bazı geceler saatlerce duvarla bakışarak aldığım kararları sorguluyorum. sanırım şu an da onlardan birini yaşıyorum. hep doğru olmaya çalışmak. evet cümle içinde çok kolay uygulaması çok yıpratıcı. bir o kadar da yanlış adamım vitrinine sahip olmak.. sanırım bu yıllar içinde gelişen savunma mekanizması. ilerlemeli oyunlar gibi bir çok görevi başarıyla yerine getirdim sanırım. tamam bir kaç tanesi eksik.. evet sevmedim yada sevdiğim kadar sevilmedim.. tek derdim de bu olamaz değil mi?tüm öfkemin sebebi bu olamaz. sadece bu olamaz. bu kadar öfke tek bir yerden beslenemez. yaptığın iyi niyetli her şeyin sana art niyet olarak geri dönmesi.. tanıdık geldi mi? dost olmayı geçtim.. arkadaş olabilmek? yok değil mi? çok fazla gülerek ve eğlenerek maskemi iyicene güçlendirmekten başka çarem yok. hayat akıyor.. peşinden koşmak zorundaymışım dürtüsü ile hareket ediyorum. maskem ve "mükemmel" çevrem ile sanırım yine yeniden kendimi yoracagim bir çok şey yapmaya devam edeceğim. zaten her ne kadar zorlasamda art niyeti büyütemiyorum.. arkadaş mı? en aptalcasını yapıyorum.. sevmek mi? aptal aşığa bağlıyorum.. her ne kadar tecrübe ettik artık öyle şeyler yapmayız desek .. bizim mayada tutmuyor sanırım.. iyi geceler..
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.