hidrofobikbalık yazar profili

tamam la

çok şey paylaşmak isteyip paylaşamadığım başlık, hâlâ her şeyi çok içselleştiriyorum, ayrılamıyorum. yorucusun be balık

babamı kim öldürdü

çocukken dinlediğimde 'güngören'de dönencenin olduğuna inandığım, introsuna aşık olduğum, ruhuma, duygularıma, insanlığıma dokunan; karanlığı ve aydınlığı aynı anda içinde barındıran barış manço şarkısıdır.

fiziksel ve psikolojik şiddet uygulandıysa ya da uygulanmaya yeltenildiyse o insanı bağışlamam mümkün değil.

insan, kendisi olmakta zorlanmadığı ve yanında güvende hissettiği kimselerin çevresinde olmasını sever. en yakın arkadaş da bu tanımları kapsar; onun yanında bağırabilir, ağlayabilir, gülebilirsin vs. ve tüm bunları yaparken yargılanmayacağını bilmek insanı iyi ve güvende hissettirir.
pekii, tüm bu fiziksel koşullar gerçekleşirken beyin ya da diğer bir değişle otonom sistem durur mu, durmaz. salgılar oksitosini, endorfini, dopamini, vazopressini...*
bu durum sonucunda, paylaşım yaptığınız kimse bir duvar bile olsa ona karşı bir şeyler hissetmeye başlarsınız ki bu da çok normal.
kısacası sayın sözlük yazarları, aşkın aslında bir hormonal durum olduğunu unutmamakla birlikte size bu hisleri yaşatabilen insanın da aynı şeyleri paylaşıyor olmasına dikkat etmezseniz, telafisi güç bir durumla ortada kalmış olabilirsiniz, benden demesi.

unuttum

yüzüyorum falan ama çok korkuyorum

valla sizi bilmem ama 111 in 11 e tam bölünemesi aklıma geldikçe beni çok yoruyor..

felsefenin spesifik bir amacının olduğunu söylemek yanıltıcı olur esasen. genel olarak felsefenin amacı bilgiye giden yolda, varolan acılara rağmen, dönülmeden ilerlemeye çalışmaktır. sorular sordurur cevapsız; cevaplar vardır sorusuz. önemli olan düşünme eylemidir. eylemin kendisi ise felsefedir.

teoman'ın en sevdiğim şarkılarındandır. lirik, melankolik sözlerine tezat oluşturan müziğiyle bütünü tamamlar. her dinlediğimde, her an güzel bir şey olabilecek hissi, bir kuşun tuzağında kısılmış kalbime dolar :)

öldük be anacım

doğadan bir vahiy bekledimse boşuna, baktım akşam herkesin kabul ettiği kadar akşam.

saat 3

"onu daha dün sabah görmüş, belki biraz süzmüş fakat üzerine hiç düşünmemiş ve kimseye sormamıştı."
sabahattin ali - içimizdeki şeytan

geçen 50 tl ye ped gördüm...

prenses fiona'dır.
hayatımın birçok evresinde bende ejderhanın koruduğu bir kuleye kapatılmış gibi hissediyorum kendimi. keşke shrek gelip kurtarsa ve gerçek aşkımı bulup bataklığımızda mutlu mesut yaşasaydık fakat sevgili gelecek shrek; sen gelmedin, ben beklemedim ve artık ne kule kaldı ne ejderha. kendi başıma birçok şeyi aştım; kaçtım, kurtuldum. bundan sonra geleceksen de bil ki yeni adresim, kurtarılmak için beklediğim zavallı bir kule değil; yanımda yürümek isteyenin yürüdüğü kendi çizdiğim yoldur.

karşımdakini kırmayayım diye kendimi hiç mutlu olmadığım bi ortamda bulabiliyorum. insanları bu kadar umursuyor olmak çok yorucu ve hep benden eksiliyor. kendimi benden daha çok yıpratan başka biri yok maalesef..

" öyle yıkma kendini,
öyle mahzun, öyle garip...
nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
yürü üstüne üstüne,
tükür yüzüne celladın,
fırsatçının, fesatçının, hayının...
dayan kitap ile
dayan iş ile.
tırnak ile, diş ile,
umut ile, sevda ile, düş ile
dayan rüsva etme beni."
ahmed arif

erdal abi çay banaaa