kopuk prenses ve yedi büdüler yazar profili

peyk - derdini bul

çal fikrimi deli et beni.

belirli bir yaşa kadar gelip halen kendini düzeltememiş, hislerini tanımlayamamış, kırmaktan çekinmeyen, patavatsızlığı açık sözlülük zanneden insanlara saygı duymadığımı daha önce de söylemiştim.
can çıkar huy çıkmazmış, yedisinde neyse yetmişinde de oymuş vs. fasa fiso.
çok farklı bir insan olabilirdim ben de istesem. sivri köşelerim, aşılmaz duvarlarım, suistimal edilemeyen iyi niyetlerim olabilirdi. ancak sevgi varsa arada, istemeye istemeye de olsa o duvarlar yıkılır hatta o duvarlara çarpa çarpa sivri köşelerin ufalanır zamanla ve dökülür o duvarın tuğlalarıyla birlikte. değişirsin,
değişmeye değerse karşındaki.
bugün bende değişen neydi, neye değer oldum bilmiyorum. bugün o'nda değişen neydi, nasıl yıktı duvarlarını bilmiyorum.
ömrüme not düşülsün;
yaş 32,
babam beni alnımdan öptü.

memleket türküsü.
eksik olmasın hikayesini de yazalım.

yaklaşık 80 yıl önce, türkümüzün bestekârı ve söz yazarı olan arap hasan ali dalar, ayşe'ye sevdalanır. ayşe de günümüz tabiriyle boş değildir güçlü, kuvvetli ve namlı bir güreşçi olan arap hasan'a karşı.
ancak ne yazık ki yine kızımızın babası bu işe razı gelmez.
ayşe ve hasan sözleşir kaçmak için, mümkün olduğunca uzağa gideceklerdir.
hemen kısa zaman içinde buluşup, at üstünde başlarlar kaçmaya.
burdur gölhisar / çakmak yaylası'nın yolunu tutarlar. orada hasan'ın akrabaları vardır.
ayşe'nin babasının çevresi geniş, kendisi bir yandan ayşe'nin eniştesi bir yandan düşmüşler peşlerine.
enişteye soruyorlar tabi, böyle yana yakıla ne aradığını, camızları kaybettim diyor enişte, onları arıyorum.
onlar arayadursun bizim hasan'la ayşe yol üzerinde bir ihtiyardan ekmek istiyor, ihtiyar ekmeği veriyor vermesine ama ayşe'nin halinden anlıyor kaçak olduklarını, bizimkiler ayrılır ayrılmaz jandarmaya haber salıyor.
mutlu mesut varmışlarken çakmak yaylasına, jandarma önlerini kesiyor.
hasan'ı tutuklayıp ayşe'yi de ailesine teslim ediyorlar.
mahkeme köyceğiz'de sürerken kıza el sürülmediği anlaşılıyor ancak yine de alıkoymaktan tutukluluğu devam ediyor arap hasan'ın.
tabii, ayşe'yi alelacele evlendiriyorlar bir başkasıyla. hayır madem evlendirecektin, neden vermedin kızını hasan'a be adam?
o dönem hapiste olan arap hasan önce güzel güzel yazıyor sözlerini sonra da alıp sazı eline besteliyor türküsünü.
yıl 1938.

şu köyceğiz yolları,
kaldır ayşem kolları.
bizim için yapılmış,
şu muğla'nın yolları.

oldu mu ayşem oldu mu,
enişten camızlarını buldu mu?
bir kerecik öpmeynen
gül benzin ayşem soldu mu?

su gelir akmak ister,
top zülüf yaşmak ister
şu benim deli gönlüm
yare kavuşmak ister.

oldu mu ayşem oldu mu
seninlen karayerler doldu mu?
bir kerecik öpmeynen
gül benzin ayşem soldu mu?

ay akşamdır varamam
dillere destan olamam
ay buluta girince
bağlasalar duramam.

oldu mu ayşem oldu mu,
bu nazlar yakışık aldı mı?
bir kerecik öpmeynen
gül benzin ayşem soldu mu?

olamam ben olamam
ben ayşem'siz olamam.
ay buluta girince
bağlasalar duramam.

tolga candar yorumu

umarım bir kayıp daha değildir sözlük adına. henüz yeni keşfettiğim yazan yazarlardandır.
cümle kurmayı bile bilmeyen insanlar kendilerinden bir parça sıçratmak istediler diye ise bu gitmek, hiç olmadı.

tutuk kraliçe ve sekiz dokuzlar.
*

benimki de dahil diğer çocuklar ve anneleri ters ters baktığı için salıncak sıramı devretmek zorunda kaldığımda...
*

iclal aydın'ın paslı makas şiirini ihtiva eden şarkı.

gittin, sen bana gitmek için gelmiştin.
geride yavaş yavaş eriyen bir kurşun bıraktın.
bıraktığın şekilden çok daha başkasına bürünen
ve bir daha asla eskisi gibi olamayacak bir kurşun.
gerçekten bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı.

bir gün beni paslı bir makasla
nasıl derinden budayıp gittiğini farkettim.
yeni bir filiz veremeyecek kadar derindi kesip attıkların.
sensizlikle oluşmuş hastalığıma
senin bile çare olamayacağını,
benim için çok gecikildiğini anladım…

son iki gecedir dahilim. * *

unutulamayan, unutulamayacak olandır.

aynı zamanda 2001 yılında çıkmış hayatına devam et ama mutlu da olama temalı kararsız bir mirkelam şarkısıdır.



o an, kulakların çınlasın
seni burdan andığımda
aman, sakın ağlamayasın
bizi sakla gözyaşında.

unutulmaz, unutulmaz
yaşadığımız unutulmaz

bize olanlar, yaşananlar
nasıl olur unutulur?

o an, dudakların sızlasın
başka birini öptüğünde
aman, sakın bağırmayasın
acını sakla dudaklarında.

unutulmaz, unutulmaz
yaşadığımız unutulmaz

bize olanlar, yaşananlar
nasıl olur, unutulur?

ne yapalım,
bir kez kaçtı bu aşk vapuru
peki bu sahiller, unutulur mu?

n'apalım, bir kez
kaçtı bu aşk vapuru
peki bu sahiller, unutulur mu?

unutulmaz, unutulmaz
yaşadığımız unutulmaz

bize olanlar, yaşananlar
nasıl olur unutulur?

unutulmaz, unutulmaz
yaşadığımız unutulmaz

bize olanlar, yaşananlar
nasıl olur unutulur?

sevdiğim insanlar için kullandığım bir hitap şeklidir aynı zamanda. telefonumda bu şekilde kayıtlı bir adet insan mevcut. şarkıdan esinlendiğim doğrudur.
canımın ankara köşesi ve birtakım başka köşeleri de var.

canımın istanbul köşesi
gel de gelsin neşesi gönlümün

ben yaşımı belli ettim siz devam edin.

yastık. bilen bilir bir profesyonelin elinde çok ciddili suç aletine dönüşebilir.

teoman'ın 2003 yılında çıkardığı,
kendi ismini taşıyan albümünden bir parça. ekseriyetle bu saatlerde aklıma düşer.



saat üç olmuş
resimler buruşmuş karlar erirken saçlarında
sen hep güzelsin
benimse içtiğim her bir damla yaralarıma vurmuş

koşma yorulduysan
anaforda boğulduysan
sen de korkuyorsan yalnızlıktan

bilme istemiyorsan
bir an bile gülmüyorsan
sen de sıkıldıysan yalanlarımızdan

saat üç olmuş
soğuktan deniz donmuş
balıklar kıyılara vurmuş
küçük bir kar tanesi, onca yolu uçmuş
sonunda tam dilimin ucuna konmuş

koşma, yorulduysan
anaforda boğulduysan
sen de korkuyorsan yalnızlıktan

bilme, istemiyorsan
bir an bile gülmüyorsan
sen de sıkıldıysan yalanlarımızdan

koşma, yorulduysan
anaforda boğulduysan
sen de korkuyorsan yalnızlıktan

bilme, istemiyorsan
bir an bile gülmüyorsan
sen de sıkıldıysan yalanlarımızdan

koşma, yorulduysan
anaforda boğulduysan
sen de korkuyorsan yalnızlıktan

bilme, istemiyorsan
bir an bile gülmüyorsan
sen de sıkıldıysan yalanlarımızdan...

(bkz: aşık gibi sevmezsen kardeş gibi sev beni)?

farklı telden sitem ve henüz yara kabuk bağlamadan yapılan karşı atak şarkısıdır.
benimse en dibe vurmuş zamanlarımı inkâr edişim hep bu nedenledir.

“o bendeki canı henüz yoramadı„

ne güzel anımsarız geçmişi,
kendi yalanımızla..
uysal bir geçmiştir,
iyi şeyler kalmıştır aklımızda.
unutmak bizim bildiğimiz iştir..

*

kadın evde otursun, çocuk büyütsün diyen zihniyetle erkeksin çalışmak zorundasın, evi geçindirmek senin görevin diyen zihniyet aynı halbuki.
sizinki algıda seçicilik.

bu başlık kadar devrik olmaması yeterli.