onunla tanışalı 9, onu kaybedeli 8 yıl oldu, hayatı daha tanıyamamış duygularını bilmeyen ve onları kontrol etmekten bi haber ergen bir kızken karşılaştık, önce arkadaş olduk ama sonrası yoktu, sevgilim desem diyemezdim ama hep yanındaydım, doktorların yapacak bir şeyimiz artık yok evine götürün dediklerinde o daha 18'ine girmemişti bile.
o zamanlar çok yakın bir arkadaşım amatör bir yazardı güzel hikayeler şimdi basılsa çok satanlara girebilecek kadar iyi romanlar yazardı ve bana okuturdu, her şeyimi paylaştığım arkadaşıma herkesten gizlediğim onu anlattım, gideceğini biliyordum "yazdıklarının içine ondan sonra tutunabileceğim bizi anlatan bir şeyler sıkıştır kimse bilmez belki ama ben okuyunca biz olduğumuzu anlarım." demiştim, arkadaşım yazdı başta anlamadım bizden bahsettiğini enerjisi yüksek kendi ayakları üzerinde duran bir kadın ve ona uyum sağlamaya çalışan sakin bir polisin hikayesi olarak başladı her şey.
çok sevdiğim arkadaşım tüm o hikayenin içinde o gece tam da onu kaybettiğimi ögrenmeden 3 saat önce bana yeni yazdığı bölümü ve bir şarkı yolladı benden özür dilerken bununla yüzleşmek zorundasın dedi ben o 3 saat boyunca o şarkıyı dinleyip o polis ve kadının hikayesini okudum, sonra telefonum çaldı ablası aradı onu kaybettik memlekete defnedeceğiz gelmek istersen yardımcı olabilirim dedi.
ben içimdeki çiçekleri o gece soldurup kendimi o boşluğa bıraktım, defalarca arkasından gitmeyi denedim beceremedim, cenazesine gitmedim, mezarı nerede hiç öğrenmek istemedim, arkadaşımın yazdığı hikayede polis gorev için kendini öldü gösterip 6 ay sonra geri dönüyor ve mutlu sona ulaşıyorlardı bizim bir sonumuz olamadı, bana 18'ime girdigim gün saçima papatyalardan taç yapıp babamın karşısına dikileceğini söylemişti benim 18. yaşımı hiç göremedi, universiteden mezun olduğumda yanımda olup cübbemle fotograf çekinecegini soylemişti ben o yanımda olamayacak diye mezun olmadım.
gidişinden aylar sonra ablası bana ulaştı, içimde sanki o hikayenin sonu gibi bir son olur umuduyla gittim belki dedim belki başka bir yerde tedavisini olmuştur iyileşmiştir geri gelmiştir. gelmedi. ben o günden sonra onu beklemeyi bıraktım. ablası bana teşekkür etti, son aylarını seninle mutlu geçirdi, sevmeyi ve sevilmeyi tattı dedi.
8 yıl sonra ben aynı hikayeyi okumaya tekrar başladım içimde ilk günün heyecanıyla, o bölüme geldim, devam edemedim içimi yokladım yıllardır aynı yerinde duran boşluk içinde kendime dair bir şeyler aradım bulamadım.
8 yıl içinde başka başka insanlarla ilişkilerim oldu, çok sevildim, aldatıldım, terkedildim, hatta başkasına aşık oldum ama hiç biri onun açtığı o koca boşluğu doldurmadı.
devamını gör...