kuzguncuktaki vişne yazar profili

son kullanma tarihi geçmiş meyve,
diyor ki, bahadir'a da atılmış bir vişne,
sarmaşık güllere dolanmış yenge,
yenge yenge aysel yenge..

bahçedeki keçi benim,
dağlara çıkar gezerim,
fasülye olmuş kaç lira?
aklıma gelince söverim,

kıtaları aşıp geldi vişne,
bir çift lafı var ama sonkullanmatarihçisi'ne,
bazen taşar, durur her bir hece,
bugün pişirsek mi fasülye? *

sabah sabah ne atışması,
bitmedi yemesi, içmesi, kapışması..
uğramadı bir adamın hası,
okurdum üzerine felak ile nas'ı.

her günün var ayrı bir yası,
burnuma sıktım fıs fısı,
ağrıyor yine orası, burası,
okurdum üzerine felak ile nas'ı.

sabah bir şey yemeyecektin hani vişne hatırladın mı?
o yulaflı şeyleri tırtıklayıp hayatına devam edecektin.
ben o yaz kabusu minik olan göbeği dümdüz yapacaktım var ya.. ben ne anasının gözü olacaktım? acıktım ben tost istedim en küçüğünden.. azıcık tırtıklayıp kenara koyacağım. az az yiyeceğim. tost yiyeceğim ve ben onunla nasıl güzel olacağım gör sen..*

her pazartesi istinasız hiç sekmeden 'hayırlı haftalar' yazan gül resimli insan. ilk başta merhaba buyurun diye cevap veren ben, kişinin haftalık motivasyon verme alışkanlığını anlayamamıştım. yavaş yavaş beni izaha getirdi bu arkadaş.
hayırlı haftalar dilerim. iyi çalışmalar..
soru yok, bir şey yok, bir alış veriş yok sadece günaydın, hayırlı haftalar, iyi çalışmalar.. arkadaşı tam olarak anlayamasam da hep teşekkürler, size de diyerek karşılık veriyorum. ama bana kara delik gibi bir şey geliyor. başka bir muhabbetimiz yok. o köşede her pazartesi görevini icra ediyor. öyle duruyor, şaşırtıcı..

o kadar yazdık hayırlı haftalar o zaman...

konuşma cahille olursun cahil
kişi itibardan düşer mi düşer.

bozuk şu cihanın pergeri bozuk
yazıktır şu geçen ömüre yazık *

herkes kendi gönlü kadar.
ayağına taş değmesin bu güzel kızların.

yüz yüze baktığım, aslında çok eğlendiğim ama fazla cıvıklaştığımızı düşündüğüm için biraz ilişkimizi nadasa çektiğim iş arkadaşım sana sesleniyorum: bugün resmi resmi günaydın yazarken sana canım sıkıldı. onca geyikten sonra rica etsem şöyle, böyle demek çok garip. keşke hemen şımarmasak ve iki yetişkin insan gibi tekrar eğlenebilsek. beni biliyorsun adım konusunda utanırım, sıkılırım bir de ben kapatmışım konuyu baktım da çok keskinim ne yapsaydım acaba gülücük mü koysaydım günaydınına.. bu da böyle bir şey işte..

nasıl kalktım, nereye gidiyorum ve neredeyim?
sabah alarm çaldıktan sonra bu ana kadar hiç sorgulamadan ilerledim. allahtan parkuru ezbere biliyorum. düşsemde hemen kalkıyorum. bu sabah bir yerlere çarptım, evde bir şeyi unuttum, sağımı solumu karıştırdım, bir müddet bardağımı aradım yerini hatırlamaya çalıştım doğru yeri buldum sonra başka bir şey daha aradım. gittim kendime baktım aynaya ne yaptım acaba diye aşırı şuursuzluğum bir an işkillendirdi. "yok kız gayet iyi görünüyorsun" aynadaki kendimle konuştuk bir hasbihal ettik. büyüdün de görev insanı mı oldun çen.. su yeşili göz kalemini hangi ara çektin allah aşkına? olsun seviyorsun bir yerde aykırılığı yakışıyor da sana.. seviyorum bu tatlı-deli durumumu. şimdi biraz ciddiyet, kulaklığı çıkarıp işin başına geçiyorum. 'sarı çizmeli mehmet ağa' dinlediğim son şarkı. dur dur bugün acaba neler dinleyeceksin? mahmurluk atlatıldı ve bu kız şimdi zımba gibi...
yaz tahtaya bir daha tut defteri kitabı...

bir gün 'derin bir buhran geçiyor' denilen kişi aslında can sıkıntılarını içinde tutan, biriktirendir. bu can sıkıntıları zamanla can kırıklarına dönüşür. küçücük göletler deniz olur. canının ağrısı ile yüz yüzebildiğince..
önce canı sıkılır, sıkıldığı şeyi bulamaz, telkini yok, iyi bir panzehiri yok sonra kalbi kırılır canı daha çok sıkılır. bir can sıkıntısı oldu mu sana dert?.. dert oldu işte artık görmemezlikten gelemezsin.
bir nedeni, adı vardır o sıkıntının, tanısını koyamazsan hadi geçmiş olsun.. akşam akşam biraz canımı sıktı bu başlık.

kırgınken susarsın, kızgınken bağırır.
kırgınlık gizli saklı, kızgınlık ulu orta.
kırgınken kendine, kızgınken karşındakine zorbasın.

bu neyin kafası ya şimdi?*
.............
o niye öyle oldu ki acaba? *

bir insan nasıl aynı ayarda gidebilir diye düşünüyorum. değişimin ne kadar zor ve zahmetli iş olduğunu eski yazılanları okuyunca anlıyorum. endişeler, soru işaretleri, gidişat hep aynı. bunu görünce insan soruyor kendisine bir beş sene sonra yine böyle mi? aynı durakta senelerce bekliyor ve sanki hiç trene binemiyorum gibi hissediyorum. belki bazen yaşanılan bir durumdan kaynaklı ufak bir fikir değişikliğine gitmişimdir ama o da çok nadir. baştan sonra eskisi, yenisi aynı ben de. değişmeyen şey benim ve tekrarlarım... bir beş sene sonra yine burada, bu başlıkta görüşmek üzere..

flört nedir gardaş?
iyi yapıyorlar ohh.

torunum oldu.*
çok sevdiğim şakasına beni teyze olarak ilan eden sevimli bir çiftin bebekleri dünyaya geldi. bana bu durumu haber verişleri o kadar tatlıydı ki..
'torunun oldu' dediler. acayip bir duyguymuş bu bir insanın çocuğu olmadan torunu nasıl olabilir ki? güzel insanlar sayesinde.. şansı, bahtı her bir şeyi açık olsun torunumun.artık fahri bir sorumluluk yüklendi bana. ulan velet bakalım nasıl bir şeysin, ne yaramazlık yapacaksın, günümü güzelleştiren haber..

evimin adamı, çocuklarımın babası olacak erkektir. gördüm mü nikahı basarım çok net. hiç kaçışı yok.

#3560963 ne muhteşem sözler, ne güzel paylaşım. bana atmışsın gibi mutlu oldum. fakat içim yine paramparça oldu. bu güzel sözleri yazan o ince ruh * 2 temmuz günü, sivasta madımak otelinde* hayatını kaybedenlerden. dünya hassas kalpler için cehennem, can kız.

tek bir gün değil diyen o huysuz benim. günlere hiçbir zaman anlam yüklemeyen benim.. sevdiğinize yaşarken hissetmeli, hissettirmeli. yaş ilerledikçe insan daha çok anlıyor annenin, babanın sevgisini, şefkatini, merhametini.. ilerleyen zamanlarda en çok ihtiyaç duyduğun şeyi sana verenlere karşı saygın gün be gün kat kat artıyor. en güzel hediye yanındaysa sarılmalı, koklamalı onu bundan büyük armağan olamaz. ve şunu da biliyorum ki, kimseye fark ettirmeden yapmayı bunu. bazılarının özlemini özellikle bu günlerdeki iç kanamasını hissedebiliyorum. dünyanın en güzel varlıklarına saygı ve hürmetle..

tavana bakmak: yaş akmaması için yukarı bakıyorsun.
konuşmamak: konuşursan sesin titrer daha çok ağlayasın gelir.
dudak büzüştürmek: burada göz yerine dikkati dudakta topluyorsun. tuhaf hareketler yapılabilir.
bu dediklerim topluluk içinde kendini frenlemek için yapılanlar. en ağırı ise yalnızken rahat rahat ağlayamamak. yatıyorsun, burnun tıkalı mesela ağlarsan eğer nefes alamazsın. en çok bu dokunuyor insana.( burada burnunun tıkalı olduğunu ve nefes almak için ağlamaman gerektiğini içinden tekrarlarsın) bu anlar duygusallığın yerini mantığa bıraktığı önemli anlardır.

sevmediklerimden bağımsız olarak kötüler için söylüyorum, onlara ilk odunu en günahsız olanları atsın. ilahi adalet bir yerlerde gerçekleşmeli. keşke yanmadan, yakmadan önce biraz anlaşılsaydı mevzular.