analog fotoğrafçılık

bir çok insanın merak saldığı fotoğrafçılık ,
farklı analog makineler ile onlara uyumlu film çeşitleri kullanılarak çekilen fotoğrafın hazzına doyumu olmayan ,populer olarak 36 kareden oluşan filmlerin kullanıldığı her bir fotoğraf karesinin değerinin dijital makinelerden çıkan karelere göre daha hissiyatlı duyguları aktardığı, aynı zamanda filmin çektikten sonra banyosunun taramasının ve basımının zahmetli süreçlerinden geçtiği fotoğrafçılık biçimi..

fotoğrafı çektikten sonra görememek, filmi banyoya verdikten sonraki bekleme süreci ve ne çıkacağını bilmemenin heyecanını telefon kameraları vermediği için merak saldığım hede.
ilk filmimi yıkatmaya verdiğimde filmi makineye takmadığım için hiç bir fotoğrafımın çıkmamış oluşuyla hüzünlere sürüklendim gerçi. nasıl takamamayı başardıysam.

evdeki eski bir fotoğraf makinesine 35 mm film alarak bugün başladım. tam olarak ne çekeceğime nasıl güzel bir şeyler çıkarabileceğimi tam bilemiyorum, fazla acemi biriyim. önerileriniz olursa beklerim.

(bkz: lomografi)

günümüzde gereksiz pahalı hale gelen bir fotoğrafçılık türüdür. filmi, makinesi, baskısı, dijitali derken paraları saçıyorsunuz. ekonomik sıkıntısı olmayan biri için süper hobidir ama. özellikle sokak fotoğrafçılığında analog çekimler çok daha estetik kazandırıyor bence.

filmlerin 60 tl olmasıyla beni üzen durumdur. kültürü bitmek üzere ve tozlu raflarda yerini alması çok yakındır.

bohem takılmayı seven arkadaşların kadınları etkilemek için tercih ettiği alandır. hayır yani, günümüzde dijitalin rahatlığı varken insanın hiç 36 poz ile tepinesi gelmiyor. yoksa yani içerde bi fujifilm analog bir tane de yaklaşık 50 senelik minolta duruyor.

ah nerde o heyecanım azmim ne güzel otomatik analogdan daha zorlarına geçecektim teşekkür ederim corona. eskinin yeri ap ayrı o filmi almak takmak sonra yıkamaya vermek çok bambaşka zevkli. gereksiz pahalı diyen arkadaşa selamım olsun film maliyetlerini, kuru ve film rezervlerini bir daha düşünüp yazsın.

elde bulaşık yıkamak gibi, daha çok içine sinse de daha az çevreci.

(bkz: withahsen) ve eşinin oldukça başarılı oldukları alandır.

ilk aşama aşırı heycanlanırsın ellerin titreyerek filmi teslim edersin
ikinci aşama artık biraz daha alışırsın ama film takmaya cesaret edemezsin
üçüncü aşama artık film takabiliyorsundur sıra makinada
son aşama artık kompak makinadan baba makinaya geçiş aşamasıdır

çok da şey bişey değildir. senelerce bu işlerin arasında büyüdüm. babam kendi banyo makinesini kendi yaptı. alarm kurardık filmi banyo ederken. o kokuyu çok iyi bilirim. resimleri tab ederken değiştirilmeyen lambanın ne kadar b..tan bir resim çıkardığını bilirim mesela. dia ile vesikalık fotoğraf çekmeler falan. karanlık odanın karanlık olması sorunsalı vardı mesela. müşteri süslenir püslenir fotoğrafını çekerdin. suratını falan düzeltirdin. şimdiki fotoğrafçılar sen nasıl poz verirsen öyle çekiyor. çok da özlenecek bir tarafı olduğunu ben de düşünmüyorum. ya da içibde büyüyünce nostaljik gelmiyor bilemedim.

analog tercih eden fotoğrafçılar görüntü avcısı değildirler. 80 tane çekeyim biri illa güzel çıkacaktır demezler. deklanşöre basmadan önce ince eleyip sık dokurlar kadrajlarını, ışığın yönünü vb. işin zevki de zaten fotoğraflamaya karar verdikten sonrası ile deklanşöre bastığınız zaman arasıdır. bence en güzel fotoğraflarımı analog makinemle çekiyorum. dijital olan işin ya ticari boyutunda lazım ya da anı fotoğrafçılığında. doğumgünü düğün vb çekilecekse elbette dijital makine tercih edilir. şakır şakır çalışacak makineniz. filmle uğraşmak akıl karı değil. ancak bir doğa gezisinde yada zaman kısıtlaması olmayan yürüyüşlerde analoğun keyfini alamam dijitalimle. su çekerken mesela "acaba makineyi titrettim mi?" sorusu aklınızda kalır banyo bitene kadar. o bekleyiş bile keyifli. ayakkabılar yastık altına girmiş de bayram sabahı uyanmayı beklemek gibi.

uzun lafın kısası. analog ile dijital fotoğrafın farkı fotoğrafçının sabrı ile alakalıdır. fast food mantığı ile bakmamak gerekir.

analog fotoğrafçılık teknikleri açısından okyanustur. dijitalden farklı olarak sınır kullanıcıdır. çoklu pozlama teknikleri yaratıcılık ve fizik bilgisi gerektirir. analog fotoğrafçılık ışıkla oynamaktır. görüntü dijitale göre daha nettir. dijitalde üst düzey makineler bu durumu dengelemiştir. ancak analogda yaptıklarınızın çoğunu dijitalde yapamazsınız. çünkü yaptığınız şey fotoşop olur. orijinal bir işlem değildir. teknik bir durum, beceri, dış etken yoktur. bu yüzden analog fotoğrafçılıkta teknik ve tema içeriği kullanıldığında ortaya çıkan şey bir sanat eseri niteliği taşır.

film ve banyo maliyetleri son dönemde ciddi anlamda can yakmatadır. eskiden sikecide bayat filmi 2-3 liradan alırdık. kullanıcılara tavsiyem küçük şehirlerdeki eski fotoğrafçıların ellerinde kalan filmleri almaya çalışsınlar. 3-5 liraya çok iyi bayat filmler bulunabiliyor. 400 asalık kodak filmi 4-5 liraya aldığım oldu.

2 yıldır başlamayı ertelediğim, başlayınca koca okyanus olduğunu fark ettiğim fotoğrafçılık türüdür.

bir dönem, canon eos3000v model makinemle uğraştığım keyifli hobi.

sonu yoktur. öğrenmekle bitirilemez. her şeye fotoğraf olarak bakmanızı sağlar.

çeşitlendirmeye çok müsaittir aslında ve daha çok emek harcanıyormuş hissi yarattığı için bende daha yoğun bir doygunluğa sebebiyet veriyor. doğal filtre için filmleri turşu suyuna batırmayı deneyebilirsiniz.*

bir anlık dalgınlığıma gelip film sarma tuşuna bastım. yeni başlayan ve başlayacak olan yazar dostlarım sakın bunu yapmayın.
edit: daha 18 poz boştu.

ülkemizde her hobinin olduğu gibi bu da maliyet isteyen bi hobidir. ağız tadıyla bırakmadınız bi hobi edinelim.