kacakkattanrisi yazar profili

okurken bir yığın not çıkartan, kişisel gelişim ile deneme arasında bir çizgide bulunan kitaptır.

bize lise edebiyat dersinde durum hikayesi denen bir şey öğretmişlerdi. şahsımca bu kitap da, hatta marquez'in çoğu kitabı da, bu tanıma uyuyor.
nedir peki durum hikayesi?
efendim durum hikayesinde belli bir zaman aralığı vardır ve bu zaman aralığı genellikle fazlasıyla ayrıntılı anlatılır. bu anlatım biçimi giriş gelişme sonuç içermez. sıklıkla olayın gerçekleşeceği önceden bellidir. çehov tarzı hikaye de denir.
peki marquez'in kitapları bu tanıma nasıl uyuyor?
marquez'in kitaplarında genelde vurgu olaylar üzerinde değil. hatta kitabı bitirip 'bu ne ya hiçbir şey olmadı' derken bulabilirsiniz kendinizi. çünkü gerçekten de çok bir şey olmuyor. kısa bir zaman aralığı alınıyor ve o zaman aralığında olan olayın tüm ayrıntıları, ama tüm ayrıntıları anlatılıyor. buna o sırada yoldan geçen kadının eski kocasının ölümü falan da dahil.
o yüzden her insanın hoşuna gitmeyebilir ama ben marquez'in kitaplarını seviyorum. mahalle dedikodusu dinlermiş gibi bir keyif veriyor bana. rahatlamak için okunabilir.

-internette gördüğüm güzel film sahnelerinin ya da random komik fotoğrafların küçük yağlı boya tablolarını yapmak
-örgü örmek ve nakış işlemek. bu çok garip. başlarken tam bir yaşlı hobisi diye düşünmüştüm ama ellerimi kullanabildiğim bir şeyleri yapmayı sevdiğimi fark ettim.
-%100 verim elde etmeye uğraşarak satisfactory oynamak(başaramadı)
-durup dururken italyanca öğrenmek (duolingo kursunu bitirdim yedirtmem)

the magnus archives.
o kadar korku podcasti dinledim, sadece bunu dinlemeyi gerçekten akşamları korktuğum için bıraktım.

dersleri tekrar tekrar oynatabilmek.
ya da durdurup not alabilmek.
ya da hızlandırıp dinleyebilmek.
normal düzene geçince nasıl her şeyin notunu yetiştireceğim bilmiyorum.

insana kötü hissettiren ama daha sonra davranışlarıyla insana kendi hislerini sorgulatan ve bunu sürekli yapan insanlar.

bi de sigara

"insanın içgüdülerinin iki türlü olduğunu varsayıyoruz, ya koruyup birleştirmek isteyen - platon'un symposion'undaki tam anlamıyla buna erotik içgüdü diyoruz( ya da popüler kavram cinselliğin bilerek aşırı genişletilmesiyle cinsel içgüdü) ve yıkmak ve öldürmek isteyen diğeri; bunu saldırganlık ve yıkıcılık içgüdüsü olarak özetliyoruz. görüyorsunuz bu, dünyanın bildiği sevmek ve nefret etmek karşıtlığının kuramsal bir soyutlanması."
sigmund freud'un einstein ile 1932 yılındaki mektuplaşmasından. bu mektupta freud, insan kitlelerinin neden savaşa girdiklerini, ve bunun psikolojik tabanını değerlendiriyor.