mir yazar profili

fotojeniktir.

gereksiz abartılan şey tamlaması anlatım bozukluğu içerir. bir şey gereksiz abartılmaz. abartı tabiri edebiyatın sembolik olarak kullandığı (mübalağa tekniği) bunun dışında ise yalan - yanlış şeyleri tarif etmek için kullandığı bir tabirdir. abartı ekonomide ve pazarlama departmanlarında, askeri ve istihbarati tedbirlerde ve toplum manipülasyonu için politika alanında gerekli bir şekilde kullanılır.

edebiyat alanında abartı tabiri gereksiz şey anlamı da içerir, diğer içerdiği anlamların yanı sıra (duruma göre çok anlamlıdır, işlev olarak - çok çeşitli- anlamlandırmada yardımcı tabirlerler arasındadır yani.)

overrated things gibi bir cümle (saçma da olsa) sade ve mümkündür. türkçede, ingilizce deki overrated things cümlesi ya da yerine kullanılabilecek benzer bir cümle gibi bir abartılan şeyler cümlesi vardır. ve abartılan şeyler cümlesi anlamı tam olarak karşılamaktadır.

ek not :

şimdi, sonuç olarak şöyle de diyebiliriz akıl yürütürsek. (içimizden) gerekli abartılan şeyler başlığı açılsa daha çok tanım içerir ama gereksiz abartılan şeyler başlığı her kategoriden abartılan şeyi gereksiz bir şekilde içeriyor. gereksiz abartılan ürünler (reklam filmlerini vs.'yi eleştirerek mesela) başlığı olsa daha net tanımlar içerir.
gerekli abartılan şeyler tamlaması varsa ya da olabilecekse gereksiz abartılan şeyler tamlaması atıl (gereksiz) duruma düşer.
ör. : ' mir ve bir başka çocuk kafeye geldiler, seni sordular ' cümlesi kurulabilir. ama ' mir ve mir olmayan bir başka çocuk kafeye geldiler, seni sordular ' gibi bir cümle, türkçede, kurulmaz/kurulamaz.

abartılan şeyler tamlaması kendi başına cümle olarak daha mantıklı ve düzgündür. (sadedir) ama başlık olarak gerekli abartılan şeyler tamlaması daha sınırlayıcı, tanımlayıcı ve nettir, her abartılan şeyi içine sığdıramayacağınız bir başlık olurdu böyle bir tamlama.
gereksiz abartılan şeyler tamlamasında ilk bakışta göze çarpan gereksiz pekiştirmenin yaşattığı yavanlık hissiyatının kaynağı aslında dil ve anlatım bilgisi kapsamında olan bir kural hatasıdır.

çağımızın köpek balıklarına kıyasla çok daha büyük bir köpek balığı türü. milyonlarca yıl önce yaşadığı, sadece bir takım diş kalıntılarına dayanılarak iddia ediliyor.



yukarıdaki görsel de büyük beyaz köpek balığı dişleri ile bir megalodon dişi kıyaslanmış.

görsel : wikipedia.

- bilimsel olarak eksik kanıt olarak kabul edilebilir. (evrim teorisi mesela, eksik kanıtlar ile doğru kabul edilebiliyor. ancak hala yaşanış şekilleri tam olarak kanıtlarıyla birlikte şemalaştırılıp ortaya konamadı. yani evrim gerçek ancak yordamları teori pozisyonunda incelenmeye devam ediliyor.)
- megalodonun başka hiçbir kalıntısı bulunamamış. fosili bile yok. yani varlığı belli ancak dişleri dışında tüm özellikleri hayal ürünü.
- genel olarak devasa okyanus canlılarının yaşam alanı okyanus tabanları ve çukurları / çatlakları olarak kabul ediliyor. ev ya da sığınak olarak bakacak isek eğer yaşam alanı olgusuna, mantıklı bulunabilir bu görüş. ancak ben canlıların çok daha fazla politika yaptığını düşünüyorum, tıpkı insanlar gibi. yaşam alanları ve yaşama anlayışları / kültürleri her zaman tek düze olmayabilir varlıkların.
- megalodonun tüm kalıntıları mariana çukurunda keşfedildiği için yaşam alanı da mariana çukuru olarak kabul edilmiş. ( en azından on-on beş milyon yıl öncesindeki yaşam alanı.) bu çok yanlış bir varsayım ve tüm dev okyanus canlısı teorileri açısından da çok eksik bir bakış açısı.
- yine eksik bir bilimsel kanıt daha var elimizde, dev okyanus canlıları ile ilgili: yüzlerce yıldır gözümüze görünmüyorlar. bu çok ciddi bir bilgi.
- canlıların türlerinin yok olabiliyor olması, yok olmuşların fosil kanıtları bizi yanıltıyor da olabilir. canlılar politika yaparlar. görünmez olurlar, saklanırlar vs. ' göl canavarları ' , ' denizaltı batıran dev kalamarlar' tarzı hikayelerle bir yerlere gelmeye çalışan insanları da kanıtlar yok iken teorilerin fanatikliğini yapmaya vardıran zihin oyunu alışkanlıklarını da sevmem, ancak ( tekrar ediyorum, umut ve gizem aşılamayan.) okyanus canlıları küçülmek ile birlikte, tamamen yaşayış stratejilerini değiştirmiş te olabilirler. bu sebep ile onların büyüklerini göremiyor olabiliriz. okyanusta canlılar: 1- beslenmek için. 2- dolaşım sistemlerinin (kan, sinir, boşaltım vs.) adaptasyonu için. 3- diğer avcı ve canlılardan saklanmak/korunmak için. 4- çeşitli ihtiyaçları giderecek ortamları keşif için, okyanus tabanına inerler. yani tam olarak okyanus tabanı onların yaşam alanı olduğu için değil. tam olarak okyanus tabanı yaşam alanı olan ve bilimsel olarak da tespit edilmiş, kayıt altına alınmış bir çok canlı da vardır.


- megalodon saldırısı olabilecek izler, dişler ve dev balık görüntüleri yakalamalar, sinyal cihazları ile takip etmeler. olguya, - bilimsel açıdan - baş aşağı bakmak gibi oluyor bana kalırsa. bulunmak istenen şeyi değil de o büyüleyici dişlerin sahibine dair daha çok kalıntı ve kanıtı araştırmalı bilim insanları.


yeme bizi megalodon!

burjuvanın sanatı kapsaması sonucu oluşan görüngü, tıpkı zenginlerin ve büyük şirketlerin arkeolojiyi evlat edinmesi gibi bu da bir görüngü sadece. sanatı zenginler yaratmadı, tekniği, teknolojiyi, felsefeyi, ideolojileri.. aslında tüm nitelikli insan evrimi menşeili edevatları ekonomik (maddi) durumlarından soyutlayarak incelediğimizde - bir şeylerin - fakirleri, fukaraları geliştirdi, her şeye sahip olayazıp duran zenginler değildi bu yaratım dürtüsünün gerçek sahibi. evet kabiliyetli ve zeki insanlardı ve eskiden beri kabiliyet ve zeka zengin saraylarında koleksiyon niyetine biriktirilen bir şeydir. o kabiliyetli deha mühendislere, sanatçılara yakından bakarsanız çözüm bulmaya aç, fakir, üretkenliğin yoksulluğunu yenmeye çalışan, acılar içinde kıvranan kişiler görürsünüz genel olarak (istisnaları da vardır - yani uzmanlığı kişilik ve mental konular olan ya da bu konularda avantajlı durumda bulunan büyük zihinler de yaşamış-). sanatın bir işe yaramaması ve tekniğin, bilimin zengin, zeki ve soylu insanların emeği olduğu düşüncesi insanlık içerisinde kasıtlı olarak tutundurması yapılan ideolojik bir araçtır. varlık fakirdir, zenginleşmeye yönelir, zenginleşip zehirlenme fırsatı bulunca da arınmaya yönelme fırsatı (niyeti) bulursa da geriye dönmeye çalışır. canlılar da bir çeşit maddedir ve doğuştan fakirdirler, (oluşmuş yapısal ya da genetik yatkınlıkları kısmi buluyor ve kazanılmış bir zenginlik olarak görmüyorum, emek olmadan bir hiçtir bunlar, hatta bazen felakete sürükler varlığı)
daha zengin yaşayış için çözüm üretmek geliştirmek zorundadırlar. sanat bu şeyleri izah etmeye çabalayan toplumsal bir bilinçaltıdır, kim sahiplenirse onun için çalışır tıpkı zeka ve tekniğin krallar için, saraylar-beyler için çalışabileceği gibi sanat ta piç kalır ya da bırakılırsa onu sahiplenen burjuva için çalışır.

evet! teknik olarak 'entelijensiya' (akademik ileri gelenler) yöneticiliği bir mecburiyet değil ihtiyaçtır, ancak bu durumların mantığını insanların zihnini, - insansı - kabiliyetini, emeğini sömürmek için kullanan suistimalcilere karşı sorumsuz kişiler ve gruplar olarak varolunmamalı dünyada.

insanların algılarını taciz eden taciz savaşlarının oluşturduğu hengamenin içerisine düşünceler savurmak değildir.
misal, bu ortam sözlük ortamı, bir çeşit veri bankası formatında interaktif sanat-edebiyat sitesi. burada siyaset yapmak format dolayısıyla çok daha zor bir iş. propaganda ve ajitasyon yapmanın imkanı olmadığı için herkes birden kavgacı bir kimliğe bürünüyor. bu şeyler ekşi sözlük'te başladı, daha önce tüm dünya da ve her ortamda yaşanıyordu aslında. kendi mesleğinizi ya da hobilerinizi sözlükte kotarmaya çalıştığınızı düşleyin ve nasıl iki kat daha zor olacağına karar verdiğinizi hatırlayın. işte aslında burada yapmaya çalıştığınız hiçbir şey yapmak istediğiniz şey değil, insanların cıvıtması da aslında biraz bu durumun farkında olmalarından kaynaklanıyor. ortam tanım girilerek, edebiyat ve felsefe yapılarak, teknik bilgi verisi oluşturularak kullanıcı olunabilecek şekilde tasarlanmış. bunu bsşarmadan diğer hobilerinizi de bir şeye benzeterek kotaramazsınız böyle ortamlarda. insanlar beceremedikleri şeyleri anlamsız ilan edip işi soytarılığa ya da zorbalığa veriyor. ülke de böyle yönetiliyor. böyle insanların böyle zaafları merdiven edilmiş, tırmanan tırmanana. niteliklerinin işe yaramadığını gördüğü konularda ne yapabileceğini bilmeyen her insan yapılabilecek bir şey olmadığını zannedip ya cıvıtıyor ya her şeyden vazgeçme moduna geçiyor ya da öfkelenip tehtid oluşturduğunu zannettiği kişilere saldırıyor. işte bu noktada toplum manipülatörleri (emperyal güçler, hükümetler, faşist siyasi gruplar) devreye giriyor. insanları sömürmek için çok iyi fırsat.
inanın bana şuraya geldiğimden beri çaresizce ve üzülerek, sayısını hatırlamadığım kadar çok kullanıcıyı engelledim. siyasi konulara iştirak edeceğim diye doğrulan trolle dönüşüyor benim nazarımda. bu konuda da çözümler getirilmezse sonuç açık olarak ortamın çökmesi olacaktır. salt ortamın idare politikası bile siyasi bir hal almaya mahkumdur, dandik gibi görünse de çok gelişmiş bir sosyal aygıtın içinde hareket ediyoruz çünkü, bu da ideolojileri yasaklasak bile burada siyaset yapmaktan kurtulamayacağımızı gösterir bize.

yaptığınız şey (kendi tanımız ile) her ne ise (bence) siyaset yapmak değil.

ve gündem algınız çok zayıf. yazar olarak değil bence kişiler olarak gündemden kaçıyorsunuz. (sosyal psikolojinin konusu bu tabi, ayrıca başlık açıp tartışmak gerekir bunu.)

kara mayınları gibi hangi zavallı çocuğun elinde ayağında patlayacak diye feldir feldir dolanıyoruz sonra ortalıkta. nefret pahalı mühimmat arkadaş, anlatamadık şunu bir türlü. güç verir evet. orası malum. kendi aklı yoktur ama bu türden şeylerin, ne zaman kimin canını yakacağı belli olmaz. insanlar neden savunma ve saldırı mühimmatı icat edip üretiyor paso. duygularınızla ve düşünceleriniz ile mühimmat yapmanızı gerektirecek kadar çıplak mısınız. aborjiblerin bile yayı var mızrağı var, nefrete ihtiyaç duyduklarını da zannetmiyorum. öfke patlamalarını mı nefret ile karıştırıyorsunuz bilemiyorum ki!? öfke kontrolü de çok başka bir konu. her şeyin cahilliği ayrı bir konu. kara cahilin konusu nefret.