yalnızlık mecburiyet mi yoksa tercih mi sorunsalı

bazen anlaşılmayız, istemeden kaybederiz hayatımızdaki insanları sonunda yine kendimizle kalmaya mecbur gibi.

bazı insanlar, bir şekilde karşısındaki insanı hayatından çıkarıyor olabilir bir zaman sonra ve bunu tamamen bilinç dışı yapabilir ve altında psikolojik bir travma olabilir. günün sonunda niye yalnızım diye sorduğunda, aslında önemli olan soru o insanların hayatından gitmesini sen mi sağlıyorsun?

mecburiyetlerin tercihidir.

şu sıralar çoğu insan için mecburiyet ama bu gerçeği itiraf etmeye çekindikleri için sorsan tercih derler.

(bkz: yalnızlık güzellemesi yapan tip)

ilk başlarda tercih. ilerleyen zamanlarda mecrubiyet. kendinizi kaptırdığınız ad ise zorunlululk haline geliyor.

kimse bile isteye düşmez yalnızlığa, birileri tararından itilir. sonra bakar ki, mecburiyet olmuş bu yalnızlık. onun içinde yaşaya yaşaya kendini tanımaya, anlamlandırmaya başlar. sonra bile isteye yönelir yalnızlığa, çünkü kendini bilen insan kendinden bir daha kopmak istemez. ne kadar kötü hissetmemizi sağlasa da çoğu şeyde olduğu gibi emeği acı meyvesi tatlı olan bir iştir yalnızlık.

mecbur bırakılırız sonra tercih etmeye başlarız.

kendi mağaramdan çıkarak gölgelerime dayanarak tercihdir bana göre...

yalnızlık bence bı kaç katogoriye ayrılır
seçilmiş yalnızlık bireyin isteyerek kendini yalnız bırakması soyutlamasıdır
çaresiz yalnızlık kimsenin olmamasıdır yanında toplum dışına itilmişlik
kalabalıklar arasındaki yalnızlık var bı de en yakınlarının yanında bile yalnız hissettiğin

tercih edilen yalnızlıklar bazı yaşanmışlıklardan sonra gelir ama mecburiyet olan yalnızlık kafa dengi insanlar olmazsa olur.

bazı kişiler iradesiyle tercih, bazıları ise mecburi koşullardan dolayı zorunlu tercih eder.
mesela bakın bana asırlardır hayatıma kimseyi almadım,üzülüyorum bazen evet ama bi taraftan da gerek yok diyorum. binevi zaman aşımına uğramış gibiyim.

mecburen yalnızlığı tercih ettim galiba yeterince açık oldumu bakayım , hmm olmuş *

kimi zaman mecburiyet kimi zaman tercihtir. bazen tercihin mecburiyete dönüşür bazen de mecburiyetin tercihe. yumurta mı tavuktan mevzusuna dönebilir*

yalnızlık mecburiyettir. çünkü hiç bir insan yalnızlığı kendi elleri ile seçmez arkasında veya yanında birinin olmasını ve baktığında o kişiyi görmeyi ister. bazı kişiler yalnızlığı seviyorum der. hayır o kişiler yalnızlığı sevmiyor. insanlara olan güven kırıklığının üstünü yalnızlık sevgisi diye bir saçmalık ile örtmeye çalışıyor... en büyük hatayı da burada yapıyor. yalnız kalmak yerine, genelleme yapmak yerine neden bazı insanlara güvenmeyi seçmiyoruz. sonuçta herkes aynı değildir ve herkes sizi arkanızdan bıçaklamaz. birazcık güvenin canınız daha fazla ne kadar yanabilir ki ? en fazla daha önceki kadar daha fazlası olmaz...