mangekyou yazar profili

oyun entarileri, yazarlardan gelen yüksek istek üstüne devam ettirilecektir.



2005 çıkışlı, bioware yapımı, isminden tahmin edileceği üzere uzak doğu odaklı (yeşim kelimesi kafanızda jackie chan'in canlanmasına yol açmıyorsa o sizin kültür yoksunluğunuz) rol yapma oyunu. bioware'i bioware yapan eserlerden bir tanesi ve şirketin ilk orijinal ürünü.


(merak edenler için bunlar da diğerleri)


hikaye:
spoiler vermeden kısaca anlatalım.

dünyanın uzak bir köşesinde, bir dövüş sanatları öğrencisisiniz.


bir gün köyünüze, bilinmeyen şahıslar saldırıyor. hocanız master li (garavel) ile birlikte kötü adamları defetseniz de hocanız size seçilmiş kişi olduğunuzu söylüyor ve siz kaderinizin peşinde yollara düşerek evrene dengeyi getirmeye gidiyorsunuz.

böyle anlattığıma bakmayın, uzun yazınca okumuyorsunuz diye kısa tuttum, yoksa sağlam bir hikayesi var. iyi veya kötü olma seçeneği de bulunuyor oyunda ama klasik bioware stilinde. yani iyi seçenek hasta yetimlere ilaç vermek iken kötü seçenek yetimhaneyi yakmak. biraz abartı ama en azından bioware'in daha sonra çıkarttığı oyunlar kadar lineer değil. tabii 'kötü' olmak bazı taleplere hayır demeyi gerektirdiği için bazı görevleri otomatik olarak kaybetmiş oluyorsunuz, o yüzden ilk oynayış için kötü olmayı tavsiye etmem.

çin dedik, dövüş sanatları dedik. e doğal olarak siz de dövüşüyorsunuz. oyunun başında bir ana ve bir destek dövüş stili seçmek zorundasınız; 4 ana ve 1 adet destek stili seçeneğiniz var ama oyunun ilerleyen bölümlerinde başka ve daha güçlü stiller de kullanımınıza sunuluyor. ayrıca chi denen enerjinizi kullanarak yaptığınız büyüler de var ama bunları efektif olarak kullanmak isterseniz, karakterinizin buna özel olarak yapılandırılması gerekiyor. akıcı sayılabilecek bir sisteme sahip jade empire ama oyunun 2000'ler başında çıktığını ve yapımcılarının kim olduğunu unutmamak lazım. o devirde ne kadar oluyorsa o kadar. standart ve güçlü saldırı, bloklama ve kaçınma (dodge) üstüne kurulu bir combat sistemi. ayrıca kullanımızda olan iki ayrı stili arka arkaya kullanarak sınırlı sayıda kombo saldırısı da yapabiliyorsunuz. buna da harmonic combo deniyor, doğal olarak normal saldırılarınızdan daha güçlü. god of war ya da devil may cry kalitesinde bir combat deneyimi beklemeyin. ama bioware'in diğer oyunlarını oynayınca, aslında kendi çaplarında fena iş çıkartmamışlar diyorsunuz.


gamepass ile geliyor, ekstra para vererek almayın yani, bir ara gamepass aboneliği alır oynarsınız.

(bkz: seni hiç dinlemedim ama bence haksızsın ya)

(bkz: ilkkan nasıl birisi olduğunu detaylıca bi kağıda yaz da oradan takip edelim ben yetişemiyorum artık sana)

(bkz: solda görünce kovuldu zannettim)

makarna yapacağım. devamını da makarnayı yerken planlamayı düşünüyorum.

(bkz: bilemem kardeş portakalı soymadan içinden ne çıkacağını bilemem)

(bkz: bayan ve galonu aynı cümlede kullanmak)

nasıl bir doğu-batı sentezi, nasıl bir füzyon mutfağı lan bu..? ayrıca, 7.5 litre rakı ile tam olarak nasıl bir sonuca varılmak isteniyor?

(bkz: zaten gençlerin de sözlüklerde az olması)

yaş ortalaması 45. sözlüğün yarısı erken emeklilik için yoldaş'a prim günü soruyor.

oynadım ama istediğimden değil, param yoktu, o arada bu da indirime girmiş, ondan dolayı oynadım.

2017 çıkışlı, tur-bazlı strateji oyunu. xcom benzeri ama warhammer evreninde geçtiği için fiyatı xcom'un 5 katı. teşekkürler games workshop. teşekkürler büyük britanya.



(burada yazılanlar xcom 2 için geçerli değildir, o da çok pahalı)



oyuna gelelim. üstüne çok konuşulabilecek bir hikayesi falan yok. warhammer 40k evreninde işler bildiğiniz gibi. evrende savaş hakim ve herkes herkesi öldürüyor. oyunla birlikte gelen ilk senaryo modu stormreach'de, orklara karşı savaşan bir grup space wolf'u idare ediyorsunuz. zaten oyunun arkasındaki amaç da bir hikaye anlatmak değil. amaç, masaüstü deneyimine yakın bir oynanış hissi yaratmak. daha sonra oyuna cadia'lı imparatorluk askerleri falan da eklendi ama bunlar dlc. şansınıza dlc'ler oldukça ucuz.

gaymplay fena değil. görevler öncesinde masaüstü kurallarına uygun olarak size verilen puanlarla bir bölük oluşturup sonrasında sahaya sürüyorsunuz. standart bolter taşıyan ünitelerden, flamethrower gruplarına ve nişancılara kadar geniş bir seçim yelpazesi var. ayrıca dlc'ler oyuna kendi üniteleri olan yeni gruplar da ekliyor. masaüstü deneyimine yakın, basit bir oynanış var. üniteleri gereken yerlere gönderiyorsunuz, gerekirse ateş ediyorsunuz, sonra da turunuzu sonlandırıyorsunuz.

grafikler 2017'de çıkmış bir oyun için biraz zayıf ama onu da aynı anda ekranda birden fazla bağımsız karakter gösterme zorunluluğuna bağlıyorum. aynı dönemde çıkıp daha iyi grafiklere sahip benzer oyunlar yok mu? var elbette. ama sanctus reach de yüzüne bakılmaz durumda değil.

online moda biraz yatırım yapılmış durumdaydı, turnuva kuralları falan getirildi ama gladius ve battlesector'ün çıkışı ile sanctus reach oyuncu kitlesini büyük oranda yitirmiş durumda 2025'de.


oynayacaksanız single player modları ile yetinmek zorundasınız kısaca. diğer oyunlara kıyasla daha ucuz olduğu için denenebilir.

(bkz: gösterilen sevgiyi beğenmeme şımarıklığı)

çok boş zamanım olduğu için bunu da oynadım, şimdi de geldim size anlatacağım. çünkü gerçek hayatta beni kimse dinlemiyor.

2025 çıkışlı, nexon yapımı soulslike. rivayete göre şirketin ceo'su junghun lee bir toplantıda herkesin soulslike'ı var, square enix'in bile soulslike'ı var (stranger of paradise) benim niye yok baba demiş ama kimse cevap verememiş, aynı günün akşamı şirketin sahibi jay lee bir meyhanede kaç para ulan bir soulslike diye ağlarken kameralara yansımış. passion project yani, yoksa normalde nexon'un bulaşacağı işler değil bunlar.

bilmeyenler için anlatalım, nexon normalde bizim gariban, elleri toprak kokan gençliğimizin metin2 ile tanıdığı mmo türünde oyun yapan bir şirket. ama counter strike benzeri sudden attack diye bir oyunları da var. lootbox satabildikleri freemium online oyunlar bu adamların uzmanlığı.

şirkete ait orijinal yapımlardan biri olan dungeon fighter online isimli beat-em-up (vura vura ilerliyorsunuz bölüm boyunca) serisinin evreninde geçiyor oyun. nexon bu dungeon fighter'ı satma konusunda takıntılı biraz, aynı evrende geçen bir de dövüş oyunu çıkardılar birkaç sene önce ama pek tutmadı. khazan biraz daha iyi durumda gibi ona göre.

hikaye basit. baş karakter khazan, çok ünlü bir general ve savaş kahramanı ama kral kendisine ihanet edip hem onu hem de dostu ozma'yı idama mahkum ediyor. khazan, bedenini ele geçirmek isteyen bir hayaletin yardımı ile tutsaklıktan kaçıyor ve intikam peşine düşüyor. bu kadar. zaten bir soulslike'ın hikayesi en fazla bu kadar olabilir. daha fazlası ziyan. bırakacaksın kalanını oyuncu kitlesi mabadından uydursun, lore videoları falan çeksin.

oynanış yönünden, şimdiye kadar oynadığım en akıcı soulslike olabilir. şaşırtmadı çünkü konu aksiyon-dövüş mevzularına gelince nexon çok başarılı bir stüdyo. şirketin flagship oyunlarından olan hem dungeon fighter online, hem vindictus inanılmaz dövüş sistemlerine sahiptir, tavsiye ederim.

ama; akıcı olmaları, dövüşlerin eğlenceli olduğu anlamına gelmiyor. çoğu bölüm sonu canavarı (boss demeyi reddediyorum ben), çok yüksek can puanına sahip ve çok da sert vuruyorlar. league of legends'ı endüstriyel seviyede oynamak için çocukluktan itibaren askeri kamplarda eğitime alınan tas kesimli koreli veletlerin refleksleri, on beş dakika boyunca tam zamanında dodge tuşuna basacak kadar hızlı olabilir ancak benim beynimin elektriği bir hamster tekerleğine konmuş tek bir nijeryalı adam tarafından üretiliyor ve o kadar efor kendisinin ölmesine yol açar.


bu adamlarla ben nasıl yarışayım?


oyunda sadece 3 adet silah tipi (dual wield, mızrak ve greatsword) var, biraz az buldum ben. ama hepsinin hissiyatı, mekanikleri birbirinden tamamen farklı. belki daha fazla silah olsa hepsi birbirine benzemeye başlayacaktı, bilemiyorum. nioh 8 ayrı silah tipini birbirinden farklı hissettirmeyi başarmıştı ama onun yapımcısı team ninja ekibi zeytinburnu doğumlu japonlar. akıllı adamlar. herkes yapamayabilir.

grafik ve optimizasyon yönünden başarılı buldum, herhangi bir çökme ya da donma takılma yaşamadan oynadım ben. açık dünya olmamasının katkısı büyük diye tahmin ediyorum, gerek de yoktu zaten açık dünya olmasına. ilk birkaç bölümün renk paletleri biraz boğucu olsa da sonradan güzelleşiyor.


çok büyük bir soulslike açlığı içindeyseniz oynayabilirsiniz. 5131,88 rupi fiyatıyla bana biraz pahalı geldi. normalde indirim bekleyin derdim ama koreli yapımcılar da genelde kolay kolay indirime sokmuyorlar oyunlarını.

(bkz: kolpaçino şahin kör oldum)

(bkz: yoktur)

ben tek seferde anlıyorum okuduklarımı.

açılın, oyunu oynayıp geldim. sen kimsin, seni napalım, sektr git, ba-sing-se çökerken avatar neredeydi diyenlere cevabım: kalbimi kırıyorsunuz...

oyun, odyssey'den beri tüm ubisoft açık dünya oyunlarında kullanılan formülü yine uygulamış. kopyala-yapıştır. yani; seviyelere bölünmüş açık dünya, harita üstünde çeşitli (birbirinin aynı) point-of-interest'ler, random düşman kampları ve tabii ki yüksek yerlere konmuş vantage point'ler. bundan önceki 3 oyunda kullanabildiğiniz muhabbet kuşu sistemi kaldırılmış, onun yerine karakterinize gözlerini kısarak bakma yeteneği verilmiş. sağ tıka basılı tutunca, karakteriniz odaklanma moduna girerek bir bölgede bulması gereken şeyleri bulabiliyor. duvarların arkasını görmenizi sağlayan eagle vision'ınınız da hala duruyor ama onu artık sadece öldürülecek adam ararken falan kullanıyorsunuz.

hareket sistemini beğendim, biraz unity gibi, özellikle naoe akrobatik hareketler sergileyebiliyor. yasuke...yasuke genelde şu şekil.

(bu embed çalışmazda link vermem gerekirse inadımdan silmeyeceğim, burada ağaçtan düşen bir adamın gifi vardı)(bana entarilere gif eklemeyi öğretin lütfen)

dövüş sistemi biraz daha iyi, valhalla kadar sıkıcı değil, ama animasyonlar çok kısıtlı. naoe biraz boş beleş hareketler sergileyebiliyor, çoğu saldırıyı bloklayamadığı için genelde devamlı olarak dodge yeteneğini kullanmak zorunda.

(bu da yerde dönen bir adamın gifi)

yasuke dövüş konusunda daha iyi ama dövüş sistemi hem basit hem de çok keyifli olmadığından, pek bir şey değişmiyor. sol tık+sol tık+sol tık kombosundan başka bir şey yapamıyorsunuz. f'ye basarsanız özel güç olarak tekme atabilirsiniz ama.


grafikler güzel, onu kabul etmek zorundayım, ama zaten ubi oyunları genelde grafik açısından sıkıntı yaşamıyor pek. görüntüler güzel ama sırf grafikler oyunu taşımak için yeterli değil. optimizasyon da fena değil, ben pek sorun yaşamadım.


hikaye açısından...assassin's creed işte. spoiler vermeyeceğim ama unity'den beri aşağı aşağı giden bir çizgideler, bu çizgiyi de bozmadan aşağı aşağı gitmeye devam ediyolar. oynanır mı? oynanabilir. ama 119 manat harcamaya değmez.


zaten ubisoft+'da bedavaya geliyor, oraya da para vermek istemezseniz birkaç ay içinde indirime girecektir, o zaman alırsınız, aceleye gerek yok.

(bkz: sözlüğe bir daha gelinse alınacak nickler)

1692 salem cadı avı. aha bu da abd'de gerçekleşiyor, osmanlı o dönem yine var. nasıl yapalım? bamberg cadı avı var almanya'da, 1626-1631 arası. 1560-1630 arası yaklaşık 40 bin insan öldürülüyor cadı avlarında.

1789'da üçüncü george zihinsel hastalık geçirene kadar ingiltere'de akıl hastalıklarının tedavi edilmesi, bırakın denenmeyi, düşünülmemiş bile. o sırada osmanlı 1488'den beri sultan bayezid darüşşifasında akıl hastalarını tedavi etmeye çalışıyor.

endüstri devrimi dönemi ingiltere'nin durumuna biraz bakalım isterseniz. ya da püriten yerleşimcilerin yeni dünya'da yaptığı katliamlardan bahsedelim. isterseniz başkan andrew jackson'ın 1830'da ekonomiyi rahatlatmak için imzaladığı native removal act'ı konuşalım.

osmanlı'nın pek çok sorunu vardı, özellikle son dönemlerinde, doğrudur. ulema takımı pek çok şeyin önünü kesmiştir. ama saçma sapan şekillerde abartarak yermeye gerek yok.

2020 çıkışlı, çok küçük bir geliştirci ekibi tarafından yapılan (hatta sanırım tek kişilik), 2.dünya savaşı simülatörü. bana eski medal of honor/call of duty oyunlarını anımsattı oynarken. tabi onlara göre çok daha detaylı.


üstüne konuşulacak bir hikayesi yok, bildiğiniz ikinci dünya savaşı işte. almanın biri polonya'ya saldırdı diye, john lennon ve dostlar meclisi (ve yaklaşık 2.9 milyon ingiliz), amerika kenardan izlerken birmingham'dan kalkıp tunus'ta tank kovalamak zorunda kalıyor. siz tabi sadece bir ersiniz. bu er bir tankın içinde ya da bir uçakta olabilir, bir topçu piyadesi ya da bir iletişim subayı da. seçimler bol, mekanikler de çeşitli. çeşitli cepheler var, dlc olarak yenileri de ekleniyor, hatta 28 martta çıkan şangay paketi ile mançurya bölgesi de oyuna dahil edildi, artık samuray da avlayabiliyorsunuz. senaryo modunda görev başına seçme hakkı verilen birliklerden birinde, seçtiğiniz eri kontrol ediyorsunuz, o er es kaza ölürse, bu sefer bir başka eri seçerek devam ediyorsunuz.


grafikler bakımından biraz 2000'lerin sonu seviyesinde, kabul edilebilir bir kaliteye sahip. zaten easy red 2 görsellikle öne çıkmaya çalışan da bir oyun değil. bu sayede, benzeri hell let loose'a kıyasla daha düşük donanıma sahip sistemlerde de oynanabiliyor.


oynanış, easy red 2'nin parladığı alan. seçimlerin bol olduğunu söylemiştik. bu göstermelik bir durum değil. şöyle izah edelim; oyundaki en temel, en basit birlik olan piyade ekibi (squad), 8 kişiden oluşuyor. bir subay, bir iletişim eri, bir ağır makineli tüfekçi, bir nişancı, bir sıhhiye eri, bir tahkimatçı (sapper) ve iki de er. bu askerlerin hepsinin yapabildikleri farklı ve oyuna bu yansıtılmış. subay bölüğün kalanına emir verebilirken, iletişim eri komutanından aldığı emre göre topçu atışı talep edebiliyor, ve bunun için kendisine verilen koordinatları manuel olarak iletmek zorunda. sıhhiye eri yaralanmış erleri tedavi edebilen tek ünite. tahkimatçı patlayıcılara erişime sahip. bu böyle uzayıp gidiyor. mekanize bölüklerin ve havacıların mekaniklerini dahil edince, işler iyice detaylı hale geliyor. oyuna eklenen her yeni dlc ile yeni eşyalar da geliyor. örneğin normandiye dlc'si ile amerikan hava indirme piyadelerine ve tırmanma için kullanılan kancalı halatlara kavuşmuştuk.

oyunun bir diğer iyi yanı, daha az bilinen cephelerin de dahil edilmesi. çin-japon savaşı, fransızların dahil olduğu muharebeler, stalingrad savunması harici sovyet cephesi vs... normalden farklı yani. bunu yapan bir diğer başka oyun (strateji oyunu olsa da) call to arms-gates of hell:osfront. başka bir entaride de onu konuşuruz.


an itibariyle oyunda oynanabilir 11 harita var, bunların bir kısmı dlc. dlc'ler ucuz, (oyun da ucuz gerçi), toplamda tüm dlc'ler + oyun 25 dolar gibi bir rakama denk geliyor. multiplayer denemedim ama oynayanlar biraz ölü olduğundan bahsetmiş, çok da önemli değil bence, zaten senaryo görevleri de multiplayer gibi. ben açıkçası oynadım ve memnun kaldım, ikinci dünya savaşı temalı oyunları seven arkadaşlara da tavsiye ediyorum.

(bkz: ayak dediler geldik)

(bkz: entry karı kız içindir)