havva yazar profili

geçenlerde arkadaşımın isteği üzerine çizdiğim bir (bkz: attack on titan) çizimi.

sonunda zafer bizim olacak, sabret. inci tanem

"öyle gelir ki bana, uyumak yeğdir böyle yoldaşsız olmaktan, böyle beklemekten; ve ne yapmak ne söylemek gerek bu arada. bilmem; hem, neye yarar ozanlar yoksunluk zamanında? ama onlar, diyorsun şarap tanrısının kutsal rahipleri gibidir, kutsal gecede ülke ülke dolaşan."
avare tanrı, fabrizio dori

"kapanmayınca bıraktığın onca yara izi, tuzu kendim bastım.
geride bıraktığından az acıdı..."
karsu-onderweg

2. bölümün girişini paylaşmak istiyorum. (bkz: kinyas ve kayra)
"benim adım kinyas. gün ağrıyor. başım ağrıyor. ismimi kendime ben verdim. bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. bütün insanlara kızgınım. yaşadıkları için. hayattan midem bulanıyor. ateşle oynarım. yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim. benim adım neron. geceleri çaldığım arabalarla gezerim. tokyo'da doğdum. iki zenciye üç gram kokain karşılığında bileklerimi kestirttim. sabah uyandığımda okyanus beni yıkadı. benim adım steve mcqueen. bütün bildiklerimi kusarak hayatta kalıyorum. david bowie'yi rüyamda gördüm. sabah bir gözüm yoktu. şiir yazdım. tam üç tane. birini rendeleyip makarna sosuma kattım. diğerini yakıp küllerini kum saatine koydum. biraz zaman kazandım böylece. sonuncusunu ise şimdi yazdım. işte geliyor:
sözlerimin sonunu duymadığın zaman.
cümlelerimin sonunu duymadığın zaman.
değiştiriyorum son kelimelerimi.
değiştiriyorum sonumu.
kendimi ölümsüz olarak görüyorum. mekân ve zamandan kopalı yıllar oluyor. bir kıza âşık olmuştum. onu görmek için altı saat yol almam gerekiyordu. bir sabah, treni kaçırdım. âşık olmaktan vazgeçtim. kendinden vazgeçmenin ne olduğunu asıl ben bilirim. benim adım kaygusuz abdal. tanrı'dan vazgeçtim. ölmekten vazgeçtim. çünkü ölürsem ve eğer yukarıda beni ödül ve ceza sisteminin bekçileri bekliyorsa çok büyük kavgalar etmem gerekecekti. ölmek istemiyorum, çünkü tanrı'yı da öldürürüm diye korkuyorum. ve böyle bir vefata benim dışımda kimse dayanamaz... platon'un mağara istiaresi'ne karşılık, ben de kuyu istiaresi'ni yazdım: doğdukları andan itibaren düşen insanların, yanlarından hızla geçen fırsatlara ve başka insanlara tutunup tırmanmalarını ve bunu sadece doğdukları andaki yüksekliklerine erişebilmek için yaptıklarını anlattım. ancak ellerini ağızlarına sokup, parmaklarını ısırıp hiçbir şeye tutunmamaya kararlı olanları da anlattım. ve sordum, tanrı'nın yukarıda mı yoksa aşağıda mı olduğunu. eskiden poker oynardım. şimdi de, tanrı'nın aşağıda, kuyunun dibinde olduğuna oynuyorum. hayatım masada, birkaç kırmızı oyun fişiyle.
az yedim, çok içtim. hâlâ içiyorum, içki ayırmadım. alkolü kendime yakıştırdım. her türlü uyuşturucudan tattım. bağımlılıktan nefret ettim. gitmemi, terk etmemi engeller diye. ne bir maddeye, ne de bir insana bağlandım. sırf bunu kendime kanıtlamak için eroin kullandım, âşık oldum. ikisini de arkama bakmadan bırakıp gittim. geçmişe tükürüp geleceği çiğnedim. bugünü ise uyuyarak geçirdim. benim adım houdini. dünyayı bir oyuncağa çevirdim. ayak basmadığım yer kalmadı. kalan varsa, onları da amuda kalkar geçerim ! duvarlara, bedenime resimler çizdim. bir gün öyle gürledim ki önümde duran şarap kadehi çatladı. benim adım hitler. kendi ordumu kurmak için bir sürü kadına tohumlarımı bıraktım... şimdiyse ağlıyorum. hepimiz için. çünkü hiçbiri işe yaramadı...
kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim. gerçek adımı hatırlamıyorum. kimliğimi bir çocuğa sattım. çirkinleşmek için çok uğraştım. isteyene ruhumu kiraladım. vücudumdaki dikiş sayısını artık bilmiyorum. hayatımı diktiler. oysa yırtmak için çok uğraşmıştım..."

“her şey ölü, her yer cesetlerle dolu. insanlar yapayalnız, çevrelerini sessizlik sarmış, alın size dünya!”
uysal kız, fyodor dostoyevski

tuz kokan deniz burnunuzu yakar ya hafifçe, ben onun kokusunu özlediğim için sürekli sahile gelir ve bu kokuyu içime çekerdim. özlemim, genzimi yakan kokudan daha ağır basıyordu.

öyle özlemiştim ki... aylar geçmişti üstünden ancak hâlâ boğazıma oturan yumru geçmemişti. hani dersiniz ya "umut yok artık" her gün kendime bunu desem de sahile geldiğimde bir umut doluyordu içime.

rüzgarın kumları okşayışı, saçlarımı okşayışın kadar narindi. ancak ona tezat olarak kayalara çarpan dalgalarda, kalbime her an tekrar tekrar giren ağrılar gibi hoyrattı.

biz seninle sonbaharı severdik hatırladın mı çiçeğim? hani... sonbaharda yağmur yağardı, şimşek çakardı ve gök gürlerdi. sen hiç korkmazdın. ben ise korkmazdım ama sırf yanına sıkışmak için bir bahane olarak kullanırdım bu sesleri. bunu sen de bilirdin. bu yüzden severdin sonbaharı değil mi kokusu sarhoş eden kadın? bu yüzden severdik değil mi...

duyduğum ayak sesiyle, kendime çektiğim bacaklarıma gömdüm yüzümü. muhtemelen nayeon gelmişti beni almaya. artık o ve diğerleri alışmıştı benim kaçıp sahile gelişime. saat geç olduğunda gelir ve beni alırdı. demek ki geç olmuştu saat ve yine almaya gelmişti beni. ama bugün dönmeyecektim eve. çünkü daha bir güçsüzdüm tam bugün.

yanıma oturduğu an aldığım kokuyla iç çekmiştim. denizin o güzel kokusu öyle işlemişti ki burnuma sana'mın kokusunu alıyordum sanki. ne ironi ama....

kendi kendime güldüm ağlarken. öyle güzel gelmişti ki bir an burnuma bu koku insan ister istemez mutlu oluyordu.

sonra kulaklarımda bir gülüş, ağlayışını gizlemeye çalışan bir gülüş hem de..

bir an yanıma çevirdim kafamı... hayal görüyordum işte. yine bir hayaldi. biliyordum..

gözlerinden akan yaşları sanki görmemişim gibi sildi hayal olduğuna inandığım sevgilim. sonra bana baktı. öyle derindi ki okyanuslar... okyanuslar kıskanırdı bu derinliği. öyle güzeldi ki... en güzel çiçek bile kıskanır solardı yanında. işte o zaman anladım, o benim sana'mdı.

elimi zar zor uzattım koluna doğru. gerçek olduğuna inanmaya ihtiyacım vardı. sanki bunu hissetmiş gibi narince aldı elimi ve göğsüne bastırdı. işte o an denizin sesi kesildi. rüzgar sustu anın güzelliğine. martılar... dilsiz kaldı. ve sadece o güzel ses yankılandı sessizlikte.

"sessizliğin sesini duyuyor musun?" ve işte o yumru indi o an boğazımdan. benim deniz'imdi... geceme ışık olan sevgilim. ne güzel de bölmüştü tüm sesi, sessizliğiyle.

kadınım, hoş geldin. sahilimin efkârlı sesine, benim acı sessizliğime. ve sensiz geçen günlerin isyanına.

daha biraz önce beste zangers ile ilgili açtığım başlıkta yaşadığım olay. araştırmak yerine alaya almak daha kolay tabii.

emin olamamakla birlikte sonrasında rahat bi' 11-12tl olurmuş gibi geliyor dolar. euro da ondan hallice tabii.
tabii yetkili değiliz, ülkemin güzel ironisi işte.

nedendir bu karsu'ya olan sevgim bilmiyorum ama kesinlikle bu söylediği şahane ispanyolca şarkı benim favorim. hijo de la luna
bundan sonraki favorilerim ise anneke van gierbergen'ın jest oldu ve karsu'nun losing you coverlarıdır.

geçtiğiminiz günlerde yeni sezonunu bitirmiş olan şahane program. yaptığı müzik türü farklı olan 7 müzisyenin bir arada olduğu ve her hafta birbirlerinin repertuarından bir şarkıyı seçip kendi türlerine ve bazen de dillerine aranje ettikleri bir formata sahip. bu yıl yayımlanan sezonunda gururumuz (bkz: karsu) ile beraber (bkz: joe buck), (bkz: anneke van gierbergen), (bkz: bökkers), (bkz: vanvelzen), (bkz: belle perez) ve (bkz: alides hidding) adlı müzisyenler de yer almaktadır. oldukça beğendiğim birkaç aranjeyi de sizinle paylaşmak istiyorum.

anneke van giersbergen - jest oldu
jest oldu
karsu - losing you
losing you
joe buck - wonderful life
wonderful life

joe buck'ın karsu'nun bölümünde neden 'wonderful life' adlı şarkıyı seçtiği de beni epey duygulandırmıştı. bugünlerde şarkının hikayesini anlattığım başka bir yerden de alıntı yapacağım.


haberin orijinalini de buraya bırakıvereyim.
buradan

'hoş geldin, içeri buyur' diyesimin geldiği an. buraya kadar geldiysen sana bir şarkı bırakayım.
wrong direction

highs & lows.
buradan
walk above the city.
buradan

malumlar. malum...

son günlerde bu playlist diyebilirim. hatta tam olarak şu anda da dinlemekteyim. as the world falls down

archer, chou tzuyu.

bana izlerken (bkz: alice in borderland) hissi veren kore dizisi. bir günde bitirdim ve son bölüm dışında gayet beğendim diyebilirim. fakat favorim yine de alice in borderland. izlemediyseniz ve squid game'i de sevdiyseniz mutlaka öneririm. yakın zamanda 2. sezon duyurusu da gelmişti.

ilk yaratılan kadın veya yahudi kaynaklarına göre lilith'den sonra yaratılan kadın diye söylenir her yerde.
aynı zamanda pek de bilinmeyen esmer kadın anlamına gelir.