sanatın burjuva için olması

güzel şeyler üretmenin pahalı olduğu gerçeği ile yüzleşen insanın kapıldığı fikir.

güzel şeyler ucuz malzemelerle de üretilebilir, sanat budur zaten. string art ve pek çok türevi birer örnektir. başlıktaki cümlenin doğrusu, sanatın burjuvazi için yapıldığıdır, bu da kısmen doğrudur. çoğu sanat çeşidi için, ortalama insanın ne sanatı kayda değer biçimde destekleyecek parası, ne de hakkıyla ilgilenebilecek zaman ve imkanı mevcuttur. içinde bulunduğumuz sistemde sanatçı yalnızca kendi zevk ve tutkularınca hareket edemez, maddi destek gözetmeye mahkumdur, üstün sanata ayırabilecek miktarda parası olan sınıf ise malumunuz.

bir noktada haklı bir konu. odanda saatlerini ayırarak çizdiğin bir şey değer görmezken. duvara siyah bantla yapıştırılan bir muz inanılmaz paha lara ulaşıyor.

katılmadığım başlıktır. sanat herkes içindir siz almak istediğiniz sürece o size kendini verir. bunun ayrımı yoktur . ellerdeki imkanlar kısıtlıdır bazen haklısınız ama kısıtlı imkanlara sanatı anlamak sizi sanatçı yapar harika bir insan yapar. adını bilmediğim unuttuğum bir teyzemiz var kapalı özür dilerim adını unuttuğum için bilen lütfen yazsın . o kadın mesela köyde kadınlara sanatı okumayı yazmayı kitapları öğretiyor . sanatın okumanın dili dini ırkı bölgesi merkezi olmadığını anlatıyor konuşmalarında . tedx konuşmalarına falan da katılmıştı teyzemiz adını unuttuğum için üzgünüm araştıracağım .

fakirlerle sanat yürümüyor dostum. geliştirmek için sponsor şart.

katılmadığım önerme. sanat ve burjuvanın ilişkisi, özellikle rönesans döneminde bir takım zengin ailelerin bir nevi varlıklarının göstergesi olarak yaptıkları maddi desteklerden ibarettir.

toplumsal sınıflar bağlamında ele alındığında elbette ki sanata erişim açısından bu önerme haklı gibi görünse de sanatın sanat için ve sanattan anlayan, sanata değer veren toplum için olduğu (olması gerektiği) inancındayım.

bu sanatın o fikre tabii olduğu anlamına gelmez. sadece ve sadece koşulların sonucu yaratmasından kaynaklanır yoksa mozart en çok fakir semtlerinde anlama kavuşur, şaşalı saraylarda değil...

bazı istisnalar hariç sanat sanat içindir felsefesini benimsediğim için katılmadığım önermedir. bu önermeyi sorgulamak için şu soruyu sormamız gerek: sanatı yalnızca zenginler mi yapar? ekseriyetle hayır dediğinizi duyar gibiyim. bilakis sanat yapan insanlar işin maddi boyutuyla pek de ilgilenmezler. sanattan kastımız günümüzün zırva şarkı ve türküleri değilse tabii. doğru yaklaşımın şu olduğunu düşünüyorum: sanat emek ve zaman ister. sadece icra etmek değil ilgi duymak da. bu emek ve zaman ise belirli düzeyde bir maddi özgürlük ister. örneğin herkesin louvre müzesi'ne gidip eserleri yerinde incelemesi mümkün değildir. ya da floransa'da... daha fazla uzatmadan sadede geleceğim: sanatı var eden gerçek emekçi, sanatçılardır. onu popüler kılan, yaşatan, destekleyen, fonlayan ve kimi zaman abartan ise burjuvadır.

mağara adamının çizdiği boğa, sanatın ilk örneklerinden. adam burjuva değil emekçi.

insanın ruhunu doyurması için karnını doyurması gerekir.

bugün trt2 de seyrettim adam sanayide hurdalardan sanatsal objeler yapıyor ne burjuvası soylusu? sanat herhangi bir zümreye yönelik değildir onu fark edebilenler içindir.

sanat iyiyi, doğruyu, güzel olanı anlatmaya, yaşatmaya çalışır halbuki. tabi dünya gerçeklerinin bununla örtüşmeye niyeti olmadığı için sanat burjuva için olmuş oluyor, tıpkı felsefe gibi. çok derin bir yaradır bence.

'sanat elitin futboludur'

günümüzde sanata ulaşmanın yolu paradan geçtiği için doğru.

fakir adamın, aç adamın sanatla kolay kolay işi olmaz çünkü. birçok sofistike zevk ayrı bir emek ve vakit ister.
hebsinin fülüdü varmış. kaç para ulan bi fülüd! adam mıyım ulan ben.

doğrudur. pazarda soğan satan adam van gogh'u ne yapsın. sanat boş vakti ve eğitimi olan kişi içindir. hayati ihtiyaç değildir.

sanatın halk için olması,
sanatın burjuva için olması,
sanatın sanatçı için olması...
sanatın kim için olduğu tartışması yeni değil, tıpkı politika gibi.
politika kim için?
halk için mi? burjuva için mi? politikacı için mi?
peki ya zevk, sefa, servet, güç? bütün güzel şeyler kim için?
ve tüm rezil şeyler kime kalıyor?
bütün bunlar işin laf ebeliği tarafı.
fransız ihtilali'ne kadar sanat burjuva için yapılıyordu. ihtilalden sonra başlar ayak, ayaklar baş olunca halk sanata da el attı. ancak yeterli bilgi, birikim, alt yapısı olmadığından halk için kiş (dandik) sanat eserleri üretilmeye başlandı. sanat sanat olmaktan çıkıp başka bir şeylere dönüştü.
ismini söylemeyeyim, bir başka ülkede de sanat halkın eğitimli, donanımlı, kültürlü kesimleri için yapılıyorken yine bir şeyler değişti ve kültürsüz, eğitimsiz, görmemiş bir güruh hızla zengin ve güçlü hale gelince "biz her haltın içinde olmalıyız. biz sanatın da içinde olmalıyız," naraları atarak ve de cenk ederek sanat alanlarına hücum etti. o ülkede birdenbire sanat anlayışı değişti, lahmacunsu hale geldi. ister istemez kiş'leşti. ortaya ilkokul çocuğu yapmış gibi heykeller çıktı mesela hatta bazılarını belediyeler baş köşelerine dikti. sünger bob'umsu restorasyonlar yapılıp iftihar edildi. para onlardaydı, memleketin kültürsüz ama zengin burjuvalarıydılar. onlar neyi beğenirse sanat oydu.
komik şeyler oldu. birisi çıktı, "ulan sizi keklemeyen ne olsun," dedi, boş çerçeveyi apartman parasına sattı. bir başkası daha fenasını yaptı. işler çığırından çıktı, gitti.
neyse... gelelim sanatın kim için olması gerektiğine.
sanat sanat için olacaksa sanatçı kendi pişirsin, kendi yesin. sanatçı diye ortaya çıkmasın kimsenin olmayan çiziktirikleriyle.
sanat burjuva için olacaksa iyi işler, hayırlı cumalar, ticaret bereketli olsun.
sanat halk için olacaksa kişin kişini yapmayan ne olsun.
ne kaldı geriye? sanat aydın düşünceye hizmet için olmalı! yani bu ne demek? sanat halk için, halkın şimdiki pozisyonu için değil, halkı bir adım yukarıya taşıyacak pozisyon için olmalı. sanat, halkı aydınlatmak ve ileriye götürmek için olmalı. serdar ortaç'ın şarkıları gibi dıtdırı dıtdırı çalıp bitiyor ve halkın ruhuna, beynine bir gram faydası olmuyorsa öyle sanat olmamalı.

sebebini anlayabilmeme rağmen tamamen de benimseyemediğim önermedir. ne burjuvalar gördüm içinde sanat yok, ne proleterler gördüm varoluşu sanat diyerek sanatımı ortaya koyuyor ve gidiyorum.

bi nevi öyle aslında sanat çoğu zaman yokluktan var edilir ama popüler burjuva kesim onu alır ve kullanır.

sanat eserlerinin birçoğu burjuva içindir önermesi kabul edilebilir ama sanat burjuva için demek ancak ortaçağ için söyleniyorsa doğru bir önerme olabilir.bu çağ için geçerliliği büyük oranda kaybolmuş bir söylev olarak kalır. sanat çok geniş bir alanı kapsayan bir bir terim. resim, heykel, mimari, sinema, fotoğraf vs vs birçok alan var. barokla gotik arasında ki farkı bilmek, kitsch sanat hakkında fikir sahibi olmak, ara güleri, zonaroyu tanımak, ispanyol sineması ile iran sineması arasında karşılaştırma yapmak için insan nasıl bir burjuvaziye ihtiyaç duyabilir ki?