hakunamatata yazar profili

çok güzeldir ve çok anlıktır

yavruşum♡

beklediğim gibi 2020den daha feci yığılma olan sınav.
puanlar"kalk gidelim" derken sıralamalar" halt yeme otur" diyor maalesef.bu sınavın zorluk derecesi nasıl ayarlanamıyor, anlamıyorum.bu öğrenciler neden hakkını alamıyor? bu nasıl bir yığılmadır? geçen seneden puanı yüksek olanlar bu sene daha kötü sıralamada. haklarını yine alamadı bu insanlar. seneye umarım 2021 ayarında bir sınav olur.

öyle kırıldım ki bunu tarif edemem. konuşmak bile gelmedi içimden.

yks sisteminde bakıldığında 2020nin kolaylığını sollayan bir sınav olmuş. normalde sosyal bigliler daha yoruma açık olurdu ama bu sefer eleyici sayılabilecek düzeydeydi. 10 yıldır matematik görmeyen biri bile çok rahat 5-6 net çıkarırdı. türkçe okuduğunu anlama-paragraf üzerineydi ve her yıl dil bilgisinden biraz daha kısıyorlar. fen bilimlerinde de çok eleyici sorular yoktu, daha çok konular için temelden sorulmuş basit sorular vardı. ayni zamanda sürenin bu kadar fazla olması da eleyicilik açısından çok kötü olmuş 120 soruya 165 dakika fazla. sure sıkıntısı yaşayanı duymadım.
umarım ayt daha eleyici çalışanların emeklerinin karşılığını alabildikleri bir sınav olur. tytde bir yığılma olacağını düşünüyorum.

rafine zevklerim arasında resmen. genelde tek arada sırada arkadaşlarla da içmeye gittiğim çok sevdiğim sahilde favori barım var. sessis sessiz kendi halimde içtikten sonra sakin bir sahil yürüyüşü sonrası da gün bitişi:)

smena symbol ve kodak kb28 ile gerçekleştirdiğim hobim. daha doğrusu eski hobim diyebilirim çunku o 35mm film fiyatlari,yıkatma, tarama cart curt aman aman... yılda aşağı yukari 2 film aliyorumdur.

şortumu çekmişim üstüme;hasır sapkam, gözlüğüm ve şıpşıp terliğimle bira almaya gitme ihtiyacım var şu an.

ne kadar körelmişim onu görmek için gireceğim sınav ve tercih vermeyeceğim. zamanında hiç de tatlı olmayan,karnıma ağrılar sokan bir süreçti. umarım heyecan yapıp bocalamadığınız ve emeklerinizin karşılığını aldığınız bir sınav olur. başarılar dilerimm.

bugün tam anlamıyla babama akciğer kanseri teşhisi kondu. şubat ayından itibaren bir gariplik olduğunu biliyorduk. birçok teste girdi gastroendoskopi, biyopsi,bronkoskopi...hiçbirinde tam teşhis konulamadı en sonunda pet bt ile ileri derecede akciğer kanseri olduğunu öğrendik. bu süreçte yaşadıklarımızla ilerleyen zamanlarda editlerim burayı.

bıraksalardı da yeseydiler birbirlerini.

benimkisi daha kötü. 7 ayda kendini toparlayıp eninde sonunda tekrar denemeyi kabul edip guzel giden hayatını mahvetme ve asla hiçbir şeyin değişmemesi.

evet,var böyle bir şey. 30 saniye aynayla bakışma ve ben neden buradayım,şunu yapabilirdim şu an gibi şeyler düşünülebiliyor. insan kendi kendine konuşuyor. sonrasında bu düşünceler tuvaletten çıkıp masaya ulaşana dek, yüksek sesli müziğin de dahil olmasıyla bitiyor.
birde" salağa bak "diye aynaya karşı güldüğümü de bilirim.

zamanında neredeyse bütün kitaplarını okuduğum yazar. her yeni kitabında bir öncekiyle çok benzer olduğunu görüyorsunuz ve bir zaman sinra sıkıcı hale geliyor. çeviriden mi kaynaklı bilemem ama cümleler çok sade. öneri olarak da yesil deniz kabuğu ve mart menekşeleri kitabını okuyup geçebilirsiniz.

çok aşığım ama çok da imkansız.

hastanın kooperasyon konusunda sınırlı yeteneği varsa,nefes manevralarını(veya benzerlerini) prova ediniz.

bazı hümanist takılan kişileri cidden kudurtmuş başlık. bu duruma çok şaşırdım. kesinlikle büyük tehlikedir bu kadar mültecinin olmasi, matruşka bebek gibi üremeleri... bundan 30 yıl sonrasını düşünün. kilis gibi illerde şu an bile türkler kendi vataninda azinlikta kalmis durumda. ben bu ülkenin evladıyım. 29 ekim'de denk geldim bu başlığa, oncelikle cumhuriyet bayramımızı kutlarım. ne zorluklarla kurulmuş bu ülke tabi ki de ülkemin çıkarlarını,kendi çıkarlarımı düşüneceğim. çok istiyorsanız alın besleyin evinizde.

hiçbir şey yapmıyorum bu aralar,düşünüyorum. tükenmiş hissediyorum kendimi. her şey yoruyor. zor ama güzel bir ilişkim var. sevgilimle aynı yerde yaşamamıza rağmen yılda sayılı görüşebiliyoruz çünkü işinden dolayı göreve gidiyor sürekli. çogu ozel zamanlarda yanimda olamıyor.telefon bile limanlar dışında neredeyse çekmiyor. seviyorum kendisini 5 yıllık görev olsun isterse yine de beklerim ama aramızdaki her şey birden ciddiye evrilebilir, bu da beni korkutuyor biraz. yani aslında büyümek korkutan şey. akademik olarak bir şeyleri yolunda götürmeye çalışıyorum. ailevi konulara girmek istemiyorum bile zor bir çocukluk geçirdim. "aile kurmak" benim için zor bir kavram. sevgi,güven bunlar zor şeyler. ınsanlar,ben ne kadar başarılıyım bu konuda bilmiyorum. kendimi o kadar kapatmıştım ki gönül işlerine, karsidan güzel değerli bir şey görünce şaşırıyorum kendi kendime "olabilir mi böyle bir şey ya?" falan diyorum. bilmiyorum, canımı cok yakmislar ben fark etmeden sadece.

62 plakalı il. 4 ocak 1936'da da ismi tunceli olmuş. tunceli'ye tunceli denir.
ne diyem mesela mahmut mu diyem

deniz kuvvetleri komutanlığı, sanayi ve 99 depreminin merkez üssü olduğu gri şehir.