1.
olası devrimde nevşin mengü'ye su bile verilmemesi gerektiği
bak kardeş senin 14 yıllık “it gibi çalıştım, maşım katlandı” hikayeni dinlemek istemiyorum. çünkü mesele senin ne maaşın, ne networkün ne de “it gibi çalışman” *. sen neoliberal heyulanın bireysel performans mitiyle zehirlediği bi neslin öfkesini kendi deneyiminle ölçmeye kalkan bir uysal kuzusun.* o sistem, milyonlarca genci aynı senin gibi dört kişilik organizasyonlarda sömürüyor, bi kısmını başarılı hikayelere dönüştürürken geri kalanını görünmez kılıyor. yaşadığın coğrafyadan haberin var mı?
z kuşağı mühendislerine “nazlısınız nankörsünüz” demekse gneçliğin kolektif öfkesini kişisel zaaflara indirgemekle aynı şey. (ki o bireysel zaaf da değil gönlün olsun diye yazdım) buradaki mesele sadece çalışmak değil, emeğin değersizleştirilmesi, dayanışmanın görünmez kılınması ve krizlerin normalleştirilmesi. sen geçmişin başarı hikayelerini bugün yaşayanların omuzlarına bindiriyorsun. olay bu. dur biraz şakasına takılayım sen sokak röportajlarındaki (haşa akp'li), kafası karışık bi liberal dayısın. (lan bu daha ağır oldu sanki) ama ben ve ilave tv'deki tosun arkadaşın da altını çizdiği gibi bu sosyo-eko kültürel nostaljiniz bugüne değin derinleşen, hem de oldukça kinci bir altyapıyla yayılan kolektif hafızayı kırmaya yarıyor sadece, şimdiyi normalleştiriyor. “siz nazlısınız çalışın” demekle sömürü koşullarını meşrulaştırıyorsun. yapma. ayıptır. olur da doritos surat veya vladimir botoks putin bizim buralara bi nükleer bomba fırlatıp sözlük arşiv odasını havaya uçurmazsa yarın öbür gün bu entryleri evlatlarımız da okuyacak.

sizin tek yaptığınız kendi sabrınızı ve dayanıklılığınızı kutsamak.

çünkü ödünüz kopuyor gençler kendi hayatlarını yeniden tasarlayınca birşeylerin onlar adına daha iyi olabileceği.

çünkü ödünüz kopuyor gençler taleplerini yükselttiğinde, ömrünüzden çalınmış zamanlarınızın ensenizdeki haklı yankısı sizi titretmeye başladığı için.
z kuşağı mühendislerine “nazlısınız nankörsünüz” demekse gneçliğin kolektif öfkesini kişisel zaaflara indirgemekle aynı şey. (ki o bireysel zaaf da değil gönlün olsun diye yazdım) buradaki mesele sadece çalışmak değil, emeğin değersizleştirilmesi, dayanışmanın görünmez kılınması ve krizlerin normalleştirilmesi. sen geçmişin başarı hikayelerini bugün yaşayanların omuzlarına bindiriyorsun. olay bu. dur biraz şakasına takılayım sen sokak röportajlarındaki (haşa akp'li), kafası karışık bi liberal dayısın. (lan bu daha ağır oldu sanki) ama ben ve ilave tv'deki tosun arkadaşın da altını çizdiği gibi bu sosyo-eko kültürel nostaljiniz bugüne değin derinleşen, hem de oldukça kinci bir altyapıyla yayılan kolektif hafızayı kırmaya yarıyor sadece, şimdiyi normalleştiriyor. “siz nazlısınız çalışın” demekle sömürü koşullarını meşrulaştırıyorsun. yapma. ayıptır. olur da doritos surat veya vladimir botoks putin bizim buralara bi nükleer bomba fırlatıp sözlük arşiv odasını havaya uçurmazsa yarın öbür gün bu entryleri evlatlarımız da okuyacak.

sizin tek yaptığınız kendi sabrınızı ve dayanıklılığınızı kutsamak.

çünkü ödünüz kopuyor gençler kendi hayatlarını yeniden tasarlayınca birşeylerin onlar adına daha iyi olabileceği.

çünkü ödünüz kopuyor gençler taleplerini yükselttiğinde, ömrünüzden çalınmış zamanlarınızın ensenizdeki haklı yankısı sizi titretmeye başladığı için.
devamını gör...