli bir insanım zeki demirkubuz filmlerine uygun bir insanım, kendime de ondan yakın buluyorum filmlerini.. tek bildiğim, filmlerini seviyorum. filmlerindeki repliklerde hayatın kendisini buluyorum.