bir insana veda etmek , bi eşyayı kaldırıp çöpe atmakla aynı mıdır? kahve biter, kavanoz kırılır, kanepe eskir. insanlar peki,bi ihtiyaç dahilinde mi dokunuyoruz bi başkasının hayatına? o da kırıp bizi bi çöp poşetiyle kapının önüne mi atıveriyor. yoksa o kahve bayatladığı , o kırık kavanoz elimizi kestiği için mi bi gün en sevdiğin her gün hayatına dokunduğun biri senin için bi tehlike oluveriyor en başında niye kabullendik sevdik peki o zaman her şeyin bi sonu olduğunu bi gün tükeneceğini biteceğini bile bile seviyoruz özlüyoruz aşık oluyoruz. tükeneceğimizi bilerek tüketiyoruz.
devamını gör...