hoşt görülü lümpen yazar profili

sırf bu boykotu canlı yayında paylaştıkları için sözcü tv, halk tv ve tele1’e dünyanın para cezası ve durdurma cezası verenler, ellerinde olsa bırakın siteye erişimi interneti kesecekler. inanılmazlar

en az 2 senelik cebinde sermayen olmadan hiçbir işe girmeyeceksin.
babana bile güvenmeyeceksin. sözlü anlaşılan her şey avukata kazandırır. o yüzden yazıdan şaşmayacaksın. üçüne beşine bakmadan her şeyi noterde yaparsan daha da iyi amaaaaa her önüne geleni imzalamayacaksın, önce okuyup anlamayı, görmeyi öğreneceksin, sonuçları için amaaaan bişey olmaz bundan diyenlerin hepsi bir gün zora düştüklerinde ağlarlar. çünkü her gün güneş açmaz.
dolandırıcılığa çıkarsan, dolandırılırsın kaçmaz bi kuraldır. o yüzden bir şey bedavaya yakın diye balık gibi atlamayacaksın. neden o iş sana geliyor, kara kaşına kara gözüne mi?millet salak mı? yoksa gerçekten fırsat mı?sorgulamayı ve araştırmayı öğreneceksin.
çalıştırdıkların da dahil kimseye güvenmeyeceksin. her şeyin kontrolü son noktası olmak zorundasın. yoksa bir gün bir uyanırsın, bir bakmışsın hesaplar boş.
hak yersen, hakkın başka yerde yenir. sen birilerine çökersin, büyük balık da sana çöker. birilerine gebe olursan, bedelini ömrünce ödeyemezsin. kimseye gebe olma, gerekirse aç kal.
kötü zamanlarda kimseye ağlamamanı bonus olarak tavsiye ederim. türk milleti ticarette ağlayan insanı sevmez. korkar. onun yerine her zaman dik, kendine güvenli ve iyi görünmek ve zengin durmak iyidir. bu ticarette psikolojik üstünlük verir. yapmayacağı indirimi, fırsatı sana yapar. bunu da çıkarı için yapar.
kimse kimseye havadan kara kaşına gözüne iyilik yapmaz bu devirde.
hayırlı işler dilerim.

istanbul barosu 1878 senesinde kurulmuş, şimdiye kadar hiçbir zümreye, iktidara biat etmemiştir. cübbelerin cebi ve düğmesi bu nedenle yoktur. 66.000 (güncel olmayabilir.) üyesi ile dünyanın en büyük barosudur.
bugün, vatandaşın en kutsal haklarından biri olan savunmanın temsilcisi avukatlık mesleğini temsil eden ise barolardır.
istanbul barosunu ise ne yazık ki, genel kurula katılım azlığından ve aslında uzun zamandır yönetimi kazanan önce ilke grubunun kendi içinde bölünerek birbirleriyle çekişmesi nedeniyle şu an yönetimi temsil eden grubun seçimi kazandığı ortadadır.
ancak, her ne olursa olsun seçilmiş bir yönetim kurulu ve başkan ancak seçimle değişmelidir.

döndürmüş, dolaştırmış aynı şeyleri söylemiş.

ekrem imamoğlu’nun hologram değilse bile yapay zekayla görüntüsünün verilmesini elzem buluyorum. şöyle ki;
şişli’de kayyumun ilk işi imaronun fotoğraf ve afişlerini toplatmak oldu. dikkat edin iktidar asla ismini ağzına almıyor cehape tarafı diyor. bizim ne yazık ki toplumsal hafızamız çok zayıf, sürekli gündem değişiyor ve bunu kasıtlı yapıyorlar. sonuçta da buna güveniyorlar. görüntüsünün, sesinin silinmesini istiyorlar hafızamızdan.
insanoğlu önce sesi unutuyor, sonra görüntüyü unutuyor, en son ise koku unutulur. e hiç biriniz imaroyu koklamadığımıza göre, bir yerde buna güveniyorlar. neyse yani umarım görüntüsü de verilir, sesi de.

arkadaşlar bu halka açık bir şirket ve henüz olmamış -olacak olsaydı dahi- olaylarla ilgili bilgi vermek ya da manipülasyon yapmak çok ciddi tazminat gerektirir.
hisseleriniz varsa süreci dikkatli izleyin lütfen. sonrasında her kim attıysa bu iddiaları onları da izleyin bakalım ne olcaklar.

iki defa başıma geldi.
birincisinde vekil olarak hacze gittiğim yerde, borçlunun nişanlısına “burada sinkaflı bir kelime var” dediğim iddia edilerek savcılığa verildim. dosyayı öğrendiğimde, içeriğini öğrenmek için koşa koşa savcıya gittim, savcı okurken ellerim titriyordu, neredeyse ağlayacaktım. tuttum kendimi. gerçekten günlerce üzüntüden hasta oldum. allah’tan icra memuru, yanımdaki stajyerim olaya şahitti. sonra 3 sene falan durdu o dosya. en son adalet bakanlığından izin gelmediğini öğrendim. hemen iftira ve suç uydurma suçlarından şikayetçi oldum. tabii ki bir sonuç çıkmadı.
sonrasında, yine aynı kişiler, telefonumu fotoğrafımı profile ekleyerek sosyal medya hesapları açtılar. şikayetçi oldum, sonuç çıkmadı. hala aranıyor yapanlar.
baronun avukat hakları merkezine gittim, durumu anlattım. dosya başka şehirde diye dahil olmak istemediler.
en son artık bıraktım allah’a havale ettim. borçlunun tahsil kabiliyeti de yoktu, arada dosyayı yeniliyoruz.
ikincisinde bu defa bir izaleyi şuyu dosyasında davalı vekiliydim. bilen bilir bu dosyalar öyle kazanan, kaybeden durumu olmayan dosyalardır, davacı talep eder bir şekilde herkes hakkını alır. davalı-davacılı hiçbir durum yoktur. duruşma esnasında bir diğer davalı asil de hemen yanımda duruyordu. sözler alındı, herkes konuştu, en son ben de taleplerimi söyledim. davalı asilin hoşuna gitmeyince(sadece bilirkişi raporu alınsın demiştim.) bir anda kendisini yerlere atmaya başladı. sonra duruşma salonundan çıktı, yapmayın, etmeyin ne olursunuz, iyi misiniz diyerek peşinden çıktık hepimiz. çağlayan adliyesinde koridorda kendisini yüksekten atmaya çalıştı, hem bağırıyor, hem de yerde tepiniyordu. sonra tekrar duruşmaya devam edildi. biz dağıldık gittik. arkamızdan hakim ve çağırılan kolluk, o davalı asil hakkında tutanak tutup, hakkında vesayete ilişkin ihbarda bulunmuş. neyse, aradan baya bir zaman geçti. bir gün bir davetiye, yine savcılıktan. bir gittim, demiş ki, avukat beni duruşma esnasında itti, bana çelme taktı, dişlerimi kırdı. beni o hale o getirdi. beni dövdüğü için sinir krizi geçirmeme sebep oldu. amacım da ona vasi atatıp mallarına çökmekmiş.
ama bu defa ilki kadar üzülmedim. şikayetçi de olmadım. zaten bir şey çıkmayacağına eminim, çıksa bile akli dengesi şüpheli bir de ne canımı sıkıcam dedim ya. amaaan.
neyse geçiyor yani. yine de gerçekten kötü bir durum. insanın yapmadığı şeyi temizlemeye çalışması kadar zor bir durum yok.
hakkım da haram zıkkım olsun hepsine.