-karanlık _ ışık18- yazar profili

nefes almak sanırım :d

herşey.

neden?!

birilerinin tahtını sallayabilecek doğruları söyleme, sorgulama ve eleştiri yapmanın yasak olması kadar saçma bir şey yok. halkın bu rezil duruma karşı söylediği "silivri soğuktur" espirisi kanımca ne kadar aciz bir halde olduğumuzun bir göstergesidir. gönül isterdi ki özgürce fikirlerimizi beyan edebileceğimiz bir sistem olsun ama malesef bu şuanda, bu iktidarla imkansız. her neyse daha fazla konuşmayayım padişahım kızar, silivri soğuktur ;*)

hissettiğimiz tüm duyguları; kaygıları, anıları, kısacası bizi biz yapan herşeyin toplandığı yegane organ, beyin! geçmiş, şimdi ve gelecek olan her şey beyinde saklıdır. yaşadığımız ve düşündüğümüz tüm o mühim şeyler ufak bir kutunun içinde saklı olması, varlığımızın amacının o kutu gibi ufak ama muazzam organ olamsı oldukça ilginç...

aşk denilince insanların aklına neden bir kadın ve erkeğin duygusal bağı geliyor anlamış değilim doğrusu. aşk denilen şey yoğun sevgiden ötürü oluşan bir duygudur, peki bu kutsal duygu sadece iki cins arasında mı geçiyor? hayır. bir annenin çocuğuna duyduğu sevgi en büyük aşktır mesela. bunun yanı sıra bir insan herşeye aşık olabilir; kitaplara, hayvanlara, bir filme veya bir diziye, doğaya ve hatta bir renge bile aşık olunabilir. aşk gibi çok kapsamlı bir duygu yalnızca iki cinsin birbirine karşı duyduğu bir duyguya indirilgenmesinin çok yanlış olduğunu düşünüyorum.

gerçek aşk sahip olmadan, çıkar beklentisinde bulunmadan koşulsuz şartsız sevebilmektir bence. hani bazı sözde çok aşık insanlar der ya "onsuz yaşayamam!" diye, işte bu söz benim için tamamen bir palavradır. eğer gerçekten hissedilen duygu aşksa sadece onun varlığıyla yetinebilmek gerekir. tekrar söylüyorum aşk sahip olmak değildir, sevdiğini bir başkasıyla gören gerçek bir aşık eğer sevdiği bir başkasıyla mutluysa onun adına mutlu olmalıdır. "gerekirse dünyanın öbür ucunda bir başkasıyla mutlu ol, ben senin varlığınla yetinirim, mutluluğunu hissederek mutlu olurum." demeli bana göre gerçek bir aşık. velhasır demem o ki gerçek bir aşka sahip bir zat; dokunmadan, sahip olmadan saf ve derin bir sevgiyle sadakatle bağlanmışsa yüreği başka bir yüreğe, karşılık beklemeksizin devam eder saf ve temiz derin duyguları her daim. gerçek aşka sahip olan bir kişi böyledir benim gözümde...

zaten yaşaması gereken her şeyi yaşayıp köşeye çekilerek son yıllarının da tükenmesini bekleyecek olan insanlar neden bizim geleceğimizi belirliyor? üstelik bu insanların büyük bir çoğunluğu eski kafalı ve modern dünyayı idrak etmekte güçlük çeken bir kesim. ben 65 yaş üstünde yanlış seçimler yapan kişiler yüzünden acı çekmek ve istikbalimin kararmasını izlemek istemiyorum! mümkünse yaşayacağımız geleceğin liderlerinin seçimini bize bıraksın bu kesim ve etliye sütlüye karışmadan emekliliklerinin keyfini sürsünler.

18 yaş...ben 18 yaşına girince hayatımda hiçbir şeyin değişmeyeceğini, yalnızca resmi anlamda özgür bir birey olacağımı sanıyordum ama çok yanılmışım. şu an 18 yaşındayım, çocukluktan çıktım ve yavaş yavaş bu adaletsiz dünyanın gerçek yüzüyle karşılaşmaya başladım. çocukken dünya toz pembe gelir insana öyle değil mi? meğerse hayat koca bir karabuluttan ibaretmiş! öncelikle şunu fark ettim ki dünya çok adaletsiz! sistem zengini daha zengin, fakiri daha fakir yapma üzerine kurulu. insanlar bencil ve umursamaz, kimseye güvenmemek lazım bu hayatta. eğer bir kadınsan hayat daha da zordur! her yer sapık dolu ve her an tetikte olmak zorundayız. maddi manevi bir sürü kaygı daha şimdiden birikmeye başladı içimde. mezun olduktan sonra iyi bir ünüversite kazanabilecek miyim? ünüversiteden sonra iş bulabilecek miyim? hayallerimi gerçekleştirebilecek miyim? bu ve bunun gibi bir çok soru 18 yaşıma girdikten kısa bir süre sonra kafamda birikmeye başladı. bence 18 yaş sıcak ve huzurlu çocukluktan sert ve soğuk yetişkinliğe geçiş kapısıdır. henüz daha yaşım genç, bakalım ileride ki yaşlar bana ne katıp benden neler alacak...

"gökten düşen yağmur damlası toprakla buluşunca ortaya çıkan muazzam koku gibi kokuyor tenin; sana sarılmak güneşe sarılıyormuş gibi ısıtıyor içimi, dudaklarında gün doğumu gibi bir gülümseme doğuyor, ok gibi kipriklerine eşlik eden gece karası gözlerin ruhuma dikiş atıyor, kopamıyorum senden ey sevgili..."