tanım: anayasal hak olan(34. madde) toplanma ve gösteri özgürlüğüne sahip türk halkının bazı sebepler sonucu eskisi kadar olaylara ses çıkarmaması/çıkaramaması durumu.
türkiye'de protesto kültürünün azalmasının görünürde en büyük(bence tek) sebebi, protestoları sabote eden pkk sempatizanları.
örneğin insanlar toplanıp orada lgbt yürüyüşü yapıyor. bireylerinin hakkı olan, eşitliğe, kabule ve insan haklarına dikkat çekmek için toplanıyorlar. sonra bir anda bir grup geliyor(kimse nerden geldiklerini anlamıyor) ve hemen kürdistan bayrağı tutup apoya özgürlük türevi şeyler söyleyip toplananları sabote ediyor. yani o insanlar orada cinsel yönelimini ve kimliğini temsil etmek, biz de varız demek için, hakları için toplanıyor. bunlar ise kürtçe slogan atma, apoya özgürlük isteme derdindeler. hal böyle olunca ver elini biber gazı, gözaltılar...
aynı şey gezi olaylarında da olmuştu. yine bir grup(kimse nerden geldiklerini bilmiyor) aynı şeyleri yapıyorlar. yahu insanlar oraya ağaçlar kesilmesin diye toplanmışken bunlar gelip halay çekmeler, kürdistan bayrağı tutmalar, kürtçe slogan atmalar falan. sonrası malum gözaltı, biber gazı, jop...
sonrasında medyada da bu kanı bozukların görüntüleri dolaşıyor. haliyle halkın kendisi de bu toplulukların her bir üyesinin terörist olduğunu düşünüyor.
yani bu sempatizanlar yüzünden kim protestoya katılırsa vatan haini oluyor, göz altına alınıyor. halbuki bizim halkımızın vatanıyla devletiyle sorunu yoktur. varsa hükümetle sorunu vardır. ancak bu sempatizanlar yüzünden herkes protesto yapmaya çekiniyor. bu kansızlar her topluluğun arasına girmiş durumdalar. lgbt topluluklarının içinde, çevreci toplulukların içinde... bu o toplulukların adını lekelemekle kalmıyor, insanları protestolardan korkutuyor. insanlar sesini çıkaramıyor. böyle olunca da bazılarının ekmeğine yağ sürülüyor.
velhasıl, bence türkiye'nin önce en büyük sorunu pkk'dır. bu sempatizanlar yüzünden insanlar sesini çıkarmaya, yahu açız aç, demeye korkar oldular. yoksa bu topraklarda protesto kültürü hep oldu. nitekim bu millet zamanında yiyecek ekmek bulamadığında çokça isyan çıkarmış, paşaların kelleleri için saraya yürümüştür. bu isyanlar sayesinde devlet büyükleri bazı kararlarından dönmüş, bir nevi halkın arzusu olmuştur.
sonuç olarak toplanma ve gösteri yapma anayasal hakkımızdır. bu hakkımızı bazı kanı bozuklar yüzünden kullanamamız, kullanmak istemeyişimiz çok acı.
edit: başlık altında yazılanları gördüm de tweet atmak nedir ya? nasıl tweet atmayı protesto kültürü sanabiliyorsunuz? daha doğrusu siz tweet atmayı ne sanıyorsunuz. kendi mağaranızda bağırıyorsunuz sadece. okuduğunuz tweetler de sizin kendi yankılarınız. herkes twitter kullanıyor mu? aynen sokaktaki dayı sizin twitinizden kesinlikle haberdardır. ya da hükümet yandaşları da sizin twitinizi görüyordur kesin. tabi çoktan engel yemediyseniz. twitter da çok büyük devrimler yapıyorsunuz da bi erişim engeline hepinizin devrimlerinin kuş olacağının farkında mısınız? bunun teknoloji çağıyla ilgisi yoktur. hala her yerde protesto cayır cayır yapılıyor. mağaranızdan biraz çıkarsanız görürsünüz. iki suçlu twitler sayesinde yargılandı diye twitterda protesto edilebileceğini düşünen net ahmaktır. o yargılamalar zaten biraz tepki görünce halk toplanıp yürüyüş falan yapmasın diye tamamen. ayrıca twitterda o kadar çok fetöcü var ki aklınız hayaliniz durur.
aah ah sürekli arıyorum ancak ben çok rastgele bir okuyucuyum benimle aynı kitapları okumuş bir arkadaş bulabileceğimi düşünmüyorum ama belki bir gün...
hayat açısından gerçek doğruya ulaşma çabasının asıl nedeni gerçek doğrunun insanı mutlu edeceğini yahut tatmin edeceğini düşünmesi. başlarda bunun gerçekten olacağını düşünürken ilerledikçe işler değişir. bu yolun yolcusu olanlar bilirler ki ne kadar çok araştırma yapıp okursanız, ne kadar çok doğruya yaklaşırsanız(/yaklaştığınızı düşünürseniz) o kadar çok mutsuz olursunuz. tatmin kısmı ise gerçek doğruyu hiçbir zaman bulamayacak olmanızdan veya bulsanız dahi bundan emin olamayacağınızdan ötürü sonuçsuzdur.
sözünözü cahillik, aslen gerçek doğruya olan kayıtsızlık, mutluluktur. keşke bu fikre kayıtsızken ulaşmış olsaydık.
felsefeye merak duyuyorsanız sildir edin efendim. mutlu olmak için tatmin olmak için sahiden bunları öğrenmenize gerek yok. gerçek doğruya yaklaşmamış haliniz en mutlu halinizdir.
kendi çapında inek bilinen biri bile sınava son hafta çalışmaz çalışamaz(kendimden biliyorum) bu yüzden günü gününe çalışmak önemli hiç değilse kafan rahat oluyor.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.