mony tontana yazar profili

uykunuz açılsın köftehorlar

tarihin en iyi boks hikâyesi, aynı zamanda boks tarihinin en büyük dövüşüdür.






1967 yılında vietnam savaşı’na katılmayı reddettiği için elinden alınan kemerini geri kazanmaya çalışan ali ile dönemin en tehlikeli boksörü george“big” foreman arasında gerçekleşecek maçın hikâyesini, klavyem döndüğünce anlatacağım.

joe frazier ile olan dövüşünde george foreman, 2 raund içinde frazier’ı tam 6 kez yere sermiş ve kemeri ele geçirmişti.
ken norton ile dövüşen ali ise ilk maçta çenesini kırdı ama ikinci maçta ken norton'ı nakavt etti.

ali; ken norton’ı, sonra frazier’ı yenerek foreman ile olan kemer maçının yolunu açtı.

sponsor bulmak için zaire devlet başkanı joseph-désiré mobutu ve muammer kaddafi devreye girdi; kişi başı 26 milyon dolarlık bir bütçe sağlandı. zaire devlet başkanı, bu dövüşü ülkenin tanıtımı için kullanmak niyetindeydi.

foreman, 40 maçının 37’sini nakavtla kazanmış bir terminatördü.
ali ise artık eski hızında değildi ve bir boksörden çok, siyahi–müslüman–savaş karşıtı bir figüre dönüşmüştü.

www.youtube.com/shorts/kxNh...

foreman “sam amca” olmuştu; ali ise amerika’yı dize getiren afrika kökenli bir general gibiydi.
muhammed ali, yerel dilde “ali bomaye” yani “gebert onu ali” anlamına gelen sloganı sahiplenmiş, zaire halkının sevgisini bu sloganla pekiştirmişti. öyle ki dövüş sırasında tüm stadyum “ali bomaye!” diye inliyordu.



rope-a-dope tekniğinin doğuşu olan bu maç, muhammed ali’nin 8 raund boyunca foreman’ın yumruklarını yiyip; kendini ipe yaslayarak kafasını korumaya odaklandığı bir stratejiye dayanıyordu. foreman ise tuğla gibi yumruklarını ali’nin vücuduna indirdikçe indiriyordu.

ali iplerde, foreman’ın herkesin bildiği balyoz yumruklarını yerken bile onun kulağına:
“bu kadar mı george?”,
“kız gibi vuruyorsun george.”,
“bana senin yumruk atabildiğini söylediler george.”
gibi laflar fısıldıyordu.

8 raund boyunca böyle devam etti. ali sürekli yumruk yedi ama yakaladığı her fırsatta kombinasyonlarla george foreman’a saldırdı. 8. raund başladığında foreman artık tükenmişti ve ali, raundun sonlarına doğru yakaladığı kombinasyonla foreman’ı bir kütük gibi devirdi.




cus d’amato der ki: “boksun %70’i mentaldir.”

bu dövüş, cus d’amato’nun boks dehası olduğunu ve bu sözünü kanıtlar niteliktedir. ali inanılmaz bir mental canavardı ve foreman, tüm fiziksel gücüne rağmen bu canavarın dişleri arasında ezildi.

hemen anlatayım efendim. ankara üniversitesi tandoğan kampüsü’nden çıkmışız, mayıs ayı falandı. arkadaşlarla dtcf’ye geçeceğiz orada çocuklarla buluşup mülkiye’de spor salonunun yanındaki halı sahaya gidip 1 saatliğine şampiyonlar ligi finali yaşatacağız.

neyse, yürüyoruz. bilenler bilir: hızlı tren garı’nın oradan aşağıya doğru sallanırsın, merdivenden inince yenişehir istasyonu’nun dibindesin. tam merdivenlerdeyiz; 6-7 kişiyiz efendim. bir patırtı bir kütürtü etraf komple çevik kuvvet dolu. biz de milliyetçi çocuklarız. çekildik kenara. okuldan parkalı, saçları yağlanmış bir grup erkek aralarına karışmış t-rex savaş narası atan, envai saç rengine sahip kızlar slogan atıyorlar. okul içinden başka sloganlar geliyor. cümbüş var abicim cümbüş.

biz merdivenden indik, bu gruba bakıp kahkaha atıyoruz; çünkü o zamanlar bile farkındayız üniversite üzerinden birilerinin ajandasının piyonları bunlar

çocuğun biri bize kitlendi. ben de elimde sigara, çocuğa bakıyorum. bu bize doğru yürümeye başladı bir yandan da slogan atıyor. “faşizme karşı bilmem ne omuza!” gibi bir şeyler zırvalıyor işte. ben ve arkadaşlar da “aynen kankaaa, ayneeen” diye sırıtıp bakıyoruz ama bunlar bize yürüdükçe çevik de onlarla birlikte yürüyor.

bebe yaklaştı yaklaştı… bir anda koşup bizim arkadaşa saldırmaya çalıştı. e tabii, laftan anlamayanın hakkı kötektir düsturuyla biz de dahil olduk ama çevik kuvvet de bir anda müdahil oldu.

neyse efendim sözde solcu özünde etnik faşist grup bize vuruyor, biz onlara vuruyoruz, çevik kuvvet herkese vuruyor. en sonunda zaten çevik bir dağıttı bizi kimsenin ne maç yapacak ne de bir daha sıhhiye köprü altına girecek dermanı kalmadı.

şöyle bir görüntü vardı en son tabi ortalık biraz yatışınca çevikler baktı halimize falan biraz da kavgada omuz omuza verdiğimiz gerekçesi ile köprü altında hızla tahliye edildik ama biz oradan giderken şöyle bir görüntü vardı. (temsilidir)

bir kadın geldi ve hayat değişti.

arkadaşlar benzer zevklere sahip olmak iyidir ama daha iyi olanı sevdiğiniz insanın zevklerini öğrenmek sırf onun ilgilenmiş olmasının bile sizin o zevklerden keyif alabilmenizi sağlayacak hale gelmek.

bırakın sevdikleriniz sizi geliştirsin bırakın size yeni şeyler öğretsin. değişmeyen tek şey değişimdir

denizci versiyonu: pasifik'te hava yedik. olan hikaye giriş cümlesi

yalaka ve omurgasız bir yapay zeka.
diyorum ki naruto değil pain haklıydı diyor ''evet''. diyorum ki pain haksız naruto haklı diyor ''evet''

yapay zekanın bile duruşu olması lazım

bir defter buldum sandım kendimi tanrı
suçluları tek tek yazdım adıma dedim kira
l geldi karşıma dedim sıçtık aha
zekiyim diyorum kızım anlasana

geldim gördüm gezdim arkamda ryuk
gözlerinden öpüyorum ağrıyor mu uyluk
bir defter uğruna düştük bir belaya
tabancayı unutmuşum la helada

çok az karakter vardır ki rock lee gibi bir delikanlı, bir cengaver olsun. çok az insan vardır ki rock lee’yi dövüşürken izleyip hayran olmasın.

onu eğiten sensei bile ona hayrandı; böyle bir kraldır.

rock lee ilk başta chuunin sınavlarında hyuga neji ve tenten’in olduğu takımda yeşil eşofman giyen bir karakter olarak karşımıza çıkar. bölüm ilerledikçe bir anda sasuke denilen tipi tipi madara etmiş, sonrasında da kral arkasına bile bakmamıştır.

sınavlarda herkesin tir tir titrediği gaara denilen ucubenin ağzını burnunu dağıtacaktır ama mangaka izin vermemiştir yoksa top gibi sektirdi reis.



ustası might guy sensei, hatta takım arkadaşı hyuga neji bile kendisinden bir tık çekinir.

seni doğuran ana “bir aslan doğurdum.” desin be kral.

bu eleman öyle “elimle mühür yaptım, totomdan ateş attım” gibi takılmaz ha; bu öyle delikanlıdır ki jutsu falan kullanacak vasıf yoktur kendinde. ama yumruk yumruğa “vs gel” diye okul çıkışına çağırsa jutsucular altına 3 kilo bırakır.

anlık olarak steam üzerinden 3 dolara ana oyun 8 dolara tüm dlcler dahil olarak satılmaktadır. almadıysanız (artık yuhhh alın lan) alınız.

ya bir iki ay bakmıyoruz buralara hemen dramalardan dramalara koşuyorsun kadim dostum. seni gerçekten bu bitmek tükenmek bilmeyen drama mıknatıslığından dolayı teprik edeyrummm

ıwo baraniewski ile bu gece yaklaşık 30 dk önce dövüşmüş ve kaybetmiş bir loser.
hocam öncelikle yumruk gücün iyi ama yumruk atmayı bilmiyorsun ki dövüş sporları ile ilgilenip ufc'de dövüşüyorsun lan sen. bir boks salonuna girdiğiniz anda size öğretilen en temel şey yumruk atarken diğer elinizin çenenizi ve kulağınıza doğru yüzünüzü koruyacak pozisyonda olması.

bu arkadaş yumruk atarken çeneyi komple açıyor liseli ergen gibi sadece kolunu sallıyor ileri doğru sonuçta bu gece ilk round 2 dk içinde 3 kere yere yattı ve kaybetti.

senden olmaz bro. siyasal islamcı agaların ile gidip vücut geliştirme falan yap. protein tozu falan iç senden olamadı, olmadı be ibo.

youtuberlar ile arkadaş olup videolara çıkacağına gidip adam gibi eğitim almalısın.

dövüş ıq denilen şeyin zerresi yok

yazarlara aylık bir zurna dürüm ısmarlanmasını talep ediyorum. o kadar reklam görüyoruz en azından bir zurna dürüm ısmarlarsınız zaten 10 kişi falanız yani

merhabalar merhabalar, gecenin bu saatinde aklıma düşen derin varoluşsal düşünceler arasında şunu fark ettim ki iskender kebap dünyanın en iyi ikinci yemeğidir.

döner zaten bambaşka bir lezzet. iyi yapılmış, kurutulmamış, uygun ortamlarda iç yağ ve kuyruk yağı ile beraber dönerken; maharetli bir usta tarafından ince ama dişe gelir şekilde kesilmiş olan bu efsane lezzeti alan türk insanı demiş ki: “bu yetmezzzz, çünkü biz daha iyisini hak ediyoruz.”

almışlar yanına yoğurt ve bulgur pilavı koyarak arşa çıkarmışlar. sonra demişler ki: “ya biz daha da iyisini yaparız.” bir de altına güzel bir pide koymuşlar. bakmışlar ki çooooook iyi oldu, dünya mutfaklarını tek başına ring içerisinde öldüresiye dövecek bir yemek yaptık. sonra demişler ki: “neden tüm evren mutfaklarını dövecek hale getirmiyoruz?” bir de üstüne tereyağı koymuşlar.

arkadaşlar, ne yapıyorsunuz ya? ne yapıyooooooorrrrsuuunuuuzzz, alooooooooo. japon çekirge kemiriyor ya, amerikalı her şeyin üstüne cheddar atıp elit yemek yaptım sanıyor.

işte bizim de “iskender var” deyip kenara koyduğumuz bir şey var. dünyanın en iyi mutfağına sahip, en yüce ulusuna mensup olduğum için allah’ım sana şükürler olsun ya.

eskiden düşmüş buralara, allah kurtarsın

kişimoto denilen deyyus, sana laflar hazırladım şeref yoksunu adi. 15 yıl hazırladığın karakteri belki anime tarihinin en benzersiz ve en ikonik anti herosunu yaratacak iken ki bunu aslında yapmış ortaya koymuş iken ''lan ben bu adamın karşısında bir şey koyamadım yeteneğimin hepsini bu karaktere harcadım'' diyerek siyah zetsu isimli bir ite, köpeğe bunu sırf ''öyle oldu işte'' diyerek yok ettirdin. umarım yüzün gülmez iki yakan bir araya gelmez.


seride 50 tane inanılmaz yan karakter harcadın ses etmedik. naruto ve sasuke denilen ucubeleri tanrı yaptın bir şey demedik ama madara ama madara farklı artık yeter. ya pain arc'ı öyle kullanmayıp, pain ile madarayı fikri olarak kapıştırıp çıkan sonucu naruto'ya ideoloji yazıp onun ideolojisi ile yenecektin veya madara kazanacaktı ulan.

metro franchise.
artyom baba, son oyun hariç kralsın baba.

fallout serisi özellikle new vegas.
kuryeyim ben kurye lejyondan nefret ederim ncr beni sevmez, bos de get oradan ben mojave çölünde bir kum tanesiyim.

devil may cry
dantee ahhh dante beyaz saçlı yarı iblis yarı sarkastik kardeşim.