mobil matiz yazar profili

neden hala kaldırılmadığını ve cumhurbaşkanı tarafından belediye başkanlarının atama usulü belirlenmediğini düşündüğüm seçim. iktidar bu konuda demokrasi dersi veriyor resmen.

çok güzel lan. hele bol ketçap mayonuz. of miss.

tip’e oy vermeye karar verdiren kişi.

allahlık.

asansördeyken gayri ihtiyari burnumu karıştırıyodum. birden kapı açıldı. binamızdaki hoşlandığım kızla göz göze geldim. asansöre binmek istemedi. ben yürürüm dedi.

acımasız bir hayat acımasız sözlerle tarif edilir ancak.

şu adamın olduğu ittifaka oy vermek zorunda kalmak. coğrafya kederdir.

türkiyede yaşayan çoğunluğun sahip olduğu hissiyat.

lisede arkadaşlarla tepişirken pantolonum yırtıldı. arkadaşlar slip donumu gördü. gülmeye başladılar. “ahahah boxer giyiyor” deyip güldüler. “boxer ne lan” dedim. birisi çıkardı gösterdi.
akşam babama “ben artık boxer” giymek istiyorum dedim. “çay demlenmiştir. git bi bak” dedi.

yeni yerleştiğim almanya’da en zorlandığım kısım. hamburger yemeye bi restorana gittik. adam çatal bıçakla hamburger yiyor. elle yiyorum diye bana pis pis bakıyor ama hayvani bi şekilde burnunu sümkürüyor.

yanlış okumuşum. az kalsın çok saçma bi foto atacaktım.

ünlü düşünür ezhel’in dediği gibi;
benim derdim ülkem, boktan hep şu gündem.

ağlamıyoruz direk yurtdışına gidiyoruz. onlar gidemiyor çünkü almanya c1 almanca istiyor.

insanın kendi dilinden öğrenmesi gerekli diyor ama doğru düzgün bi kuran meali çıkartamıyorlar.

medeniyeti canavarlaştıran kafalara güzel ders vermişler. yaşasın sekülerizm.

çanakkale, inşaat teknikerliği.
gittim üniversiteye. çok güzel şehir çanakkale. çok geçmedi sevgilim oldu. bi gün bankta otururken, dudağımdan öptü kız. ilk defa öpüşüyorum. o an içimde halay ekibi var sanki. neyse sakin kalmaya çalışıyorum. bi iki dakika sonra kalkalım dedi. dedim hemen kalkamam yani kalkmayalım.
sonra çok geçmedi yapamadım, ayrılmaya karar verdim. işte ayrılık konuşmasını yaptım. senden ayrılıyorum dedim dudağından öptüm gittim.
yolluğumu da aldım yani.

lisede sene sonu kutlamaları olur. bütün okul salonda toplanır çeşitli eğlenceler falan olur. benim de son senemdi. öğretmenin önerisi, arkadaşların da tavsiyesiyle stand-up yap dediler bana. pek niyetli değildim ama sonradan kafama yattı, tamam dedim.
oturdum bi iki sayfa metin yazdım. cem yılmaz’ın bir tat bir doku gösterilerinden önceydi. uzay şakaları falan yazmıştım. neyse bi şeyler oldu, çıkmadım sahneye. sahne olmayınca da şakaları parça parça yapasım gelmedi. şakalar kağıtta kaldı öyle. sonra da işte cem yılmaz yaptı uzay şakalarını. benim de bi hevesim kaçtı orda. kariyer planlamamı değiştirdim. inşaat teknikeri oldum.
bi şeyler oldu demiştim ya; öğretmen metni okudu, beğenmedi. benim yerime sırayı darbuka gibi kullanıp ‘bu sevdalar boşuna’ türküsünü söyleyen arkadaşım çıktı sahneye.

ya bunu da tartışmayalım artık. izin verilsin tabi.

“siz bilmezsiniz bizim zamanımızda bla bla” diyenlerin ağzının üstüne fırlatılacak haber.

artık gitmek istiyorum bu ülkeden çünkü…. kalıbına bir neden daha. nedir bu tahammülsüzlük. inandıkları kitapta inanmayanlar için denilmedik şey kalmayan insanların yaptığı lince bak hele. hristiyan aleminde ‘the first temptation of christ’ diye bi dizi çekilmiş. bi kaç ışık yılı ilerdeler bizden.